သူဌေးနဲ့ကျွန်မ

သူဌေးနဲ့ကျွန်မ

လွန်းလွန်း သည် ည က စာဖတ်တာများသွားလို့ အိပ်တာနောက်ကျပြီး မနက် နာရီ နှိုးစက် မြည်တဲ့ အချိန် ရုတ်တရက် မထနိုင် ..။မ ထချင် . .။ ( အင် . .အိပ်ချင်သေးတယ် .. . .အူး . .) ရုံးနောက်ကျတာကို နဲနဲမှ လက်မခံတဲ့ အထွေထွေ မန်နေဂျာကြီး ဦးစောဆိုင်မွန်  ရဲ့ မျက်နှာကြီး ကို မြင်ယောင်လိုက်မိပြီး လူးလဲထ ရသည် . .။ ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင် သည် . .။ သွားတိုက်ရင်းနဲ့ ရေချိုး သည် . ။  ရေချိုးတော့ ည က ဖြစ်ပျက်တာတွေ ကြောင့် အရေတွေနဲ့ ပေပွခဲ့ရလို့ ညစ်ပတ်နေတဲ့ ပေါင်ကြား က ပိပိ ကို သေသေချာချာဆေး  သ ည် . ..။  ညက ဖတ်တဲ့ အင်တာနက် က စာ က ..ရိုးရိုးစာ မဟုတ်ဘူး . .။ ကာမ စပ်ယှက်တဲ့အကြောင်းတွေ ကို အသားပေး ထား ပြီး ကာမစိတ်ထကြွလာအောင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း(တစ်တစ်ခွခွ)ရေးထားတဲ့ စာ မျိုး မို့ ညက အဲဒီ စာ ဖတ်ရင်း လွန်းလွန်း စိတ်တွေ  ထန်လာ သည် .. ။လက်နဲ့ အာသာ ဖြေမိရ သည် . .။လွန်းလွန်း ..ပိပိ ကို ပွတ် မိတော့ ပွတ်ပြီးရင်း ပွတ်ချင်ရင်း ဖြစ်ရ သည် . .။ ပိပိ  အတွင်းအခေါင်းထဲက မခံမရပ်နိုင်အောင်ဘဲ ယားသည် . .။ လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးသွင်းမိရ သည် . .။

အရေတွေက အရမ်းစိုစိုရွှဲနေသည် . .။လက်ညှိုးကို ထိုးလိုက်ထုတ်လိုက် . .လုပ်မိနေရသည် . .။ လွန်းလွန်း သည် အာသာဖြေချင်လို့  ဒီစာတွေ ဖတ်တာလား . .ဒီစာတွေ ဖတ်မိလို့ . . အာသာဖြေချင်တာလား . .သူမ ဖါသာ တွေးကြည့်နေ သည် . .။ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ်  အပျိုပေါက်ထဲက ဖြစ်ပေါ်ရတဲ့ ဒီ စိတ် ကို လက်တွေ့ ယောကျၤားတယောက် နဲ့ ကာမစပ်ယှက်တာ မလုပ်နိုင်သေးခင် တော့ လက်နဲ့ ပွတ်သပ် ထိုးနှိုက်ပြီး အာသာ ဖြေရုံနဲ့ ဘဲ တင်းတိမ်နေရ သည် . .။  ပိပိ ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်ကာ ဆေးရတော့ လဲ .  .စိတ်ထဲမှာ တောင့်တလိုလား လာရပြန် သည် . .။ အို . .ရုံးနောက်ကျလို့ မဖြစ်ဘူး . .အမြန် ရေချိုးတာ ကို ရပ်လိုက်ရသည် .. ။  ညက တဏှာစိတ်လွန်းနေလို့ ခါတိုင်းလို ရုံးသွားမဲ့ အဝတ်အစားတွေ ကြိုတင်မပြင်ဆင်ခဲ့လို့..နဲနဲ ပို အချိန်ကြာနေခဲ့ ရ သည် . .။  အင်း .. လူသားသဘာ၀ အသွေးအသား နဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ ကိုယ်ခန္ဒာ က ပုံမှန် ကျန်းမာနေတော့လဲ ဒီစိတ်တွေ က ရှိနေရတာ ပေါ့ . .။ အင်း. .လွန်းလွန်း . .ဘွဲ့ ရပြီးတာဘဲ တနှစ်ကျော်နေပြီ လေ . .။ သူမ ကို ကြိုက်တဲ့ လူတွေ က အရမ်းများခဲ့ပေမဲ့ ခုထိ တ ယောက်ကိုမှ သူမ မကြိုက်သေး .. ။ ရီးစား မထားသေး . .။ မတွဲသေး .. ။ ယောကျၤား ရဲ့အထိအတွေ့ တော့ သူမ လိုလားနေပြီ ဆို တာ သူမ ဖါသာ တော့ လွန်းလွန်း ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နေ ပေ သည် . .။

ရုံး ကို ရောက်တော့ ကိုးနာရီ ထိုးဖို့ ငါးမိနစ် ရှိနေပြီ . .။ တော်ပါသေးသည် ။ နောက်မကျ . .။  ဦးစောဆိုင်မွန် ခေါ်သည်ဆိုလို့ လွန်း လွန်း သူ့ ရုံးခန်းကြီးထဲ ဝင်ခဲ့ သည် . .။ ဦးစောဆိုင်မွန် သည် ဖိုင်တခုကို ဖတ်နေရာက မော့ကြည့် သည် .။ပါ ဝါ မျက်မှန်ထူထူ ကြီး နဲ့  ဦးစောဆိုင်မွန် ကို လွန်းလွန်း က  ( ဆရာ ခေါ်တယ်ဆိုလို့ . .)  လို့ ပြုံးပြုံးလေး လက်ကလေးနှစ်ဖက် ရှေ့မှာ ယှက်ပြီး ပြောလိုက်   သည် .. ။ ( အော . .လွန်းလွန်း . .မနက်ဖန် ဘော့စ် ပြန်လာမယ် . .ကျနော် ရယ် . .လွန်းလွန်းရယ် ..ကားနှစ်စီး နဲ့သွားကြိုမယ်  . .ကားမောင်းတဲ့ ယာဉ်မောင်းတွေ ကို လဲ လွန်းလွန်းဘဲ ပြောပြထားပါ . .)  ( ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ . .)   ( လွန်းလွန်း ဒေါ်ဝင်းဝင်း သော် ဆီ က မသိတာတွေ မေးထားတယ် မဟုတ်လား . .)  ( ဟုတ်ကဲ့.. မေးထားပါတယ် . .)   ( မနက်ဖန်က စပြီး လွန်းလွန်း က  ဘော့စ် ရဲ့ ကိုယ်ရေး အတွင်းရေးမှူး . .ပေါ့ . .ဟုတ်ပြီနော် . . ဘော့စ်က သဘောကောင်းပါတယ် . .ကျနော်နဲ့ က ကောလိပ်မှာထဲက  သူငယ်ချင်းတွေလေ . .)

လွန်းလွန်း သည် အလုပ်ဝင်တာ မကြာသေး ပါ . .။ သူ အလုပ်စလုပ်တော့ . .သူတို့ ကန်ပဏီ ရဲ့ သူဌေး ဦးတင်ထွန်းဇံ မရှိ . .။  နိုင်ငံခြားခရီးထွက်နေ သည် တဲ့ ..။ သူ့ ကို ဦးစောဆိုင်မွန်က အလုပ်ခန့်တာ ဖြစ်သည် .. ။ သူဌေးရဲ့ စာရေးမ အဖြစ် လုပ်ရမည် လို့  ခန့်တုံး က ဦးစောဆိုင်မွန် က လွန်းလွန်း ကို ပြောသည်. .။ သူဌေး မရှိတုံး ..လုပ်ရမဲ့ အလုပ်တွေ ကို မန်နေဂျာတယောက်ဖြစ်တဲ့ ဒေါ်  ဝင်းဝင်း သော် က သူမ ကို သင်ပြပေး သည် . .။ ဆောင်ရန် . .ရှောင်ရန်တွေ ပေါ့ . .။ သူဌေး ဦးတင်ထွန်းဇံ ဘာတွေ ကြိုက် တယ် .. ဘာတွေ မကြိုက်ဘူး . .ဆိုတာတွေ ကြိုတင် ပြောပြ သည် . .။  ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် ယခင်က သူဌေး ဦးတင်ထွန်းဇံ ရဲ့  စာရေးမ ဖြစ်ခဲ့ သည် လို့ ဦးစောဆိုင်မွန် ကလွန်းလွန်း ကို ပြောပြ ဘူး သည် . .။ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် တော်တော် ချော သည် . .။  လွန်းလွန်းသည်လဲ မိန်းမချောလေး ဖြစ် ပေမဲ့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ကလဲ တမျိုး ချော သည် ။ အင်း.. မနက်ဖန်က စပြီး ဘော့စ်အသစ်  နဲ့ အလုပ်လုပ်ရတော့မည် .. ။ လွန်းလွန်း.. သူဌေးရဲ့ပုံကိုတော့ သူ့ရုံးခန်းကြီးထဲက နံရံမှာ.. တွေ့ဘူးထားသည်.။ နံမည်ကြီး ပု၈္ဂိုလ်  ကြီးတယောက် နဲ့ ယှဉ်တွဲကာ ရိုက်ထားတဲ့ပုံပါ . .။ ဘော့စ် က အသက်ကတော့ သိပ်မကြီးသေးဘူး . .။ ၄၀ လောက်တော့ ရှိပြီ ထင် တာဘဲ . .။ လူပျိုကြီး တဲ့ . .။

ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် အာရှ အရှေ့ဖျား စီးပွါးရေး မဂ္ဂဇင်း ကို စိတ်ပါဝင်စားစွာ ဖတ်နေစဉ်မှာဘဲ လေယာဉ်ကြီးသည် အပြည်ပြည် ဆိုင်ရာ ရန်ကုန်လေဆိပ် မှာ ဆင်းသက် နေပါပြီ . .။ သူ့ငယ်သူငယ်ချင်းလဲဖြစ်.. သူ့အထွေထွေမန်နေဂျာလဲဖြစ်တဲ့စောဆိုင်မွန် လာ ကြိုနေသည်..။ စောဆိုင်မွန်နဲ့အတူ.. ကောင်မလေးတယောက် ပါလာ သည် . .။ ထင်းနေ… ဝင်းနေတဲ့ ကောင်မလေး . .။ အရပ်မြင့် မြင့်… ကိုယ်လုံးလှလှ နဲ့ ရုပ်ကလဲ တော်တော် လန်း သည် . .။ ဘယ်သူများပါလိမ့် . ။ ရုံးဝန်ထမ်း အသစ်လား . .စောဆိုင်မွန်ရဲ့  မိသားစုထဲကလား . .။ လေဆိပ် အပြင်ရောက်တော့ သူ့ ကားဒရိုင်ဘာတွေဖြစ်တဲ့ မောင်စိုး နဲ့ မောင်မောင် က ကားတစီးပေါ်ကို သူ ပါလာတဲ့ သေတ္တာတွေ အထုပ်တွေ တင်နေတာ တွေ့ရ သည် . .။ မောင်စိုး မောင်းသော သူ့ လင်းကရူဆာကားထဲ ရောက်မှ စောဆိုင် မွန် က မိတ်ဆက်ပေး သည် . .။( ဇံကြီး . .ဒါ ဇံကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှူး အဖြစ် ကိုယ် အလုပ်ခန့်ထားပေးတာ . .လွန်းလွန်း . .တဲ့ နံမည် အပြည့်အစုံက လွန်းခင်ခင် တဲ့ . .)   သူ ကောင်မလေး ကို တချက် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး .က ပြုံးပြသည် . .။  ကောင်မလေး ကို သူ သိပ်သဘောကျသွားသည် . .။ သူ့ စိတ်ကို ဖမ်းစားစေတဲ့ အလှပိုင်ရှင် လို့ ပြောနိုင်သည် . .။ မိန်းမ ဆိုတာ  အဆန်းမဟုတ် တဲ့ သူ့ ဘဝမှာ သူ့ စိတ်ကို လှုပ်ရှားစေလို့ပါ . .။ စောဆိုင်မွန် ဘယ်လိုများ ရှာထားတာလဲ . .။ ခန့်တော့လဲ သူ့  အတွင်းရေးမှူး လုပ်ဖို့တဲ့ . .။ အတွင်းရေးမှူး ဆိုတာ က အမြဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေရတာ . .ဒီအချောစားလေးနဲ့ သူ နဲ့ ..အိုး . .ဖြစ်ပါ့မ လား . .လာပြန်ပြီ ….။ အရင်တခါ လဲ ..စောဆိုင်မွန် သည် ဝင်းဝင်းသော် ကို သူ့ ပီအေ အဖြစ် ခန့်ထားခဲ့ သည် . .။ သူ့ အဖေ   လက်ထက်ထဲက မြန်မာပြည်အနှံ့မှာ ရှိနေတဲ့ သူတို့ မိသားစုပိုင် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေကို မကြာမကြာ လှည့်လည် ကြည့်ရှုရ တော့ ဝင်းဝင်းသော် က သူ့ ပီအေ မို့ အမြဲ လိုက်ပါရ သည် .. ။ တကွေ့ မှာအတွေ့နောက် ကောက်ကောက် ပါ သွားကြမိရ သည် . .။

ယခုလဲ လာပြန်ပြီ . .။ ဒီ လွန်းလွန်း က ဝင်းဝင်းသော်ထက်တောင် လန်းသေးမိုက်သေး သည် . .။ အရက်ကြိုက်တဲက လူ ကို အရက် ရောင်းတဲ့ ဆိုင်မှာ အလုပ် ခန့်ထား မိသလို ဖြစ်နေမည် . .။ အင်း. .နှစ်ယောက်ထဲကျမှ စောဆိုင်မွန် ရီစရာ အဖြစ် ကိုပြောအုံးမှဘဲ .  .။ ထောက်ကြန့် က သူ့ ခြံ ကို အရင်ဝင်သည် .. ။ သူ နိုင်ငံခြား မှာ ရှိနေစဉ် စောဆိုင်မွန် သည် သူ့ အတွက် သူ လိုချင်သော သတ္တဝါ တွေ ရှာဖွေ ပေးထား သည် ဆိုလို့ ခရီးရောက်မဆိုက် တွေ့ချင်လို့ ဖြစ် သည် . .။ ဥပဒေ နဲ့ ငြိ မငြိတော့ သူ မသိ . ။ ငယ်ငယ်ကထဲက  တင်ထွန်းဇံ သည် တိရစ္ဆာန် မျိုးစုံ မွေး သည် . .။ အဖွား က သူ့ ကို အလိုလိုက်ထားတာ ဖြစ်သည် ။ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်က အဖွားရဲ့  တပည့်တယောက်လာတော့ မိချောင်းပေါက်စလေး ပါလာ သည် . .။  တင်ထွန်းဇံ က ဒီလိုအကောင်တွေ ကြိုက်တယ် ဆိုလို့ ..။  အဖွားကဘဲ အစားကျွေး ကာ မွေးပေး သည် . .။ ဦးလေးတယောက်ကလဲ အမဲပစ်သွားရာက အပြန် မျောက်လွှဲကျော်တကောင်  ယူလာပေး သည် . .။ ခြံကျယ်ကြီးထဲဆိုတော့ ဘယ်သူမှလဲ မသိ . .။ ဘယ်သူမှလဲ မတားဘူးပေါ့ .. ။ နေမြင့်လေ . .အရူးရင့်လေ ဆို တဲ့ စကားလိုဘဲ အသက်ကြီးလာပြီး..သူကိုယ်တိုင် သူဌေး ဖြစ်လာတော့ သူ့ ဒီ ရောဂါ က ပို ကြီးမားလာ သည် .. ။ အခု စောဆိုင်မွန်  က သူငယ်ချင်းလဲ ဖြစ် ဘော့စ်လဲ ဖြစ်တဲ့ သူ့လိုအင် ကို ဖြည့်ဆည်းပေးထား သည် ..။ ဆင် ပေါက်စလေးတကောင် ဝယ်ပေး ထား သည် . .။

ဆင်  ကတော့ တရားဝင်ပိုင်နိုင် သည် ..။ ပိုင်သူတွေ လဲ ရှိ လို့သူတို့ဆီက..ဝယ်ထားတာပါ..။ အခြား.. တောရိုင်းဝတ္တဝါတွေကတော့  ဝယ်ခွင့်..ပိုင်ဆိုင်ခွင့် ဘယ် ရှိမလဲ .. ။ စောဆိုင်မွန် . .တင်ထွန်းဇံ နဲ့ လွန်းလွန်း တို့ ဆင်ကလေး သွားကြည့် သည် .. ။ ဆင်ကလေး  သည် နို့မပြတ်သေး . .။ သူ့ ခြံထဲမှာ နို့စားနွားမ တွေ လဲ ရှိတာကြောင့် ဆင်ကလေး ကို နွားနို့တိုက်ရတာ အဆင်ပြေသည် . .။  ဒေါ် ဝင်းဝင်းသော် သည် အိပ်ကောင်းဆဲ အိပ်ကောင်းဆဲ ယောကျၤား ဖြစ်သူ ဦးခင်မောင်လင်း က သူမ အနောက်ကနေ သူမ ရဲ့ ဖင်အိ အိကြီးတွေ ကို ဆုတ်နယ်နေတာကြောင့် နိုးလာရ သည် .. ။   ( ဟင် ..မောင်. .ဘာလဲ . .လုပ်ချင်လို့လား . . ) ( အင်း . .ဝင်းနဲ့ မောင်   မလုပ်ရတာ ဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲ . .)  ( အင်း . .အိပ်ချင်တုံးဘဲ . .မောင် လုပ်ချင် လုပ်လေ. .)   ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ပက်လက်  အိပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ် ဂါဝန်ပါးလေး ကို ခါးအထိ လှန်တင်လိုက်သည် ။ အသားအလွန်ဖြူတာကြောင့် . .ဝင်းဝါသော  ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရဲ့ ခါး ရဲ့ အောက်ပိုင်း တွေက မှောင်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ် မှာ ထင်းနေသည် . ။ ဦးခင်မောင်လင်း  က ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရဲ့ ပေါင်တန်ရှည်တွေ ကြားမှာ နေရာဝင်ယူလိုက် သည် . .။ သူ့ လိင်တန် မာမာကြိး က တန်းတန်းကြီး   မတ် ထောင်နေ သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရဲ့ အင်္ဂါစပ် ကြီး သည် အမွေးရိပ်ထားလို့ ပြောင်တင်း ကာ ရှင်းနေ သည် . .။ မို့ဖေါင်းလှတဲ့  အင်္ဂါစပ်ကြီး အလည်က အကွဲကြောင်းနီ ညိုညိုကြီး က တော်တော်ရှည်လျား သည် . .။ ပေါင် ကို ဖြဲကားလိုက်လို့ နှုတ်ခမ်းသာ   တွေ က ဖျပ်ကနဲ ဟသွားသည် ..။ အတွင်းသား ပန်းရောင်တွေ ကို တစွန်းတစ မြင်နေ၇ လို့ ဦးခင်မောင်လင်း သည် နဂိုက ထကြွနေ သော ကာမစိတ်တွေဟာ ဟုန်းကနဲ ထတောက်သွားရပြီး သူ့ လိင်တန်ကြီးကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်လေ သည် . .။

( အို . .အင်း . .မောင့်ဟာက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုဘဲ . . တခုခုများ လုပ်ထားလား . .) ( မောင် ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး . .ဒီလိုပါဘဲ  . .) သူ့ လိင်တန် ကို ကြီး လာသည် ပြောလို့တော့ ဦးခင်မောင် လင်း ကျေနပ်သွား သည် . .။ လိင်တန်ကြီး ..စီးစီးကြီး သူမအင်္ဂါစပ်  ထဲ တိုးဝင်လာတော့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် လဲ အင်း . .ဟင်းဟင်း . ..လို့ နုတ်ဖျား က ညည်းလိုက်ရင်း ပေါင်တွေကို ထောင်ကားပေးလိုက် သည် . .။ဦးခင်မောင်လင်း ထိုးဆောင့် သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ပေးရင်း . . ( လုပ် . .လုပ်   မောင် . .မြန်မြန်လေး . .)  လို့ပြောသည် . .။ ဦးခင်မောင်လင်း ခပ်သွက်သွက် ထိုးဆောင့် သည် . .။ ကောင်းခါနီး ဖြစ်လာ သည် . .။ ( အို. .အို . .မောင် . .တအား..တအား.. )   ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် အောက်မှ လူးပျံအောင်ဘဲ စကောဝိုင်း မွှေ့ရမ်းကာ ပင့်ပေးနေ သည် .  .။  ( အို . . .အာ…အား . .)  ဦးခင်မောင်လင်း . .မထိန်းထားနိုင်ဘဲ သုတ်တွေ ပန်းထုတ်ခါ ပြီးသွား သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မပြီး  ခင် ဦးခင်မောင်လင်း ပြီးသွားသည် . .။

( မောင် . .မောင်.ဆက်ဆောင့်အုံးလေ . .. )  ( ဆောရီးဘဲ ကွာ..မောင် ပြီးသွားပြီ . . )  ဦးခင်မောင်လင်း ရဲ့ လိင်တန် ဟာ ပြီးပြီးချင်း ဘဲ ပျော့ကျသေးငယ်သွားလေ သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မှာ သည် ယောကျၤားနဲ့ ရပြီးကထဲ က ကာမ လမ်းဆုံး ကို မရတာက  များ သည် . .။ သူ့ လိုးဆောင့်တာကိုရော သူ့ လိင်တန် ကိုရော အားမရခဲ့ပေ . .။ ဦးခင်မောင်လင်း ကတော့ သူ လိုချင်တာ ရသွားပြီမို့  အိပ်ရာပေါ်လှဲချကာ အိပ်လိုက် သည် .. ။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်မှာတော့ လိုအင် မပြည့်လို့ စိတ်ဆင်းရဲစွာ နဲ့ ပြန် အိပ်လို့မရ . .။ (  ဟင်း . .တကယ့်ကို တကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့လူ . )   လွန်းလွန်း ဒီနေ့ ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ ကို လေဆိပ်မှာ သွားကြို ခဲ့ရပြီး ဘော့စ်နဲ့  အတူ သူ့  ထောက်ကြန့်က ခြံကြီး..ထဲ ရောက်ခဲ့ ရ သည် . .။ ဘော့စ် မွေးထားတဲ့ အကောင်တွေကို  လိုက်ကြည့်ရသည် . .။ သူ မွေးထားတဲ့ ဆင်ပေါက်စလေးသည် သူ့ ပိုင်ရှင် ဘာကို လိုလားတယ်ဆိုတာ သိနေတဲ့ ပုံဘဲ..ဟွန်း.. တော်တော်လည်တဲ့ ဆင်ပေါက် လေး . .။ လွန်းလွန်း က ချစ်စရာလေး ဆိုပြီး သွားကိုင်မိပါတယ် . .လွန်းလွန်းဘက်လှည့်ပြီး ဝူးကနဲ..နှမောင်းနဲ့   တွန်းပစ်လိုက်တာ  လွန်းလွန်းလဲ..ယိုင်လဲ သွားရ သည် .. ။ ဘော့စ် ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ယိုင်လဲကျသွားရတာလေ..။ ဘော့စ်ကလဲ လွန်းလွန်းကို ဖက်ပွေ့ လိုက်ခဲ့ သည် . .။ သို့ပေမဲ့ ဘော့စ်က တော်တော် နဲ့ ပြန်မလွှတ်တော့..။ လွန်းလွန်းရဲ့ ဖွံ့ဖြိူးလုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားတွေ ဟာ ဘော့စ်  ရင်ဘတ်ကြီး နဲ့တသားထဲကျအောင်ကို ပိပြားနေတော့တာလေ . .။ လွန်းလွန်း က ရုန်းလိုက်တော့မှ ဘော့စ်က ပြန်လွှတ်ပေး သည် .  .။ ဟွန်း . .လေဆိပ်မှာထဲက သူ ကြီးက လွန်း ကို တချိန်လုံး ကြည့်နေတာ . .အိနြေ္ဒကို မဆည်နိုင်အောင်ဘဲ ကွာ . .။ ခက်တော့  ခက်တော့မှာဘဲ . .။ သူကလဲ လူပျိုကြီး…တဲ့…။

ဦးစောဆိုင်မွန် သည် ခြံထဲ က မွေးမြူရေး   နဲ့စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းတွေအကြောင်း.. ခြံကမန်နေဂျာဦးကျော်စိုးသွင်နဲ့စကားပြောနေ တုံး..ဘော့စ် က လွန်းလွန်း ကို မေးခွန်းတွေ မေးသည် . .။ လွန်းလွန်း . .အကြောင်းတွေ ။ သူ့ရဲ့အတွင်းရေးမှူး တယောက်ရဲ့  အကြောင်း ကို သူ သိချင်တာ အဆန်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး..။ သို့ပေမဲ့ စောစောက ဆင်ကလေးကြောင့် သူ ကြီးနဲ့ ဖက်မိခဲ့တာတွေ  ကြောင့် လွန်းလွန်းက ရှက်နေလို့ပါ .။ ထောက်ကြန့်ခြံ က နေ ကန်ပဏီ ရုံးခန်းကို သွားကြ သည် . .။ လွန်းလွန်း ကို သူ ပြန် ရောက်လာပြီမို့ သူ မနက်ဖန်ကစပြီး ကန်ပဏီ ရဲ့ အမ်ဒီ အလုပ်ကို ပြန်တာဝန်ယူတော့မှာ လို့ ဦးတင်ထွန်းဇံ က ပြော သည်. .။ သူ့ ရုံး ခန်း က စားပွဲကြီးမှာ ထိုင်ပြီး လွန်းလွန်း က သူ့ ရှေ့က ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ပြီး စကားပြောကြတာ ဖြစ်သည် . .။ သူ့ အကြည့်တွေ ကြောင့်   လွန်းလွန်း ရင်တုန်သလိုဘဲ . .။( လွန်းလွန်း . .ကျနော့်အိမ် သိလား ..ရောက်ဘူးလား . .)   ( မရောက်ဘူးသေးပါဘူး . .အမ်ဒီ . .)   (  စောဆိုင်မွန် မခေါ်သွားသေးဘူးပေါ့ . .အင်း .အခု လိုက်ခဲ့လေ . .အိမ်မှာ ရှိတဲ့ လူအားလုံး ကိုလဲ   သိထားဖို့လိုမယ် . .အဲ . .ဖုန်း နံပါတ်တွေ ရော .. ကျနော့် အလုပ်တွေ လုပ်ဖို့ က ကျနော့် အိမ်.. ကျနော် လုပ်တာတွေ .. သွားတဲ့ နေရာတွေ အားလုံး လွန်းလွန်း သိ ထားသင့်တယ်လေ . .ကျနော့် ဟမ်းဖုန်းနံပါတ်ကော ရပြီလား . .)  ( ရပါပြီ အမ်ဒီ . .ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်.. လွန်း ကို ပေးထားပါတယ် .  .တော်တော်များများတော့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းဇော်က ရှင်းပြ . .ပြောပြ ထားပြီးပါပြီ . .)   ( လွန်းလွန်း . .သောက်စရာ ဘာများ ရှိလဲ မသိ ဘူး ..အဲ ရေ အေးအေး တခွက်လောက်ရမလား . .)  ( ရပါတယ် . .အမ်ဒီ ..ဟုတ်ကဲ့ . .)

လွန်းလွန်း ရေသွားယူပေးတော့ လွန်းလွန်း  ရဲ့ ကိုယ် အနောက်ပိုင်း အလှအပ ကို သူ မြင်ရပြန်တော့ တင်ထွန်းဇံ သက်ပြင်းချ သည် . .။ ဟင်း . .လှလိုက်တဲ့ ဖင်တွေ . .မကြီး လွန်း . .မသေးလွန်း . .အနေတော်ဘဲ . .လွန်းလွန်း ကမ်းပေးတဲ့ ရေအေးအေး တခွက် ကို သောက်ရင်း သူ့ဘကြီးတယောက် သူ  ငယ်ငယ် က ဖုန်းပြောနေတာကို သူ ကြားဖူးခဲ့တာ အမှတ် ရမိလိုက် သည် . .။ ဘကြီး က သူ ကြိုက်နေတဲ့ မိန်းမ ကို ဖုန်း နဲ့ ပြောနေ တာ က . .  ( ခင်ခင်စီ . .ခင်ခင်စီ ခပ်ပေးတဲ့ ရေ က မေတ္တာပါလို့ လားမသိဘူး . .အရမ်း  အေးမြ ပြီး သောက်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ . .ခင်ခင်စီ . . )   ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်သည် လွန်းခင်ခင် ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး ကို ဘော့စ် နဲ့  ပတ်သက်တာတွေ ပြပေး. .ပြောပြ တော့ သူမ နဲ့ ဘော့စ် . .ဟိုတုံး က ချစ်တင်းနှီးနှောခဲ့ . ( လိုးခဲ့ )တြတာတွေ ကို ပြန်လည်  သတိရပြီး လွန်းခင်ခင် ကို နဲနဲ မနာလိုသလို ဖြစ်မိရ သည် . .။ အင်း . .ဒီကောင်မလေး နဲ့ လဲ သူ . ငြိ ကို ငြိမှာပါဘဲ . .ကြည့်ပါအုံး .  .ပက်ပက်စက်စက် ကို လှတာ . .ကိုယ်လုံးကလဲ ထိပ်တန်း ဘဲ. .ကြည့်ကောင်းမဲ့ ပွဲတခုဘဲ . .အင်း . .ဘော့စ် . .ဘော့စ် . .ငါ့တုံး က  ငါကလဲ သူ့ ကျေးဇူးတွေ အရမ်းများတာကြောင့် သူ့ ကို လက်ထပ်ယူဖို့ ငါ မတောင်းဆိုရက်ခဲ့ဘူး . .သူကလဲ ငါ့ကို သူ မိန်းမ    မယူ ချင်သေးဘူး . .အရင် လေလွှတ်ထားခဲ့တယ်လေ . .ငါ ဒီအတိုင်းဘဲ နေရင်ကောင်းသား . .ရှည်ပြီး ကိုခင်မောင်လင်း ကို သွား  လက်ထပ်မိလိုက်တယ် . .။

ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် ဘော့စ်ပြန်ရောက်လာတော့ ဘော့စ် နဲ့ တနေရာရာ မှာ တွေ့လိုက် ချင်မိ သည် . .။ ကိုကိုဇံ လို့ လူကွယ်ရာ  မှာ သူမ ခေါ် ခဲ့သော ဘော့စ် နဲ့ တချီတမောင်းလောက် တွေ့လိုက်ချင် သေး သည် . .။ အင်းလေ . .လွန်းလွန်း ဆိုတဲ့ ငါးစိမ်းလေး ရှိ နေမှတော့ဝင်းဝင်းသော် ဆိုတဲ့ ငါးကင်မ ကို သူ ပစ်ပယ် တော့မလား မသိပါဘူး . .. ။ စောဆိုင်မွန်ကလဲ သူငယ်ချင်းကောင်း ပီသ လိုက်တာ . .ဒီလို လန်းတဲ့ ဆော်လေး ကို ဘယ်လိုများ  ရှာတွေ့ပြီး သူ့ ဘော့စ် အတွက် ခန့်ပေးသလဲ မသိတော့ပါဘူး . .။  ယုမ သည် အန်ကယ်ဇံ ပြန်ရောက်လာလို့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသည် . .။ အန်ကယ်လ်ဇံ နိုင်ငံခြားကို ခရီးထွက်မဲ့ ညက အကြီးအကျယ် ပါတီပွဲ လုပ် သည် ..။ အန်ကယ်လ်ဇံ လဲ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့   အရက်သောက်ပြီး မူးနေသည် .. ။ ယုမ တို့လဲ အန်ကယ်ဇံ တို့ လို တာတွေ လုပ်ကိုင်ပေးကြ သည် . .။ ဧည့်သည်တွေ ပြန်သွားပြီးတော့ အန်ကယ်လ်ဇံ က သူ့အခန်းထဲမှာ ပွနေတဲ့ ပုလင်း..ဖန်ခွက် တွေ ကို   လာသိမ်းခိုင်း သည် .. ။ ယုမ သည် အန်ကယ်လ်ဇံ ရဲ့ ကုတင်ကြီး ရဲ့အနီး ကြမ်းပြင် အောက်မှာ ကျနေတဲ့ အမှိုက်တွေကို  ကုန်းကောက်နေတုံး အန်ကယ်လ်ဇံ ရောက်လာ သည် . .။  (ယုမ . .နင့်ကို ကလေးဘဲမှတ်နေတာ . .နင်  ကလေး မဟုတ်တော့ပါ လား . .)   ( ဘာလို့လဲဟင် အန်ကယ်လ်ဇံ . .)  ( ဟ ..နင့်ဖင်ကြီးတွေ က ကားထွက်ပြီး အယ်နေတာဘဲ ..တကယ့်အပျိုမ ဖြစ်နေပ ကော . .)  ( အို . .အန်ကယ်လ်ဇံကလဲ . .)  ယုမ ဖင်တောင့်တာအယ်တာကို ဗြောင်ကြီး လြာေ့ပာနေတော့ ယုမ ရှက်တာပေါ့ . .။

( လာစမ်း . .ယုမ ဒီအနား . .)  အန်ကယ်လ်ဇံ က ကုတင်ကြီးပေါ်ထိုင်နေရာက ယုမ ကို ဆွဲခေါ်လိုက် သည် . .။ ယုမ တုန်နေသည် .  .။   ( ဟား . .တကယ်ဟာ . .နင့်ကို ကလေးဘဲ အောက်မေ့နေတာ .. နင့်ဖင်တွေ တကယ်တောင့်တာဘဲ. .)  အန်ကယ်လ်ဇံ က ဖျတ် ကနဲ ယုမ ဖင်တုံးအိအိကြီးတွေကို ကိုင်လိုက်ပါ သည် . .။  ( အို့ . . )  ယုမ ရုန်းဖို့ ကြိုးစား သည် .. ။ကြောက်လဲ ကြောက်ရ သည် . .။  အန်ကယ်လ်ဇံ့ကို ကလန်ကဆန် ဘယ်သူမှ မလုပ်ရဲ . .။ ယုမ တင်မက ယုမ မိဘတွေတောင် အန်ကယ်လ်ဇံကို မော် မကြည့်ရဲ . .။  တဆွေတမျိုးလုံး ကို ထောက်ပံ့ကြည့်ရှုထား ပြီး. .နေစရာလဲ ပေးထားသည် . .။ ကလေးတွေကို ကျောင်းလဲ ထားပေးသည် . .။ ယု မတို့ကတကယ်ဆို သွေးသား မတော်စပ် . .။ ရပ်ဆွေရပ်မျိုးသာ ဖြစ်သည် ..။ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစား သဘော နဲ့ ..အန်ကယ်လ်ဇံတို့  မိသားစု နဲ့ ယုမတို့လာနေနေကြတာ .. ဖွာဖွားကြီး ရှိကထဲကပါ . .။ အန်ကယ်လ်ဇံ သည် အဖွားနဲ့ ကြီးပြင်းလာသူ ဖြစ်သည် . .။ သူ့  မိဘတွေ သူ ငယ်ငယ်ထဲက   ကွယ်လွန်ခဲ့တာမို့ ဖွားဖွား ဒေါ်ဖွားဇံ ကဘဲ မွေးခဲ့ သည် . .။ ဖွားဖွား က ရှေးခောတ်ကထဲက မျိုးရိုးနဲ့    ချမ်းသာ လာတဲ့ သူဌေးမကြီးဆိုတော့ အန်ကယ်လ်ဇံ သည် မိဘမဲ့ မြေးလဲ ဖြစ်တာကြောင်က ဖွားဖွား က အရမ်း အလိုလိုက် ခဲ့  သည် . .။ လိုချင်တာ အကုန် ဖြစ်စေခဲ့ သည် .. ။ ဒါတွေကို ယုမ ကို အမေ က ပြောပြခဲ့လို့ ယုမ သိတာပါ . .။ ယုမ ဖင်တွေ ကို အန် ကယ်လ်ဇံ ကိုင်နေ သည် . .။ ပွတ်ကြည့်နေရာက ဆုတ်ကိုင်ကြည့်နေသည် . .။

(အူး. .ယုမ …နင့်ဖင်တွေ က ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာဟာ . .)  ယုမ ကြောက်လို့ မပြောရဲလို့ ငြိမ်နေတော့ အန်ကယ်လ်ဇံ က တ ဆင့်တက်လာပြီး . .ယုမ ဖင်ကြားထဲကို သူ့ လက်ချောင်းတွေ နဲ့ နှိုက်စမ်းလေ သည်. .။   ( အို့ . .အန်ကယ်လ် ..မ…မလုပ်ပါနဲ့ . . ..)    ( အံမာ . .ယုမ..နင်က ငါ့ကို ပြန်ပြောတာလား .. )  ( မ…မဟုတ်ပါဘူး . ..ကြောက်လို့ပါ . .)   အန်ကယ်လ်ဇံ့ လက်ချောင်းတွေ က  ယုမ ရဲ့ စအိုပေါက်လေး ကို ကလိနေသည် . .။   ( နင့်ပါးစပ်လေး ခဏ ပိတ်ထား . ပြစမ်း.. နင့်နို့တွေကော ..တော်တော်ကြီးနေ ပြီ လား . .)  အန်ကယ်လ်ဇံ သည် ယုမ နို့တွေ ကို ကိုင်ကြည့်နေ သည် . .။ ယုမ လေ . .ရင်တွေ တုန်တာ အရမ်းပါဘဲ. .။ကြက်သီးတွေ  တအားထရ ပြီး . .လက်တွေ ခြေတွေ တုန်နေသည် . .။  ( ဘော့စ် . . .)  လှေခါး က ခေါ်သံကြောင့် အန်ကယ်လ်ဇံ ယုမ ကို  လွှတ်လိုက် သည် . .။ သူ့ ကားဒရိုင်ဘာ မောင်စိုး . .ပါ . .။  ( ဘာလဲဟေ့ . .မောင်စိုး . .)  ( ဘော့စ် ရဲ့ သူငယ်ချင်း . .ဦးကောင်းမော် .   .လုံး၀ မူးပြီး ကားမမောင်းနိုင်တော့လို့ . .သူ့ အိမ် ကို ကျနော် လိုက်ပို့ပေးလိုက်ရမလား . .)( ဟေ . .)   အန်ကယ်လ်ဇံ အောက်ထပ် ကို ပြေးဆင်းသွား သည် .. ။ ယုမ လဲ စိမ်းစရာတွေ အမြန်သိမ်းပြီး အောက်ထပ်က ယုမ အခန်းလေးဆီ ဆင်းခဲ့ ပါသည် . .။ တနေ ကုန် အလုပ်လုပ်ထားလို့ နံစော်ညစ်ပတ်နေလို့ ..ရေချိုးဖို့ ပြင်တော့ ပေါင်ကြား က ယုမ ပိပိ ဟာ အရေတွေ စိုစိုရွှဲနေတာ တွေ့လိုက် ရ ပါ သည် . ။ အို . .ခုန . .အန်ကယ်လ်ဇံ ကိုင်တာ..နှိုက်တာတွေ ကြောင့် ဖြစ်မည် . .။ ယောကျၤားရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့်.. စိုလာရ တာကို ယုမ အံ့သြနေမိ သည် .. ။

ယုမ သည် အခု အန်ကယ်လ်ဇံ နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်လာတော့ ..သူ မသွားခင်ည က ကိုင်ထား.. နှိုက်ထားတာကြောင့် . .ရှက် သလိုလို.. ရင်ဖိုသလိုလို ဖြစ်နေသည် .. ။အန်ကယ်လ် ဇံကတော့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုဘဲ . .။ယုမ ကို ပြန်တွေ့တော့ . .   ( ချာတိတ် .   .နေကောင်းလား . .နင့်အတွက်လဲ လက်ဆောင်ပါတယ် . .)ဆိုပြီး ခေါင်းကို ပုတ် သည် . .။ နောက်တနေ့ မနက် . .အိမ်မှာ ထမင်း ဟင်းချက်ပြုတ်ကျွေးမွေးတာတွေ အစစ တာဝန်ယူနေတဲ့ ဒေါ်လေးနီက   ( ယုမ . .နင့်အန်ကယ်လ်ဇံ နိုးပြီလား မသိဘူး . .သွား ချောင်းကြည့်စမ်း . .နိုးနေရင် ဘာစားပါမလဲ လို့ သွားမေး . .)   လို့   ခိုင်းလိုက်တာကြောင့် ယုမ အန်ကယ်လ်ဇံ့ အခန်း ကို သွား ချောင်း သည် . ..။ အိပ်ရာကုတင်ကြီးပေါ်မှာ.. အန်ကယ်လ်ဇံ မရှိ . .. ဘယ်မှာလဲ ဆိုပြီး စူးစမ်းချင်စိတ်နဲ့ ပွင့်နေတဲ့ တံခါးကနေ သူ့  အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားမိသည် . .။ အိပ်ခန်းနဲ့ တွဲရက် ရေချိုးခန်း .. အိမ်သာ အခန်းကြီး ထဲကနေ အန်ကယ်လ်ဇံ ရုတ်တရက် ထွက်လာ တော့ ယုမ လန့်သွား သည် . .။ အို . .ပိုပြီး လန့်သွားရတာက အန်ကယ်လ်ဇံ သည် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာလို့ပါ  . .။

( ဟိတ် . .ချာတိတ် . .ဘာတုံး . .)   ( ဟို..ဟို . ..ဟို . .ဒင်း . . .)  ယုမ မျက်လုံးတွေ က သူ့ ပေါင်ကြား က ဒုတ်တန် မဲမဲကြီး ဆီ  ရောက်နေတာ သူ တွေ့သွား သည် . .။  ( လာစမ်း . .ယုမ . . .)  ( ရှင် . .ဟုတ် . .ဟုတ်ကဲ့ . .. .)   ( ကိုင်စမ်း . . )   ယုမ လက်ကို သူ  ဆွဲပြီး သူ့ ပေါင်ကြားက အတန်ကြီး ကို ဆုတ်ကိုင်စေသည် . .။ အို . .နွေးနွေးကြီး . .။   ( ဆုတ်ထားလေ . .)   အို . .သူ့ ဟာကြီး က  အရမ်း တုတ်တာဘဲ . .။ ယုမ ဆုတ်ကိုင်ထားဆဲ အန်ကယ်လ်ဇံသည် . .ယုမ ကို ဆွဲဖက် လိုက် သည် . .။   ( ယုမ . .နင် ရီးစား ရှိပြီ လား . .)  ( ဟင့်အင်း . . )  ( ပြစမ်း . .နင့် နို့တွေ . ..)  ဆိုပြိး ယုမ နို့တွေ ကို အကျႌ အပေါ်ကနေ ကိုင်ကြည့်နေသည် . .။ ယုမ လေ  ..ရင်တွေ ခုန်တာ သေးတောင် ထွက်ကျပြီ ထင်မိတာဘဲ . .။  ( တော်တော် နို့ကြီးနေပြီဘဲ . . နင် လှလဲ တော်တော် လှလာတယ် . .  ယုမ . .)( ရှင် . .)   ( နင့် အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်စမ်း . . .)  ( ဟို..ဟို . .မချွတ်ချင်ဘူး . .ယုမ ရှက်တယ် . .)   ( အင်း . .နင် ရှက်နေ လား . .ဒါဆို အဝတ်မချွတ်ချင်ရင် ငါ့လီးကြီး ကို နမ်းပေး . .နင် နမ်းပေးရင် အဝတ်ချွတ်စရာ မလိုတော့ဘူး . .ဘယ်လိုလဲ . .)  (  ကျမ တခါမှ မနမ်းဘူးဘူး .မနမ်းတတ်ဘူး . . .)   ( လာ ငါပြပေးမယ် . .)   အန်ကယ်လ်ဇံ က ကုတင်ကြီးပေါ် ထိုင်လိုက်ပြီး ယုမ ကို   ကုတင်အောက်မှာ ဒူးထောက်စေ သည် . .။သူ့ ပေါင်ကြားမှာ ယုမ မျက်နှာကို အပ်စေပြီး သူ့ ဟာကြီးကို ယုမ ပါးစပ်မှာ တေ့လိုက်  ပြီး . .  ( ယုမ ပါးစပ်ဟ . .ငုံလိုက် . .. )

ယုမ လဲ စိတ်အညှို့ခံနေရသူတယောက်လိုဘဲ အန်ကယ်လ်ဇံ ခိုင်းသမျှ ကို လုပ်နေမိ သည် .။ မကြာခင်မှာဘဲ ယုမ သည် အန်ကယ်  လ်ဇံ့ အတန်ကြီး ကို စုတ် တတ်သွား သည် . .။ လျာလေး နဲ့ ဒစ်ကြီးရဲ့ အချိုင့်ထဲကို ထိုးလှိမ့်ကာ .. ကစားပေးတတ်လာ သည် . .။  (  အင်း . .ယုမ လိမ္မာတယ် . .မုန့်ဘိုးလဲ ပေးရမယ် ..နင် ကောလိပ်တက်ချင်ရင်လဲ ငါ ထားပေးမယ် . ..  ဒိလိုမနက် အစောကြီးဆို နင်  လာခဲ့ . .ငါ အိပ်ပျော်နေရင်တောင် . .နင် လာစုတ်ပေး . .ကြားလား . .)ယုမ သည် စုတ်နေရင်းမို့ ပါးစပ်က ဖြေလို့မရသဖြင့် .. ခေါင်း  ညှိမ့်ပြလိုက်ပါ သည် . .။  ( အင်း . .ဒီလိုမှပေါ့ . .. နင့် အဖေ နဲ့ အမေ ကို လဲ ငါ ကြည့်မယ် . .. အိမ်တလုံး ဆောက်ပေးမယ် .  .နင် သဘောကျတယ်မှုတ်လား .. )   ယုမ ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက် ပါ သည် . .. ။ ခဏအကြာ အန်ကယ်လ်ဇံ က မြန်မြန်စုတ် ..လို့ ခိုင်း လာ သည် . .။  ( စုတ် . .စုတ် . .ပြီးတော့မယ် . .)  ယုမ လဲ တအား စုတ်ပေးလိုက်တာ ဗျင်းကနဲ ဗျင်းကနဲအရေ တွေ ပါးစပ်ထဲ ပန်း ဝင်လာလို့ ယောင်ပြီး မြိုချပစ်မိလိုက်ပါသည် . .။( အား . . .ကောင်း . .ကောင်းလိုက်တာ ချာတိတ်ရယ် . .. အင်း . . .) တင်ထွန်းဇံ  ..ရုံးခန်း ကို ရောက်တော့ လွန်းလွန်း က သူ ရောက်မလာခင် သူ့ကိုခေါ်တဲ့ ဖုန်းတွေ နဲ့   လာတွေ့လိုတဲ့ လူတွေ ရဲ့ အမည် စာရင်းတွေ  လာပြ သည် . .။ အလုပ်လုပ်စရာတွေ လုပ် နေဆဲ . .လွန်းလွန်း က ရုံးတွင်းလိုင်းကနေ သူ့ကို တွေ့ချင်လို့ အပြင်မှာ ရောက်နေ ကြောင်း ပြော သည် . .။ သူ လွှတ်လိုက်ဖို့ပြောလိုက် သည် . .။ ဝင်းဝင်းသော် ဝင်လာ သည် . .။

( ကိုကိုဇံ . .အာ . .ဆောရီး အမ်ဒီ . .နေကောင်းလား . .မနေ့ က ပြန်ရောက် တုံး က အမ်ဒီ ပင်ပန်း အလုပ်ရှုပ်နေမှာဘဲ ဆိုပြီး . .အခု   မှ လာနုတ်ဆက်တာပါ . .) ( ကောင်းပါတယ် . .ဝင်းသော်ကော နေကောင်းတယ် မှုတ်လား . .အလုပ် နဲ့ ပတ်သက်တာ ထူးခြားတာ  ရှိလား . .)   ( မရှိပါဘူး . .အားလုံး အဆင်ပြေပါတယ် . .အော် ဒါနဲ့ စက်ကတေရီ အသစ်လေးရော . သဘောကျရဲ့လား..)   ( ဘာ ကို  ဆိုလိုတာလဲ ဝင်းသော် . .)  ( အော် . .စက်ကတေရီ အသစ် ဝင်းသော် တရိန်းလုပ်ပေးတာ အိုကေရဲ့လား မေးတာပါ . .) ( ပြေပါ တယ် . .)   ( အမ်ဒီ ဘာလဲ ခိုင်းစရာ ရှိရှိ..ဝင်းသော် ကို ခေါ်ပါနော် . .ဝင်းသော်ကလေ . .အမ်ဒီ့အတွက် ဆို  ဘာလုပ်ရလုပ်ရ ပါ . .အ မ်ဒီ…)  ဒီစကားတွေ ပြောတဲ့အခါ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် တင်ထွန်းဇံ ကို အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ လေယူလေသိမ်း  မျက်နှာပေးနဲ့ ပြော လိုက်တာ ဖြစ်သည် . .။  ( အင်း . .ဒါကြောင့်လဲ ဝင်းသော် ကို အားကိုးနေတာပေါ့ . .ဒါကြောင့်လဲ ဝင်းသော် ကို မားကက်တင်း  မန်နေဂျာ ရာထူး ပေးထားတာပေါ့ ..မဟုတ်ဘူးလား . .)  ( ဝင်းသော်ကတော့ အရင် ကလိုဘဲ အမ်ဒီ့ စက်ကတေရီ ပိုဆေရှင်ဘဲ ပို ကြိုက်တယ် ..ဝင်းသော်လေ. .လွန်းလွန်း . . ကို ဂျဲလက်စ် ဖြစ်မိတယ် . .သိလား . .)   တင်ထွန်းဇံ က ရယ်လိုက် သည် . .။

( အမ်ဒီ . .အမ်ဒီ နဲ့ ဝင်းသော် … တွေ့လို့၇မလားဟင် . .)  ( ခု တွေ့နေတာဘဲ ဝင်းသော် . .ဘာပြောချင်လဲ . .အခုပြောနိုင်တယ် .  .ကဲ..ပြော . .)( အမ်ဒီ့လေသံ က စိမ်းသလိုဘဲ . .. )  သည်တုံး . .အပြင် က လွန်းလွန်းဆီက ပိကနဲ ရုံးတွင်းပြောဖုံး ဝင်လာ သည် . .။   ( အမ်ဒီ . .ကွန်တိန်နာ ဆိပ်ကမ်းကနေ ..လှလှမင်း . .ခေါ်ပါတယ် . .အရေးကြီးလို့တဲ့ . .)   အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စပေါ်လာလို့ ဒေါ်ဝင်း ဝင်းသော် လဲ စကား ဆက် မပြောနိုင်တော့ . .။  ( ကဲ . .ဝင်းသော် . .ဒို့ ပြေးလိုက်အုံးမယ် . .)  ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မျက်နှာပျက်ပျက် နဲ့  ကျန်ခဲ့လေ သည် . .။ ဦး တင်ထွန်းဇံ သည် လွန်းလွန်း ကို ခေါ်ပြီး ကွန်တိန်နာ ဆိပ်ကမ်း ကို ပြေးလေသည် . .။  လင်းကရုဆာ ကား  ကြီး ထဲမှာလဲ ဦးတင်ထွန်းဇံသည် လွန်းခင်ခင် ကို အမြဲ ကြည့်နေသည် .. ။ ကြာတော့ လွန်းလွန်း ရှက်လာ သည် . .။ အလုပ် ပြီးတော့ နေ့လည် ၂နာရီ ရှိနေပြီ .. ။ ( လွန်းလွန်း . .ဆာပြီလား . .)   လွန်းလွန်း က ဟန်ဆောင်မနေ .။ ပြုံးလျက် ဆာပြီလို့ ခေါင်းငြှိမ့် ပြ သည် . .။

( ဘာ စားချင်လဲ . .) ( ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ်ပါ . .)   ( မောင်စိုးရေ . .ရွှေဘဲ ကို မောင်းကွာ .. )  ခါတိုင်းဆိုရင် မောင်စိုး သည် သူ နဲ့ အတူ  စားနေကျ .. ။ ဒီနေ့ လွန်းလွန်း ပါလို့မောင်စိုးက အလိုက်သိစွာနဲ့ . .  ( ကျနော် အောက်ထပ်မှာဘဲ စားမယ် ဘော့စ် .   .ကား ကို မြင်သာတဲ့ နေရာမှာ စားချင်လို့ပါ . .)  တဲ့ . .။ လွန်းလွန်း နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ထမင်းအတူစားရင်း . .လွန်းလွန်း ကို သူ ကြည့်လို့မ၀ ။  လွန်းလွန်း က သူ ကြည့်နေတာ ကို တွေ့သွားလို့ ခေါင်းငုံ့ မျက်လွှာချသွား သည် .. ။ လွန်းလွန်း ရဲ့ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော အသား ကြောင့် သူမ နားရွက်ဖျားလေးတွေ နီရဲနေတာ သိသာ သည် . .။လွန်းလွန်း ရှက်နေပုံရ သည် . .။  ( လွန်းလွန်း . .ကျနော် နဲ့ အလုပ်  လုပ်ရတာ အဆင်ပြေ ရဲ့လား . .)( ဟုတ်ကဲ့ အမ်ဒီ . .)   ( အမ်ဒီ လို့ လွန်းလွန်း ကျနော့်ကို ခေါ်တာ တမျိုးကြီး ဘဲ . .)  ( ဒါဖြင့် လွန်း  က ဘယ်လို ခေါ်ရမလဲ . .ဘော့စ် လား . .)  ( အင် . .အဲဒါကြီး လဲ သိပ် မကြိုက်သလိုဘဲ . .မောင်စိုး ခေါ်တာမျိုးကြီး . .မပီတော့  ဘောစိ . .ဘောစိ နဲ့ . .)  လွန်းလွန်း က သူ့ အ ပြော ကို သဘောကျပြီး ရယ် သည် . .။လွန်းလွန်း ပုဂံထဲ ဘဲကင်ဖတ်တွေ သူ ထည့် ပေးတော့ . .   ( လွန်း . .တအားဝြပီး ပုံပျက်လာလို့ အမ်ဒီ့ အတွင်းရေးမှူး က ဖက်တီးကြီး လို့ ပြောကြရင် အမ်ဒီ က လွန်း ကို  အလုပ် ဖြုတ်နေမှာ . .) လို့ ြေ့ပာရင်းရယ် သည် . .။

ညဖက်မှာ လွန်းလွန်း သည် ..ကွန်ပြူတာ မှာ လုပ်စရာတွေ လုပ်အပြီး. .ဖတ်နေကျ အွန်လိုင်းမှာ တင်ထားတဲ့လိင်အသားပေး  မြန်မာ စာအုပ်တွေ ဖတ်ရင်း . .စိတ်တွေ ထကြွလာရသည် . .။ သူ ဒီည ဖတ်မိတဲ့ စာအုပ်က ကန်ပဏီ ပိုင်ရှင် ဘော့စ်တယောက် နဲ့   သူ့ စာရေးမလေး တို့ ညိကြတဲ့ ဇာတ်လမ်း . .။ လက်ရှိ လွန်းလွန်း ရဲ့ ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ ကလဲ လွန်းလွန်း ကို ကြိုက်နေတဲ့ ပုံ ရှိ တာမို့ ဒီဇာတ်လမ်း ကို စိတ်ဝင်တစား ဖတ်မိသည် . .။ ဖတ်မိတော့လဲ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ အခန်းတွေ မှာ သွေးတွေ ဆူဝေလာပြီး .  .ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန် လာသည် . .။  တနေ့ မှာ သူမ ရဲ့ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ သည်လဲ ဇာတ်လမ်းထဲက ဘော့စ်လိုဘဲ သူမ ကို  အချစ်စခန်းဖွင့် လာနိုင် သည် လို့ စိတ်ကူးတွေယဉ်မိ ကာ သူမ ပေါင်လည်ဂွဆုံ က ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို ထမိန်အပေါ်ကဘဲ ပွတ် သပ်နေမိရ သည် . .။ လွန်းလွန်း သည် အိမ်ထောင်ပြုဖို့ .. အချိန်တန်နေပြီ လို့ လွန်းလွန်း အမေ က ပြောနေတာ ကြာပြီ . .။ ဟိုတ လော က မေမေ လာလည်သွား သည် .. ။ လွန်းလွန်း ကို ကြိုက်တဲ့ လူ မတွေ့သေးဘူးလား . .လို့ မေးနေသေး သည် . .။

လတ်တလော လွန်းလွန်းသည် လှည်းတန်းမှာ တိုက်ခန်းတခန်းကို ဝေမာဝင်းဆိုတဲ့..သူငယ်ချင်းတယောက် နဲ့   စပ်တူ ငှားနေနေ  သည် . .။ အဲဒီ သူငယ်ချင်း ဝေမာဝင်း ကတော့ ရီးစား ရှိသည် . .။ မြို့နယ်ရဲစခန်းတခု က ရဲအရာရှိ ဖြစ်သည် .. ။ ဝေမာဝင်း က သူ့  ဘဲ က ရဲ အုပ် ဖြစ်ပြီး သူမ ဆီ အမြဲ လာတွေ့နေလို့ ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ်တွေ က သူမ ကို ကွယ်ရာ မှာ ( ရဲလိုး ) လို့ ခေါ်ကြောင်း .  .လွန်းလွန်း ကို ပြောပြ သည် .. ။ ဒီလို စကားလုံး မျိုးကို ပြောရင် လွန်းလွန်း. .ကြက်သီးတွေ ထ သည် .. ။ ပြောရမှာ ရှက်သလိုဘဲ .  .။ လွန်းလွန်း သည် ကုတ်ကမြင်း သာ ဖြစ် သည် . .။ ညဖက် သူမ အခန်းထဲ ဂျက်ထိုးပိတ်ခါ .အွန်လိုင်း က စာတွေ ဖတ်…ကျိတ်ပြီး  အာသာဖြေ တဲ့မိန်းမ ဖြစ် သည် .. ။ လူရှေ့မှာတော့ အင်မတန်မှ ရှက်တတ် . .ကြောက်တတ် သည် . .။

တနေ့ လွန်းလွန်း အလုပ်က ပြန်အလာ . .အခန်းဖေါ် ဝေမာဝင်းရဲ့ အခန်းဘက် က ယောကျၤားအသံ ကြားရ သည် .. ။ အော် . .ဝေ မာရဲ့ဘဲ ရောက်နေတာကိုး . .။ လွန်းလွန်း လဲ ရေချိုးဖို့ ရုံးဝတ် အဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်ပြီး တပတ်ရစ် ထမိန်နွမ်းကလေးကို ရင်လျား လိုက်သည် . .။ သူမ အိပ်ခန်းကနေ ရေချိုးခန်း ရှိရာ ကို ထွက်တော့မဲ့ ဆဲဆဲ . .တဘက်ခန်း က ထူးခြားတဲ့ အသံတွေ ကြားလိုက်ရလို့  နားစွင့် လိုက်တော့ . .အို ..ဝေမာဝင်း နဲ့ သူ့ဘဲ ရဲအုပ်ဆိုတဲ့ လူကြီး ချစ်တင်းနှီးနှောကြတဲ့ အသံတွေ ဆိုတာ လွန်းလွန်း သိလိုက်ရ ပါတော့ သည် . .။ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင် ကို စိတ်ဝင်စားနေသော . .( တနည်းအားဖြင့် အရွယ်လွန်လာတာကြောင့် သဘာ၀ စိတ်တွေ  တောင့်တ ဆာလောင်နေသော ) လွန်းလွန်း သည် ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျရ သည် ဆိုသလိုဘဲ . .ရေသွား မချိုးသေးဘဲ ဝေမာ ဝင်းတို့ အသံတွေ ကို နားထောင်နေမိပါတော့ သည် . .။ ဝေမာဝင်း ရဲ့ အသံက ကာမစိတ်ပြင်းထန်နေတဲ့ အသံ . .။ ( ကိုကို . .လိုး .  .လိုး . .. ဝေမာ့ကို တအား လိုးပေးပါတော့ရှင် . .ဝေမာ့ စောက်ပတ် ယားလှပါပြီ . .)   သူမ ကိုကို သည် ဘယ်လောက်များ နှူးနှပ် လိုက်သလဲ မသိဘူး . .ဝေမာဝင်း . .အရှက်မရှိ လိုးပေးရန် တောင်းခံနေပြီ . .။ ဝေမာဝင်း အသံကြောင့် လွန်းလွန်းမှာ စိတ်တွေ နိုး ကြွ လာရ သည် . .။လွန်းလွန်း ရဲ့ နို့တွေ   တင်းလာသလိုဘဲ . .။ နို့သီးလေးတွေ မာတောင်လာသလိုဘဲ . .။ ပေါင်ကြား က မုံ့ပေါင်း  ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက လဲ ပိုဖေါင်းစူ လာရသလိုဘဲ . .။

ခဏကြာတော့ ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် . .နဲ့ လိုးသံတွေ ကြားရတော့တာဘဲ . .။ ဝေမာဝင်းရဲ့ ကုတင်လှုပ်သံကလ ဲ တကျိကွ ျိ ွ နဲ့ . ။ဝေ မာဝင်း ရဲ့ ဘဲကြီး ရဲ့ အင်း . .အင်း နဲ့ အားယူသံတွေ . .ဝေမာဝင်း ရဲ့ ချက်ကောင်း ကို ထိသွားလို့ ညညးတဲ့ အသံတွေ က ရုပ်မမြင်ရ သော်လည်း . .လွန်းလွန်းအတွက် စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ဖေါက်ပြန် နိုးထ စေလေ သည် . .။   လွန်းလွန်း သူမ ပေါင်ကြားကို ပွတ် မိရ သည် . .။ မျက်စိတွေ မှိတ်လို့ နံရံမှာ မှီထိုင်ရင်း..သူမ ပိပိ ကို လက်ချောင်းတွေ နဲ့ ဖိဖိ ပွတ် နေမိ သည် . .။ တဖက်ခန်း က တ ဖုန်းဖုန်း နဲ့ လိုးဆောင့်နေသလို လွန်းလွန်းလဲ သူမ ပိပိ ကို လက်ချောင်းတွေ နဲ့ ထိုးဆွကစားနေမိရ ပါ သည် . .။ လွန်းလွန်း သည်  အခုမှ ဘော့စ် အစစ် နဲ့ လုပ်ရလို့ အစစ အခွင့်အရေးတွေ ရလာ သည် .. ။ စောစောက ဦးတင်ထွန်းဇံ ပြန်မလာခင်တုံး က ဦးစော ဆိုင်မွန် က ဦးတင်ထွန်းဇံအတွက် ကြိုတင် အလုပ်ခန့်ထားပေးတာသာ ဖြစ်လို့ ဟမ်းဖုန်းလို ဟာ ကို ပေးထားခြင်းမရှိသေး . .။ အခု တော့ လွန်းလွန်း သည် အင်တာနက်ရသော အိုင်ဖုန်းနဲ့ ဖြစ်နေပြီ . .။ ဦးတင်ထွန်းဇံ ရဲ့ အတွင်းရေးမှူး ဖြစ်ရတာ ဒုံးကနဲ ဒိုင်းကနဲ သူမ  ဘ၀ ပြောင်းလဲမှုတွေ ဖြစ်လာ သည် . .။. .ဦးတင်ထွန်းဇံ ကိုယ်တိုင် လွန်းလွန်းကို ကားမောင်းသင်ပေးနေ သည် .. ။ လွန်းလွန်း ကား လိုင်စင်ရပြီးတော့ ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် လွန်းလွန်းကို ကား အရောင်း ဆိုင်တခု ကို ခေါ်သွားပြီး အဝါရောင် တောက်တောက် ကား  လေးတစီးကို ဝယ်ပေးလိုက်  သည် . .။ ( ဒါ လွန်းလွန်းအတွက် . .ကျနော့် အလုပ်တွေ ကို တာဝန်ယူ လုပ်ပေးနေတဲ့ လွန်းလွန်း    သွားရေးလာရေး အဆင်ပြေအောင် . .)    လွန်းလွန်း . .အိပ်မက်လိုဘဲ ဖြစ်နေသည် .. ။ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းနေသည် . .။

ငြင်းလိုပေမဲ့    …ငြင်းရခက်နေသည် . .။  ( ဟို . .ဟို . .အမ်ဒီ . .လွန်း က လှည်းတန်းက တိုက်ခန်းမှာနေနေတာဆိုတော့ ကားထားဖို့ အခက်အခဲ.   ..) လွန်းလွန်း စကားဆုံးအောင် မပြောလိုက်ရ . .။ ဦးတင်ထွန်းဇံ က လက်ကာလိုက် သည် . .။ ( သိပြီ. .လွန်းလွန်း ဒီလောက် ပြော လိုက်တာနဲ့ ကျနော် သိပြီ .ကား ရပ်ဖို့ နေရာ လိုတယ် . . .ဟုတ်တယ် . .လွန်းလွန်း နေဘို့ နေရာ ပါ လိုတယ် . .)  ဦးတင်ထွန်းဇံ ဖုန်း  ကောက်ဆက်လိုက် သည် . .။ သူ့ မိတ်ဆွေ . .ဦးကက်နက် ဆီကို . .။ ဦးကက်နက် က မြေခြံ အိမ်တိုက်ခန်း ရောင်းဝယ် သည် . .။  ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် ဦးကက်နက်ဆီ က သူ့ ကန်ပဏီ ရုံးခန်းနဲ့ သိပ် မဝေးတဲ့ နေရာကောင်းတခုမှာ ကားဂိုဒေါင်ပါတဲ့ အိပ်ခန်း ၂ ခန်း ပါ ကွန်ဒို တိုက်ခန်းတခန်း ကို ဝယ် သည် . .။ လွန်းလွန်း ကို ပြောင်းစေ သည် . .။ နေ့ချင်းညချင်း လွန်းလွန်း သည် တိုက်ခန်း အသစ်  . .ကားအသစ် ..ဖုန်းအသစ် နဲ့ ဖြစ်သွား သည် . .။ လွန်းလွန်း သည် စီးပွါးလဒ်မြင်ပြီး .အလုပ်ကြိုးစားလို့ ဦးတင်ထွန်းဇံရဲ့ အလုပ် သဘာဝတွေကို အချိန်တိုတို နဲ့ တတ်မြောက်ကာ ..အလါန်အားကိုးရတဲ့ အတွင်းရေးမှူးတယောက် ဖြစ်လာလေ သည် . .။

( သူငယ်ချင်း . .ဇံကြီး . .မင်း ဘာလုပ်နေတာလဲကွာ . .မင်း ဒီလောက် ကြိုက်နေလဲ ဖွင့်ပြောပြီး လက်ထပ်လိုက်ပေါ့ . .မင်းကို ငြင်း မယ် မထင်ပါဘူး . .မင်း လက်နှေးနေရင် ..ခံသွားရမယ် .ဒီခောတ်ကြီး   က အီလက်ထရောနစ်ခောတ် . .အရင်လို ရီးစားစာ လိုက် ပေးနေတာ မြင်လိုက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး. .အွန်လိုင်းကနေ အီးမေးနဲ့ ချပ်တင်း နဲ့ တင် ညားသွားမှာ . .)   ဂေါက်ကွင်း က ဘီယာဆိုင်မှာ  သူငယ်ချင်း ဝဏ္ဏရှိန်း က ပြောသည် .. ။ သူ လွန်းလွန်း ကို သဘောကျနေတာ သူ သိလို့ပါဘဲ .. ။ လွန်းလွန်း က ထင်းထင်း ပေါ်ပေါ်  ကြည့်ကောင်းနေတော့ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေ ကြိုက် မသွားခင် သူ က ..  ( ဒါလေး ဟာ သူ သဘောကျနေတဲ့ ဟာလေး . .)   ဆိုတာ  ကို ကြိုပြီး ပြောထားလို့ သိကြတာပါ . .။ အင်း . .ဝဏ္ဏရှိန်း ပြောတာ ကို သူ ပြုံးရင်း နားထောင်ခါ ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့် လုပ်နေပေမဲ့   တင်ထွန်းဇံ ရင်ထဲမှာ ဗလောင်ဆူနေသည် ..။  ဘုရားဘုရား . .ဒီကောင် ပြောသလို ငါနှေးနေလို့များ နောက်ကျနေပြီလား မသိဘူး .  .။ ဒီမနက် သူ ရုံးကို စောပြီး ရောက်နေ တော့ လွန်းလွန်းတောင် ရုံးမရောက်သေးလို့ . ရောက်နှင့်နေတဲ့ ကောင်လေးတယောက်  ဖျော်ပေးတဲ့ ကော်ဖီ ကို သောက် နေ သည် .. ။ ခါတိုင်းဆိုရင် လွန်းလွန်း က သူ့အတွက် ဖျော်ပေးနေကျ . .။

သူ့ အလုပ်စားပွဲနားက မှန်ကျယ်ကြီးကနေ အောက် က ကားလမ်းမ ကို ကြည့်ရင်း မတ်ခွက်ထဲက ကော်ဖီပူပူ ကို သောက်နေ သည်  . .။ သူ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် သူ့ ရင်ဘတ်ထဲ . .ဒိုင်းနမိုက် တခု ပေါက်ကွဲသွား သည် ..။ ခေါင်းတွေ လဲ မူးမိုက်သွားသည် .  .။ မျက်စိတွေက ပြာဝေသွားသည် . .။ လွန်းလွန်း သည် သူ ဝယ်ပေးထားတဲ့ ချယ်ရီ ကား ဝါဝါလေး နဲ့ ရောက်မလာဘဲ .. ဘီအမ်ဒဗ လူ အနက်ရောင် ကားအသစ်ကြီးတ စီးထဲက ဆင်းလာတာ ဖြစ် သည် . .။ ကားမောင်းသူ ဘက် က တံခါး ပွင့်လာပြီး လူငယ်တ ယောက် ဆင်းလာတာလဲ တွေ့လိုက်ရ သည် . .။ ဒီလူငယ် သည် လွန်းလွန်း နဲ့ တော်တော်ကြာအောင် ရပ် စကားပြောနေ သည် . .။   သူ့ ရင်တွေ ပူလောင် လွန်းလို့ ဆက် မကြည့်နိုင်တော့ . .။ သူ အလုပ် ဆက်မလုပ်တော့ဘဲ . .ရုံး က ထွက်လာပြီး ဂေါက်ကွင်းမှာ  ဂေါက်ကစားနေပေမဲ့ သူ့ စိတ် က   ညစ်ညူးနေသည် . .။ သူ သည် ချမ်းသာ သော သူဌေးတယောက် ဖြစ်လို့ မိန်းမ ဆိုတာ သူ့  အတွက် မဆန်း . .။ မိန်းမတွေ အများကြီး သည် တင်ထွန်းဇံ လုပ်မည်ဆိုလျှင် အဆင်သင့် ရှိနေ သည် . .။ အခု မနက် လွန်းလွန်း  သည် လူတယောက်နဲ့ အတူတူ ကားစီးလာတာတွေ့လိုက်တာနဲ့ သူ မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်ရတာ သူ ဟာ လွန်းလွန်း ကို ချစ်နေမိလို့ ဆိုတာ   သေချာသလို ဖြစ်နေသည် .. ။ အင်း ..ဟုတ်သည်သူ သည် လွန်းလွန်း ကို စတွေ့တွေ့ခြင်းထဲက သဘောကျသွားမိရတာ ပါ . .။ သည် လူဟာ ဘယ်သူလဲ လွန်းလွန်း နဲ့ ဘယ်လောက်အထိ ရင်းနှီးသလဲ . .သူ သိလိုနေ သည် . .။

လွန်းလွန်း သည် ဒီနေ့ ရုံးရောက်တော့ ..အောက်မှာ အမ်ဒီ့ ကားမောင်းသူ မောင်စိုး ကို တွေ့လို့ အမ်ဒီ ရုံး စောစော ရောက်နေ ကြောင်း သိလိုက်ရတာနဲ့ သူမ ရောက်ကြောင်း အမ်ဒီ့ကို ဝင် သတင်းပို့ ရန် သူ့ ရုံးခန်းကြီးထဲ ဝင်လိုက်သည် .. ။ဦးတင်ထွန်းဇံ သည်  သတင်းစာ ကို စိတ်ဝင်တစား ဖတ်နေ သည် . .။ လွန်းလွန်း က သူမ ရောက်ပြီး ဖြစ်ကြောင်းပြောပြီး . .ဘာလုပ်ပေး၇မလဲ   .  .မေးသည် ..။ ဦးတင်ထွန်းဇံ က  ( ဘာမှ မလိုဘူး . .)  လို့ တုံးတိကြီး ပြောသည် . .။ အို . .သူ ဘာ .ဖြစ်ပါလိမ့် . .မျက်နှာ လဲမကောင်းဘူး . .။ နေမကောင်းများး ဖြစ် လား . .။ လွန်းလွန်းလဲ အပြင်က သူ့ စားပွဲ ကို ပြန်လာပြီးထိုင် သည် . .။ ဒီမနက် လွန်းလွန်း  သူမ ကျောင်းနေဖက် သန်းတင်စိုး နဲ့ မနက်စောစော လဘက်ရေ သွားသောက်ကြ သည် . .။ သန်းတင်စိုး က မြင်းခြံသား .. ။ မိဘ တွေ က သူဌေးမို့ သန်းတင်စိုး က ကား အကောင်းစားတွေ ထည်လဲစီးပြီး သုံးဖြုံးနေသူ ဖြစ်သည် . .။ လွန်းလွန်း ဆီ လွန်းလွန်း နဲ့  ကျောင်းမှာတုံး က တွဲခဲ့တဲ့. .ရွှေစင့် အကြောင်း လာ စုံစမ်းတာ ဖြစ် သည် . .။ သန်းတင်စိုး က ရွှေစင့် ကို ကျောင်းမှာကထဲက  ကြိုက်နေ သည် . .။ ရွှေစင် က ပြန်မကြိုက်ခဲ့ . .။ ယခုတိုင် သန်းတင်စိုး က ရွှေစင့် ကို လိုက်နေဆဲ . .။ သန်းတင်စိုး က လွန်းလွန်း  အလုပ်ချိန် နီးကပ်နေလို့ သူဘဲ လိုက်ပို့မည် ဆိုလို့ သူ့ကားနဲ့ ဘဲ ရုံး ကို လာခဲ့သည် . .။

မကြာခင်မှာ လွန်းလွန်း အမ်ဒီ့ ကို တင်ပြစရာတွေ ရှိလို့ သူ့ ဆီ ဝင်သွားရတော့လဲ အမ်ဒီ သည် သူမ ကို မျက်နှာလွှဲ နေ သည် . .။  စိတ်ဆိုးနေတာများလား .. ။ ဘာကြောင့်လဲ . . ။ လွန်းလွန်း က တင်ပြစရာတွေ တင်ပြအပြီး . .သူ က   ( အင်း . အင်း . .ထားခဲ့ လိုက်)   လို့ မကြည့်ဘဲ ပြောသည် ..။ ခါတိုင်း ဆိုရင် လွန်းလွန်း မျက်နျာကို ကြည့်လွန်းလို့ ခက်နေရတာ . .။ တခုခု တော့ ဖြစ်နေ တာ သေချာ သည် . .။ နေ့လည် ထမင်းစားချိန် ရောက်ခါနီး . .လွန်းလွန်းက ခါတိုင်းလိုဘဲ .  ( အမ်ဒီ ဘာစားမလဲ . .ဘာမှာပေးရမလဲ  )   မေးလိုက် သည် .. ။ ခါတိုင်းဆိုရင် သူ က တခုခု  မှာခိုင်းပြီး လွန်းလွန်းကော ဘာစားမလဲ အမြဲ မေးတတ် သည် . .။ အခု တော့ . .  ( မစားတော့ဘူး . .ခဏကြာရင် ပြန်ပြီ ..ဂေါက်သွားရိုက်မလို့ . .)  လို့ အသံမာမာနဲ့ ပြောသည် . .။ လွန်းလွန်း လဲ သူ နယ် မြို့ တမြို့မှာ ဆိုင်တဆိုင် ဖွင့်ဖို့ လူတယောက် နဲ့ စကားပြောဖို့ ချိန်းထားတာ ရှိတာကို ြေ့ပာပြလိုက် သည်. .။   ( ဖျက်လိုက် . .)   လို့ ြေ့ပာသည် . .။အင်း . .စိတ်တကယ် ဆိုးနေတာဘဲ . .။ ခဏကြာတော့ သူ လွန်းလွန်း ရှေ့ကဘဲ ဖြတ်ပြီး ရုံးပေါ်က ဆင်းသွား  သည်.. ။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ဦးစောဆိုင်မွန် ရောက်လာ သည် ..။

( ဇံကြီး ဘာဖြစ်လဲ လွန်းလွန်း . .) ( မသိဘူး . .ဆရာ . .စိတ်တခုခု အခန့်မသင့်ဘူး ထင်တာဘဲ . .)   ( အေး . .ကျနော့် ကို လဲ ပိတ် ဟောက်သွားတယ် ..ဒီလူ က စိတ်ရင်းကောင်းပေမဲ့ စိတ်ကြီးတယ် . .သူ   အလုပ်မလာတော့ဘူး . .ကျနော်ဘဲ အစစ တာဝန်ယူ ..တဲ့  . .)  ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် နောက်တနေ့ အလုပ် မလာပါ . .။ တချို့ လုပ်စရာတွေက သူ ဆုံးဖြတ်ရမှာတို့ သူ လက်မှတ်ထိုးရမှာ တို့..မို့လို့ လွန်းလွန်းလဲ သူ့ဆီ ဖုန်းဆက်ရ ပါ သည် . .။ သူ က ..  ( စောဆိုင်မွန် နဲ့ လုပ်လိုက်ပေါ့ ..)  လို့ ပြော သည် . .။ လွန်းလွန်းလဲ  . .   ( စိတ်ဆိုးနေတာလား . .လွန်း ကို စိတ်ဆိုးတာလား .  .)  လို့ မေးမိ သည် . .။   ( ဘာလို့ လွန်းလွန်း ကို စိတ်ဆိုးရမှာလဲ . .)   လို့ သူ ပြန်ပြောသည် . .။   ( ဒါဖြင့် . .လွန်း . . အမ်ဒီ နဲ့ တွေ့လို့ရမလား . . ) ( ဘာအတွက်လဲ . .)   ( စကာြးေ့ပာချင်လို့ . .)  ( ရ တယ်လေ . .)  ( ဘယ်တော့ . .ဘယ်မှာ တွေ့နိုင်မလဲ . .)  ( အခုတော့ . .အရက်သောက်နေတယ် . မတွေ့နိုင်သေးဘူး . .နောက်မှ .  .) ( ဟင် . .အရက်သောက်နေတယ် . .ဘာလို့လဲ . .စိတ်ညစ်လို့လား . . လွန်း လာခဲ့မယ်နော် .. အခုဘယ်မှာလဲ . .)   ( ထောက်ကြန့်  က ခြံမှာ . .) ( လွန်း အခုဘဲ ထွက်ခဲ့မယ် . .)

လွန်းလွန်း သည် ဦးစောဆိုင်မွန် ကို ဘော့စ်ဆီ လိုက်သွားလိုက်အုံးမည် လို့ ပြောပြပြီး ..ထောက်ကြန့်ခြံကို လိုက်သွားလေ သည် . .။ ထောက်ကြန့်ခြံထဲ ရောက်တော့ . .ခြံမန်နေဂျာ ဦးကျော်စိုးသွင် နဲ့ တွေ့ သည် . .။ ( ဘော့စ်ရော . .)   ( ရှိတယ် . ..သူ့ အိမ်ကလေးထဲ မှာ ..သောက်နေတယ် . .စိတ်ညစ်နေပုံရတယ် . .)  ( လွန်း လိုက်သွားလိုက်မယ် . .) ( ဟုတ်ကဲ့ လွန်းလွန်း . . ) လွန်းလွန်း အိမ် ကလေးထဲ ဝင်သွားတော့ ဘော့စ် သည် စားပွဲမှာ ထိုင်နေ သည် . .။ အရက်ပုလင်း.. ဖန်ခွက်တွေ နဲ့ စားစရာတချို့ တွေ့ရ သည် . .။  (  လွန်းလွန်း . .) ( အရက်တွေ ဘာလို့ သောက်နေရတာလဲ . .)  ( နဲနဲပါးပါးပါ . .)  ( ဘာလို့ စိတ်ဆိုးနေတာလဲ . .လွန်း ကို ဘာ မ ကြိုက်တာ ရှိလဲ ဟင် . .လွန်း ဘာလုပ်မိလို့လဲ . .)  ( လွန်း ကို စိတ်မဆိုးပါဘူး . .)  ( ဒါဖြင့် ဘယ်သူ့ ကို စိတ်ဆိုးတာလဲ . .)  ( ကိုယ့် ကိုယ်ကို . .)   ( ဘာလို့ . .ကိုယ့်ကိုယ် ကို စိတ်ဆိုးရတာလဲ . .) ( အတင်းကြီးမေးနေတာပါလား..လွန်းလွန်း . .)  ( ဟုတ်တယ် . .အမ် ဒီ မျက်နှာပုတ်ရင် လွန်း လဲ စိတ်ဆင်းရဲတယ် . .)  ( လွန်း လွန်း သိပ်သိချင်နေလား . .)  ( အင်း . .သိပ်သိချင်တယ် . .)  ( ကဲ..ဒါဖြင့်  ပြောမယ် . .ကျနော် မိန်းမ တယောက်ကို သိပ် ချစ်နေမိလို့ . .)  ( အို …)  ( အဲဒီမိန်းမ က ဘယ်သူလဲ လို့ ထပ် မမေးတော့ဘူးလား .  .လွန်းလွန်း . . .)  လွန်းလွန်း ခေါင်းငုံ့ ကာ ဘာမှ မဖြေ . .။

( သူ့ ကို တခြားယောကျၤားတယောက် အလုပ်လိုက်ပို့တာ တွေ့လိုက်လို့ . .) ( ဟာ..မဟုတ်ဘူး . .မဟုတ်ဘူး . .. အဲဒါ လွန်း နဲ့ ဘာ မှ မဆိုင်ဘူး . .ကျောင်းတုံးက အတန်းဖေါ် . .အို .. ဒါကြောင့်ကိုး . .)  ( လွန်း ကို ကျနော် သိပ်ချစ်တယ် . .)   ဒီလို ပြောပြန်တော့  လွန်းလွန်း သည် ရှက်နေသည် ..။ ခေါင်းကြီး ငုံ့ထားကာ ဘာမှ မပြောတော့ . .။ မျက်နှာလေး နီမြန်းနေသည် . ။    ( လွန်း . .)   ( ရှင်  . .)   ( ဒီလူ နဲ့ လွန်း နဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ရင် ကျနော့် မှာ မျှော်လင့်ချက် ရှိသေးမလား . .)   ( အင်း . . အို . .ဘာတွေ မေးနေမှန်းလဲ မသိဘူး  . .)   ( လွန်း . .စတွေ့တဲ့ နေ့ထဲက သိပ် ချစ်နေတာ . ..ဆင်ကလေး က တွန်းလိုက်တာလေ . .မှတ်မိလား . .)   ( အို . .အဲဒီတုံး  က ပြန်လဲ မလွှတ်ဘူး . .အတင်းရုန်းထွက်ရတယ် . .)  ( အဲဒီတုံးထဲက အရမ်း ချစ်နေတာပါ ဆို . .)   လွန်းလွန်း ကို သူ ဖက် လိုက်  သည် . .။ လွန်းလွန်း ရှက် လို့ တုန်နေသည် . .။  ( ကျနော့်ကို ပြန်ချစ်မလား . .)   လွန်းလွန်း ပြန် မဖြေပေမဲ့ သူ ဖက်ထားတာကို တော့ မရုန်း . .။  ( ပြောလေ . .မပြောရင် ဟောလို ဖက်နမ်းပစ်မှာ . .)  ( အို . .)  လွန်းရဲ့ ပါးလေးကို သူ ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက် သည် .  .။ ( ဖြေလေ . .ချစ်လား . .) ( အင်း . .)  လွန်း . .အင်းလို့ဖြေရင်း ခေါင်းညှိမ့်ပြမိ သည် . .။ သူ လွန်း ကို တအားဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်း တွေကို သူ့ နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ဖိကပ်ပြီး စုတ်နမ်းပါတော့သည် . .။  လွန်း ရဲ့ ရင်တွေ ကုလား တာပလာဗုံတီးသလို . .ဒိန်းတပ်တပ် . .ဒိန်း တပ်တပ် နဲ့ တအား ခုန်နေပြီး   လက်တုန်ခြေတုန် နဲ့ . .။ယောင်ပြီး သူ့ လည်ကုတ်ကို သိုင်းဖက်လိုက်မိ သည် . .။  သူ့ လက်တွေ က  လွန်းကို ဖက်ထားတာတအားဘဲ . .။ တအား ဆွဲကပ်ထားလို့ ရင်ချင်းပူးနေသည် . .။

လွန်း နို့တွေ က သူ့ ရင်ဘတ်ကြီး မှာ ဖိကပ် နေသည် . .။ သူ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းကလဲ လွန်း ကိုယ် အောက်ပိုင်းနဲ့ တသားထဲကျအောင်ပူးကပ်နေသည် . .။ နှုတ်ခမ်းချင်း ခဏ လေး ခွါပြီး . . ( ကိုယ့်ကို လဲ ပြန် စုတ်နမ်းလေ . .)  လို့ ပြောသည် . .။ သူ့ စကားကို နားထောင်နေကျမို့လား မသိဘူး . .။ သူ့ အမိန့် ကို နာခံမိနေပြီး သူ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ကို ပြန်စုတ်နမ်းနေမိ   သည် . .။ သူ့ လက် ဖဝါးကြီး က လွန်း ဖင်တုံးတွေကို လာပွတ်နေသည် . .။  လွန်းလေ . .ဒျီတခါတော့ သူ့ လက်ထဲကနေ ရုန်းမထွက်တော့ဘူး . .။ သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ တွန်းပြီး နောက်ဆုတ်မပြေးတော့ဘူး . .။  သူ ပြုသမျှ နုတော့မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ . .။ ( လွန်း ကို သိပ်ချစ်တာဘဲကွယ် . .)   တဲ့..။ သူ တိုးတိုးလေး လွန်းနားနားကပ်ပြီး  ပြောသည် . .။  ( လွန်းကော . .ချစ်လား . . )  လို့မေးပြန်သည် . .။ လွန်းလဲ ခေါင်းလေး ငြှိမ့်ပြလိုက်တော့ သူ မကျေနပ် . .။   ( ပါးစပ်  က ဖြေ)  လို့ သူ ထပ် ပြောသည် . .။ လွန်းလဲ . .  ( ချစ်တယ် .. ) လို့ တုန်ရီတဲ့ အသံ နဲ့ဖြေလိုက်မိသည် . .။သူ လွန်း ရဲ့  လည်တိုင်တွေကို နမ်းစုတ်နေသည် . .။ လက်တွေကလဲ လွန်း ဖင်တွေကို ပွတ်သပ်ရာကနေ ဆုတ်ကိုင်လာ သည် . .။ အသက်၇ှူ သံတွေ ပြင်းထန်လာသည် . .။

( လူတွေ ဝင်လာနေအုံးမယ် . .အမ်ဒီ . .. ) ( ဟိတ် ..ဒီလို မခေါ်နဲ့တော့လေ . .ချစ်ကြပြီ မဟုတ်လား . .)  ( ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲဟင်  . .)   ( ကိုကို လို့ ခေါ် . . .)  ( အင်း . )   သည်အခိုက် မန်နေဂျာဦးကျော်စိုးသွင် အိမ်လေးထဲကို ဝင်လာ သည် .. ။  ( ဘော့စ် . .နွားနို့  ကြိုပြီးပြီ . . .ယူခဲ့ရတော့မလား . .)   ( အဟဲ . .နွားနို့တင်မက ကြက်ဥ ပါ လိုချင်တယ် . .ကျော်စိုးသွင် . .)  ( ဟုတ်ကဲ့ ဘော့စ် . .ရ တာပေါ့ . .)  လွန်းလဲ ရှက်လို့ မျက်နှာလွှဲ နေလိုက်သည် . .။ လွန်း မျက်နှာတွေ နီရဲတွတ်နေမှာဆိုတာ လွန်းသိနေသည် .  .။ အဲဒီနေ့  က လွန်း သည် ဘော့စ် ကို ( ကိုကို ) လို့ စပြီး မရဲတရဲ ခေါ်ကြည့်ပါ သည် . .။ သူက လွန်း ကို အဲဒီနေ့ကစပြီး . .( ချစ်လွန်း ) လို့ ခေါ်  သည် .. ။ ချစ်လွန်းလို့ တဲ့ . . ။  ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် လွန်းလွန်း နဲ့ ချစ်သူ ဖြစ်ကြပြီးနောက် လွန်းလွန်း ကို လူ လစ်တိုင်း အနမ်း တွေ ပေးတတ်ပြီး လွန်းလွန်း ရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ရင်ထွားထွား နဲ့ တင်ကားကားတွေ ကို ကိုင်တွယ် ပါ သည်.. ။ လွန်းလွန်း လဲ  ချစ်သူ အလိုကျ လိုက်လျော သည် .. ။ လွန်းလွန်း နဲ့ ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် အမြဲ တတွဲတွဲ  အပြင်သွားနေကျမို့ ရုံးက ဝန်ထမ်းများ က  မရိပ်မိကြသေးပေ . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် အခွင့်သာတိုင်း ဦးတင်ထွန်းဇံ ရုံးခန်း ကို လာတဲ့အခါ ညုတုတု နဲ့ သူမ နဲ့ ထပ် ညိကြ ဖို့ ကြိုးစားတတ်လေရာ ထိုအခါများမှာ လွန်းလွန်း သည် ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင်ဘဲ . သဝန်တိုလေ သည် . .။

( ကိုကို . .လွန်း မကြိုက်ဘူး . .ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ..ကိုကို့ကို ညုတုတု လုပ်တာ . .လွန်း စိတ်ဆိုးတယ် . .)  ( သူ က လွန်း နဲ့ ကိုကို နဲ့  ချစ်နေကြပြီဆိုတာ မသိဘူးလေ . .)   ( ဒါပေမဲ့ သူ က လင်ရှိမယား ဘဲ . .မလုပ်သင့်ဘူး . .) ( မကြာခင် ကိုကို နဲ့ ချစ်လွန်း  လက်ထပ်ပြီးသွားရင် . .ဘယ်သူမှ ကိုကို့ ကို လာမညုတော့ဘူး . .)   အချိန် က ညနေ ၆နာရီကျော်ပြီမို့ တရုံးလုံး..လူတွေ မရှိကြ တော့ . .။ ဦးတင်ထွန်းဇံ ရဲ့ ရုံးခန်းကြီးထဲ လွန်းလွန်း နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိနေတော့တာမို့ ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် လွန်းလွန်းကို သူ့ပေါင် ပေါ် ထိုင်စေကြီး သူမ နှုတ်ခမ်းလေး ကို နမ်းစုတ်ပါတော့ သည် . .။ လွန်းလွန်းမှာလဲ အငမ်းမရဘဲ ပြန်လည် နမ်းစုတ်ပါ သည်. .။ အ နမ်း က ရှည်ကြာလာသလို အသက်၇ှူသံတွေ ပြင်းထန်လာကြ သည် . .။ ( ချစ်လား . .ချစ်လွန်း . .. )  ( အရမ်း..အရမ်း . ..ပါ ကိုကို  . . .)  ( ကိုကိုလဲ ချစ်လွန်း ကို သိပ်ချစ်တယ် . .ကိုကိုတို့ အတူတူနေကြရအောင်နော် . .)   ( ကိုကို့သဘောပါ . .ကိုကို . .)   တင်ထွန်း ဇံ က လွန်းလွန်း ထမိန်စ ကို ဖြုတ်ဖြေလိုက်ပြီး သူ့ လက်ကို ထမိန်တွင်းထိုးထည့်ကာ စမ်းသည်. .။ ပင်တီဘောင်းဘီလေးရဲက ဂွဆုံ နေရာ ကို သူ့လက်ချောင်းတွေက ပွတ်ကြည့်နေသည် . .။

( အို . .ကိုကိုရယ် . ..ဘာတွေ ကိုင်နေတာလဲ . .   ချစ်လွန်း ပိပိလေး စိုနေတယ် . .)  ( ဘာရယ် . .ပိပိ . .ဟုတ်လား..)  ( အင်း . .ချစ် လွန်း ရဲ့ ရွှေကြုတ်လေးလေ . .)  ( အိုး..နံမည် အထူးအဆန်းတွေ . .ဘာတွေလဲကွာ . .)  ( ချစ်လွန်း . .ချစ်ကြရအောင် . .)  ( ဟင် .  .ချစ်နေတာဘဲ ဥစ္စာ…)   ( ဟုတ်ဘူး . .. အဆုံး အထိ ချစ်ကြရအောင်လို့ . .)  (အို . .ကိုကိုရယ် ..တော်ကြာဘိုက်ကြီးနေမှဖြင့် . .) (ယူကြမဲ့ ဟာဘဲ . .ဘာဖြစ်လဲ . ..)  ( လွန်း က လက်ထပ်ပြီးမှ ကိုကို နဲ့ ဟန်းနီးမွန်းမှာကျမှ အပျိုဘ၀ ကို စွန့်လွှတ်ချင်တာ.. ကိုကို ရဲ့  . .. .)   ( စရံလေး သပ်ထားလို့မရဘူးလား ..)  ( ဟင့်အင်း . .ခဏ အောင့်ထား . . .)  ( မရဘူး . ..ချစ်မှာဘဲ . ..)  တကယ်တော့  လွန်းလွန်း သည် ဘွဲ့ရပြီး တာတောင် နှစ်နှစ်ခန့် ရှိပြီ .. ။ ဒီအရွယ်သည် တကယ်တော့  ..ကာမတောင့်တမှုတွေ အရမ်းအရမ်း ဖြစ် ပေါ်နေကြတဲ့ သွေးသား ဆူဖြိုး တဲ့ အရွယ်ပါ . .။ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင် ယောကျၤားသားတွေ ရဲ့ အကိုင်အတွယ် . .အစုတ်အမှုတ်ကို  ခံချင်နေကြတဲ့  .အရွယ်ပါ . .။ မြန်မာမိန်းကလေးတွေလဲ ဖြစ်တာကြောင့် . .ယဉ်ကျေးမှု လူ့အသိုင်းအဝိုင်း မိဘ ဆရာတွေကြားမှာ မို့ . .လွန်းလွန်းတို့သည် စိတ်ထိန်းချုပ်ကြရပြီး လူသူမရှိတဲ့ ရေချိုးခန်း . .အိမ်သာ . .အိပ်ရာထဲ မှာသာ မိမိတို့ဖါသာ  ကျိတ်ပွတ် .  .ကျိတ်နှိုက်ကာ နေကြရတာ ဖြစ်သည်.။ အခုလို ချစ်သူ က နမ်းသောအခါ ဖက်ပွေ့ ကိုင်တွယ်ကြသောအခါ မှာ နဂို ရှိနေတဲ့ ခံချင် စိတ်တွေဟာ. .ပွင့်အံထွက်လာကြရပါတော့ သည် .. လွန်းလွန်း အရေတွေ ရွှဲနေပြီ . .။

လွန်းလွန်း သည် ပြောနေရပေမဲ့ …စိတ်တွေက အရမ်းထန်နေပြီ . .။ အတင်းထိန်းချုပ်ပေမဲ့ မရတော့ . .။ တင်ထွန်းဇံ က လွန်းလွန်း  ထမိန် ကို လှန်တင်ကာ ပင်တီလေး ကို မချွတ်ဘဲ ဘေးကို ဆွဲကပ်ကာ လွန်းလွန်းရဲ့ ရွှေကြုတ် ကို ကြည့် သည် . .။    ( အို . .လှလိုက် တာ ချစ်လွန်းရယ် . .)  ( အို..လွပါဘူး . .)  (လှတယ် . .နမ်းမယ် . .)  တင်ထွန်းဇံ က လွန်းလွန်း ရွှေကြုတ် ကို လျာကြီးနဲ့ စပြီး ယက် လိုက် သည် . .။ လွန်းလွန်း အိုး . .ဆိုပြီး  ကော့တက်သွားသည် . .။ သူမ ရဲ့ အရသာဖူးလေး ကို လျာကြီး က ဖိပြီး ကျီဆယ်သွားလို့ပါ ဘဲ . .။  ( ကိုကို..ဘာလုပ်တာလဲ . .)  သူမ ကိုကို သည် အရမ်းထန်နေပြီ . .။ရွှေကြုတ် ကို တအားယက်နေပြီ . .။ ( ပလပ်လပ် . .)  ဘာဂျာသံတွေ ညံနေပြီ . .။ ( အားကိုကို..အား…အား . . .)  လွန်းလွန်း အပျိုဘဝတလျောက် စိတ်ကူးယဉ် တောင့်တခဲ့ရတဲ့ ဆန္ဒ  တွေ ပြည့်၀ ရပါပြီ . .။ သူမ  စိတ်ကူးတွေထဲက ဘာဂျာအမှုတ်ခံခြင်း ဟာ အခုတော့ တကယ်ဖြစ်ပျက်နေပါပြီ . .။ ဘာဂျာ  တော်တော်ကြာအောင် အမှုတ်ခံပြီးသောအခါ . .လွန်းလွန်း သည် တင်ထွန်းဇံ က ထမိန် နဲ့ ပင်တီကို ချွတ်ခိုင်းသောအခါ တုန်ရီ တဲ့  လက်တွေ နဲ့ ခပ်မြန်မြန် ဘဲ ချွတ်ပစ်ပေးပါတော့ သည် . .။   ( ချစ်လွန်း အကျႌကော ချွတ်လိုက် . .)  သူ့ စကားကို စိတ်ညှို့ခံနေရသူ တယောက်လို .. လိုက်နာနေမိသည် .. ။ လွန်းလွန်း တကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့သွား သည် . .။  ( လှလိုက်တာ . .ချစ်လွန်းရယ် . . .)  ခါ တိုင်းသာဆိုရင် ရှက်ပြီး ဘယ်ချွတ်မလဲ .. ။ ခုဟာက…. သူမ တအားခံချင်နေပြီ .. ။ စောစောက ပြောခဲ့တဲ့ လက်ထပ်ပြီးမှ .  .အပျိုစင်ဘ၀ ကို စွန့်ပစ်မယ်ဆိုတာတွေ မပြောတော့ . .။ ကိုကိုပြုသမျှ နုတော့မည် . .။ တင်ထွန်းဇံ က လွန်းလွန်း ကို သူ့ အလုပ် စားပွဲဘေး က ဆိုဖါရှည်ကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်စေပြီး လွန်းလွန်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ နေရာဝင်ယူ သည် . .။ သူ့ ဘောင်းဘီ ဇစ် ကို ဖြုတ်ချသည် . .။

( အို . .ကိုကို . .ကိုကို့ဟာကြီး က နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး . . )   တင်ထွန်းဇံ က လွန်းလွန်း ရတနာရွှေကြုတ်ထဲကို သူ့ လိင်တန်ကြီး ကို  တေ့ကာထိုးသွင်းလေ သည် . .။ စိုပြီး နူးညံ့ပေမဲ့ တင်းကျပ်နေသော ရတနာရွှေဂူ  ထဲကို မြွေနဂါးကြီးရဲ့ ခေါင်း က မဝင်နိုင်ဘဲ  တစ်နေသည် . .။ ဖိကာဖိကာ ထိုးကြည့်တော့ ဂူထဲက အရေတွေ ထပ်စီးကျလာသည် . .။  ( အို..အို..ကိုကို . . ဖြစ်ပါ့မလား . .လွန်း ဟာ ကွဲထွက်နေအုံးမယ် . ..)  ( မကွဲပါဘူး ချစ်လွန်းရယ် . .ခဏကြာရင် အားလုံး အဆင်ပြေသွားမှာပါ . ..ခဏ…ခဏလေး . ..ကိုကို  ဖြေးဖြေးလေး ထည့်ပေးမှာ . .)   တင်ထွန်းဇံ က လွန်းလွန်း ရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကို ပိုပြီး ဖြဲကားစေပြီး သူ့ လိင်တန်ကြီး ကို .   .တထစ်ချင်း. .ထိုးသွင်းလေ သည် . .။နဲနဲသွင်းလိုက် . .နဲနဲ ပြန်ဆုတ်လိုက် နဲ့.ကြိမ်ဖန်များစွာ…အသွင်းအထုတ်   အတိုလေး တွေ..လုပ်နေတုံးမှာလဲ လွန်းလွန်း တင်းမာလုံးဝန်းတဲ့ နို့လျလျတစုံကို နမ်းလိုက် စို့ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေရာ လွန်းလွန်းမှာ သူမ ရဲ့  ပထမဆုံး ယောကျၤားတယောက်နဲ့ ရရှိတဲ့ ကာမ အတွေ့အကြုံတွေကို ရင်တလှပ်လှပ် ရင်တဖိုဖို နဲ့ . . ရိုလာကိုစတာစီးနေရသလို   ..ခံစားနေရပေသည် . .။ တင်ထွန်းဇံ လဲ လွန်းလွန်း ခံနိုင်နေတာ တွေကရတာမို့ စမ်းသပ်တဲ့ အနေနဲ့ သူ့ လိင်ချောင်းကို ထပ်သွင်း ကြည့်ရင်း နဲ့ လိင်ချောင်းတခုလုံးထိုးသွင်းမိတဲ့ အထိ ရောက်ရှိနေပြီ . .။ တင်းကျပ် တဲ့ လွန်းလွန်း ရဲ့ ရတနာရွှေဂူထဲသူ့ လိင်တန်ကြီး  က မတရား တင်းနေတာမို့ ဖြေးဖြေးချင်း လှုပ်ပေးနေသည် . .။ လှုပ်လိုက်တိုင်း. .သူကောင်း..ကိုယ်ကောင်း.. ဆိုသလို . .ဖျင်း ကနဲဖျင်းကနဲ .ကာမ အရသာ က တင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်..ပါဘဲ . .။ ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်တောက လွန်းလွန်း . .ထိလွန်း လို့ အော်ညည်းသည် . .။

( အို..ကိုကို…အို..အို…) နဲ့ သူ့ ကို တအားကြီး ဖက်တွယ်နေသော လွန်းလွန်း ကို ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်နေသော တင်ထွန်းဇံ သည်  .လွန်းလွန်း ရဲ့ ချောလွန်းနေတဲ့ မျက်နှာလေး ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထိန်းမရဘဲ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ကို စုတ်နမ်းရင်း . .အသွင်းအ ထုတ်တွေ မြန်ဆန်လာသည် . .။   ( အာ . .အာ . .ကိုကို..ကိုကို . .အား . .အား . .) တင်ထွန်းဇံ ကို ဖင်ကြိးတွေ ကော့ပေးရင်း လွန်း လွန်း ကာမ ပန်းတိုင် ကို ရောက်ရှိသွားရ သည် . .။ တင်ထွန်းဇံ လဲ ကျပ်လန်းတဲ့ လွန်းလွန်း ရဲ့ ရတနာရွှေဂူကြောင့် မကြာခင်ဘဲ  သုတ်တွေ ထိန်းမရဘဲ ထန်းကနဲထန်းကနဲ ပန်းထွက်ကုန် သည် . .။ ဆိုဖါကြီးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး လှဲလျောင်း နေကြ  သည် . .။   ( ချစ်လား . .ချစ်လွန်း . .)  ( သိပ်ချစ်တယ် . .ကိုကို . . )  ဆန်မစ်ပါ့ဗြူး ဟိုတယ် ။ ကားများရပ်ထားတဲ့ ကွက်လပ် . .။  မောင်စိုး သည် သူ့ ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ ဟိုတယ်လ်ထဲမှာ နိုင်ငံခြား က လာတဲ့ သူ့ မိတ်ဆွေ နဲ့ တွေ့ဆုံနေတုံး ..ဘော့စ် ပြန်အလာ  ကို စောင့်ဆိုင်းနေပေ သည် . .။ မကြာခင် . .မောင်စိုးရဲ့ ဟမ်းဖုန်း မြည်လာသည် . .။ ခေါ်သူက သူ့ ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ . .။  (  မောင်စိုး . .) ( ဟုတ်ကဲ့ ..ဘောစိ . )  ( ငါ့ကို လာခေါ်တော့ . .)  ( ဟုတ် . .) မောင်စိုး ကားကို ဟိုတယ်လ် ဆင်ဝင်အောက်ကို မောင်း ခဲ့ပြီး ကားအောက်ဆင်းကာ ဘော့စ်အတွက် တံခါးဖွင့်ပေးသည် . .။ ဘော့စ် သည် တယောက်ထဲမဟုတ် . .။ နှစ်ယောက် . .။ အဖေါ် တယောက် နဲ့ . .။ ဆံပင် ညိုဝါဝါ နဲ့  နိုင်ငံခြားသူ တယောက် နဲ့ ကားထဲ ဝင်သည် . .။ အနောက်ခုံတွင် အတူထိုင်သ ည် . .။

( ဘယ်မောင်းရမလဲ ဘောစိ . .) ( ထောက်ကြန့်ခြံ . .)   ဘောစိ သည် နိုင်ငံခြားသူ နဲ့ ရေပက်မဝင် ဆိုသလို . .ဘိုလို..ဒွတ်ဒက်ရွှတ် ရှက်တွေ တလမ်းလုံးပြောလာသည် . .။ လှည်းတန်းကျော်လာတော့ အသံတိတ်သွားလို့ မောင်စိုး နောက်ကြည့်မှန်က အကဲခတ်  လိုက်တော့ ဘောစိ နဲ့ နိုင်ငံခြားသူ နဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းတွေ ဂဟေဆက်နေတာ မောင်စိုးမြင်လိုက်ရပေ သည် . .။ ဟိုက် . .ဘောစိတို့ ကတော့ စွံပါ့ . .။ လွန်းလွန်း နဲ့ လက်ထပ်ဖို့ ဖိတ်စာ မနေ့ကဘဲ သွားရိုက် တာ မောင်စိုး ကားမောင်းပို့ ခဲ့ရ သည် .. ။ အခု မျက်နှာဖြူ မ နဲ့ ( လစ်ပကစ် ) တွေ ကိုင်နေပြီ . .။တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ ဘောစိ . .။ အင်းလေ . .တတ်နိုင်တာပေါ့ . .သူက ဘောစိဘဲ . .။ အော် .  .ဘောစိ . .ဘောစိ . . .။

 

Zawgyi

 

သူေဌးနဲ႔ကြၽန္မ

လြန္းလြန္း သည္ ည က စာဖတ္တာမ်ားသြားလို႔ အိပ္တာေနာက္က်ၿပီး မနက္ နာရီ ႏႈိးစက္ ျမည္တဲ့ အခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ မထႏိုင္ ..။မ ထခ်င္ . .။ ( အင္ . .အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ .. . .အူး . .) ႐ုံးေနာက္က်တာကို နဲနဲမွ လက္မခံတဲ့ အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာႀကီး ဦးေစာဆိုင္မြန္  ရဲ႕ မ်က္ႏွာႀကီး ကို ျမင္ေယာင္လိုက္မိၿပီး လူးလဲထ ရသည္ . .။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေျပးဝင္ သည္ . .။ သြားတိုက္ရင္းနဲ႔ ေရခ်ိဳး သည္ . ။  ေရခ်ိဳးေတာ့ ည က ျဖစ္ပ်က္တာေတြ ေၾကာင့္ အေရေတြနဲ႔ ေပပြခဲ့ရလို႔ ညစ္ပတ္ေနတဲ့ ေပါင္ၾကား က ပိပိ ကို ေသေသခ်ာခ်ာေဆး  သ ည္ . ..။  ညက ဖတ္တဲ့ အင္တာနက္ က စာ က ..႐ိုး႐ိုးစာ မဟုတ္ဘူး . .။ ကာမ စပ္ယွက္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ကို အသားေပး ထား ၿပီး ကာမစိတ္ထႂကြလာေအာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း(တစ္တစ္ခြခြ)ေရးထားတဲ့ စာ မ်ိဳး မို႔ ညက အဲဒီ စာ ဖတ္ရင္း လြန္းလြန္း စိတ္ေတြ  ထန္လာ သည္ .. ။လက္နဲ႔ အာသာ ေျဖမိရ သည္ . .။လြန္းလြန္း ..ပိပိ ကို ပြတ္ မိေတာ့ ပြတ္ၿပီးရင္း ပြတ္ခ်င္ရင္း ျဖစ္ရ သည္ . .။ ပိပိ  အတြင္းအေခါင္းထဲက မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ဘဲ ယားသည္ . .။ လက္ညႇိဳးနဲ႔ ထိုးသြင္းမိရ သည္ . .။

အေရေတြက အရမ္းစိုစို႐ႊဲေနသည္ . .။လက္ညႇိဳးကို ထိုးလိုက္ထုတ္လိုက္ . .လုပ္မိေနရသည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္ အာသာေျဖခ်င္လို႔  ဒီစာေတြ ဖတ္တာလား . .ဒီစာေတြ ဖတ္မိလို႔ . . အာသာေျဖခ်င္တာလား . .သူမ ဖါသာ ေတြးၾကည့္ေန သည္ . .။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္  အပ်ိဳေပါက္ထဲက ျဖစ္ေပၚရတဲ့ ဒီ စိတ္ ကို လက္ေတြ႕ ေယာက်ၤားတေယာက္ နဲ႔ ကာမစပ္ယွက္တာ မလုပ္ႏိုင္ေသးခင္ ေတာ့ လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ ထိုးႏႈိက္ၿပီး အာသာ ေျဖ႐ုံနဲ႔ ဘဲ တင္းတိမ္ေနရ သည္ . .။  ပိပိ ကို လက္နဲ႔ ကိုင္ပြတ္ကာ ေဆးရေတာ့ လဲ .  .စိတ္ထဲမွာ ေတာင့္တလိုလား လာရျပန္ သည္ . .။ အို . .႐ုံးေနာက္က်လို႔ မျဖစ္ဘူး . .အျမန္ ေရခ်ိဳးတာ ကို ရပ္လိုက္ရသည္ .. ။  ညက တဏွာစိတ္လြန္းေနလို႔ ခါတိုင္းလို ႐ုံးသြားမဲ့ အဝတ္အစားေတြ ႀကိဳတင္မျပင္ဆင္ခဲ့လို႔..နဲနဲ ပို အခ်ိန္ၾကာေနခဲ့ ရ သည္ . .။  အင္း .. လူသားသဘာ၀ အေသြးအသား နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ကိုယ္ခႏၵာ က ပုံမွန္ က်န္းမာေနေတာ့လဲ ဒီစိတ္ေတြ က ရွိေနရတာ ေပါ့ . .။ အင္း. .လြန္းလြန္း . .ဘြဲ႕ ရၿပီးတာဘဲ တႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ ေလ . .။ သူမ ကို ႀကိဳက္တဲ့ လူေတြ က အရမ္းမ်ားခဲ့ေပမဲ့ ခုထိ တ ေယာက္ကိုမွ သူမ မႀကိဳက္ေသး .. ။ ရီးစား မထားေသး . .။ မတြဲေသး .. ။ ေယာက်ၤား ရဲ႕အထိအေတြ႕ ေတာ့ သူမ လိုလားေနၿပီ ဆို တာ သူမ ဖါသာ ေတာ့ လြန္းလြန္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္ေန ေပ သည္ . .။

႐ုံး ကို ေရာက္ေတာ့ ကိုးနာရီ ထိုးဖို႔ ငါးမိနစ္ ရွိေနၿပီ . .။ ေတာ္ပါေသးသည္ ။ ေနာက္မက် . .။  ဦးေစာဆိုင္မြန္ ေခၚသည္ဆိုလို႔ လြန္း လြန္း သူ႔ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲ ဝင္ခဲ့ သည္ . .။ ဦးေစာဆိုင္မြန္ သည္ ဖိုင္တခုကို ဖတ္ေနရာက ေမာ့ၾကည့္ သည္ .။ပါ ဝါ မ်က္မွန္ထူထူ ႀကီး နဲ႔  ဦးေစာဆိုင္မြန္ ကို လြန္းလြန္း က  ( ဆရာ ေခၚတယ္ဆိုလို႔ . .)  လို႔ ၿပဳံးၿပဳံးေလး လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ ေရွ႕မွာ ယွက္ၿပီး ေျပာလိုက္   သည္ .. ။ ( ေအာ . .လြန္းလြန္း . .မနက္ဖန္ ေဘာ့စ္ ျပန္လာမယ္ . .က်ေနာ္ ရယ္ . .လြန္းလြန္းရယ္ ..ကားႏွစ္စီး နဲ႔သြားႀကိဳမယ္  . .ကားေမာင္းတဲ့ ယာဥ္ေမာင္းေတြ ကို လဲ လြန္းလြန္းဘဲ ေျပာျပထားပါ . .)  ( ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ . .)   ( လြန္းလြန္း ေဒၚဝင္းဝင္း ေသာ္ ဆီ က မသိတာေတြ ေမးထားတယ္ မဟုတ္လား . .)  ( ဟုတ္ကဲ့.. ေမးထားပါတယ္ . .)   ( မနက္ဖန္က စၿပီး လြန္းလြန္း က  ေဘာ့စ္ ရဲ႕ ကိုယ္ေရး အတြင္းေရးမႉး . .ေပါ့ . .ဟုတ္ၿပီေနာ္ . . ေဘာ့စ္က သေဘာေကာင္းပါတယ္ . .က်ေနာ္နဲ႔ က ေကာလိပ္မွာထဲက  သူငယ္ခ်င္းေတြေလ . .)

လြန္းလြန္း သည္ အလုပ္ဝင္တာ မၾကာေသး ပါ . .။ သူ အလုပ္စလုပ္ေတာ့ . .သူတို႔ ကန္ပဏီ ရဲ႕ သူေဌး ဦးတင္ထြန္းဇံ မရွိ . .။  ႏိုင္ငံျခားခရီးထြက္ေန သည္ တဲ့ ..။ သူ႔ ကို ဦးေစာဆိုင္မြန္က အလုပ္ခန႔္တာ ျဖစ္သည္ .. ။ သူေဌးရဲ႕ စာေရးမ အျဖစ္ လုပ္ရမည္ လို႔  ခန႔္တုံး က ဦးေစာဆိုင္မြန္ က လြန္းလြန္း ကို ေျပာသည္. .။ သူေဌး မရွိတုံး ..လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ေတြ ကို မန္ေနဂ်ာတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚ  ဝင္းဝင္း ေသာ္ က သူမ ကို သင္ျပေပး သည္ . .။ ေဆာင္ရန္ . .ေရွာင္ရန္ေတြ ေပါ့ . .။ သူေဌး ဦးတင္ထြန္းဇံ ဘာေတြ ႀကိဳက္ တယ္ .. ဘာေတြ မႀကိဳက္ဘူး . .ဆိုတာေတြ ႀကိဳတင္ ေျပာျပ သည္ . .။  ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ ယခင္က သူေဌး ဦးတင္ထြန္းဇံ ရဲ႕  စာေရးမ ျဖစ္ခဲ့ သည္ လို႔ ဦးေစာဆိုင္မြန္ ကလြန္းလြန္း ကို ေျပာျပ ဘူး သည္ . .။ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာ သည္ . .။  လြန္းလြန္းသည္လဲ မိန္းမေခ်ာေလး ျဖစ္ ေပမဲ့ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ကလဲ တမ်ိဳး ေခ်ာ သည္ ။ အင္း.. မနက္ဖန္က စၿပီး ေဘာ့စ္အသစ္  နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရေတာ့မည္ .. ။ လြန္းလြန္း.. သူေဌးရဲ႕ပုံကိုေတာ့ သူ႔႐ုံးခန္းႀကီးထဲက နံရံမွာ.. ေတြ႕ဘူးထားသည္.။ နံမည္ႀကီး ပု၈ၢိဳလ္  ႀကီးတေယာက္ နဲ႔ ယွဥ္တြဲကာ ႐ိုက္ထားတဲ့ပုံပါ . .။ ေဘာ့စ္ က အသက္ကေတာ့ သိပ္မႀကီးေသးဘူး . .။ ၄၀ ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီ ထင္ တာဘဲ . .။ လူပ်ိဳႀကီး တဲ့ . .။

ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ အာရွ အေရွ႕ဖ်ား စီးပြါးေရး မဂၢဇင္း ကို စိတ္ပါဝင္စားစြာ ဖတ္ေနစဥ္မွာဘဲ ေလယာဥ္ႀကီးသည္ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ မွာ ဆင္းသက္ ေနပါၿပီ . .။ သူ႔ငယ္သူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္.. သူ႔အေထြေထြမန္ေနဂ်ာလဲျဖစ္တဲ့ေစာဆိုင္မြန္ လာ ႀကိဳေနသည္..။ ေစာဆိုင္မြန္နဲ႔အတူ.. ေကာင္မေလးတေယာက္ ပါလာ သည္ . .။ ထင္းေန… ဝင္းေနတဲ့ ေကာင္မေလး . .။ အရပ္ျမင့္ ျမင့္… ကိုယ္လုံးလွလွ နဲ႔ ႐ုပ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ လန္း သည္ . .။ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ . ။ ႐ုံးဝန္ထမ္း အသစ္လား . .ေစာဆိုင္မြန္ရဲ႕  မိသားစုထဲကလား . .။ ေလဆိပ္ အျပင္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ ကားဒ႐ိုင္ဘာေတြျဖစ္တဲ့ ေမာင္စိုး နဲ႔ ေမာင္ေမာင္ က ကားတစီးေပၚကို သူ ပါလာတဲ့ ေသတၱာေတြ အထုပ္ေတြ တင္ေနတာ ေတြ႕ရ သည္ . .။ ေမာင္စိုး ေမာင္းေသာ သူ႔ လင္းက႐ူဆာကားထဲ ေရာက္မွ ေစာဆိုင္ မြန္ က မိတ္ဆက္ေပး သည္ . .။( ဇံႀကီး . .ဒါ ဇံႀကီး ရဲ႕ အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ ကိုယ္ အလုပ္ခန႔္ထားေပးတာ . .လြန္းလြန္း . .တဲ့ နံမည္ အျပည့္အစုံက လြန္းခင္ခင္ တဲ့ . .)   သူ ေကာင္မေလး ကို တခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး .က ၿပဳံးျပသည္ . .။  ေကာင္မေလး ကို သူ သိပ္သေဘာက်သြားသည္ . .။ သူ႔ စိတ္ကို ဖမ္းစားေစတဲ့ အလွပိုင္ရွင္ လို႔ ေျပာႏိုင္သည္ . .။ မိန္းမ ဆိုတာ  အဆန္းမဟုတ္ တဲ့ သူ႔ ဘဝမွာ သူ႔ စိတ္ကို လႈပ္ရွားေစလို႔ပါ . .။ ေစာဆိုင္မြန္ ဘယ္လိုမ်ား ရွာထားတာလဲ . .။ ခန႔္ေတာ့လဲ သူ႔  အတြင္းေရးမႉး လုပ္ဖို႔တဲ့ . .။ အတြင္းေရးမႉး ဆိုတာ က အၿမဲ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနရတာ . .ဒီအေခ်ာစားေလးနဲ႔ သူ နဲ႔ ..အိုး . .ျဖစ္ပါ့မ လား . .လာျပန္ၿပီ ….။ အရင္တခါ လဲ ..ေစာဆိုင္မြန္ သည္ ဝင္းဝင္းေသာ္ ကို သူ႔ ပီေအ အျဖစ္ ခန႔္ထားခဲ့ သည္ . .။ သူ႔ အေဖ   လက္ထက္ထဲက ျမန္မာျပည္အႏွံ႔မွာ ရွိေနတဲ့ သူတို႔ မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို မၾကာမၾကာ လွည့္လည္ ၾကည့္ရႈရ ေတာ့ ဝင္းဝင္းေသာ္ က သူ႔ ပီေအ မို႔ အၿမဲ လိုက္ပါရ သည္ .. ။ တေကြ႕ မွာအေတြ႕ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ ပါ သြားၾကမိရ သည္ . .။

ယခုလဲ လာျပန္ၿပီ . .။ ဒီ လြန္းလြန္း က ဝင္းဝင္းေသာ္ထက္ေတာင္ လန္းေသးမိုက္ေသး သည္ . .။ အရက္ႀကိဳက္တဲက လူ ကို အရက္ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မွာ အလုပ္ ခန႔္ထား မိသလို ျဖစ္ေနမည္ . .။ အင္း. .ႏွစ္ေယာက္ထဲက်မွ ေစာဆိုင္မြန္ ရီစရာ အျဖစ္ ကိုေျပာအုံးမွဘဲ .  .။ ေထာက္ၾကန႔္ က သူ႔ ၿခံ ကို အရင္ဝင္သည္ .. ။ သူ ႏိုင္ငံျခား မွာ ရွိေနစဥ္ ေစာဆိုင္မြန္ သည္ သူ႔ အတြက္ သူ လိုခ်င္ေသာ သတၱဝါ ေတြ ရွာေဖြ ေပးထား သည္ ဆိုလို႔ ခရီးေရာက္မဆိုက္ ေတြ႕ခ်င္လို႔ ျဖစ္ သည္ . .။ ဥပေဒ နဲ႔ ၿငိ မၿငိေတာ့ သူ မသိ . ။ ငယ္ငယ္ကထဲက  တင္ထြန္းဇံ သည္ တိရစာၦန္ မ်ိဳးစုံ ေမြး သည္ . .။ အဖြား က သူ႔ ကို အလိုလိုက္ထားတာ ျဖစ္သည္ ။ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚက အဖြားရဲ႕  တပည့္တေယာက္လာေတာ့ မိေခ်ာင္းေပါက္စေလး ပါလာ သည္ . .။  တင္ထြန္းဇံ က ဒီလိုအေကာင္ေတြ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုလို႔ ..။  အဖြားကဘဲ အစားေကြၽး ကာ ေမြးေပး သည္ . .။ ဦးေလးတေယာက္ကလဲ အမဲပစ္သြားရာက အျပန္ ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္တေကာင္  ယူလာေပး သည္ . .။ ၿခံက်ယ္ႀကီးထဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွလဲ မသိ . .။ ဘယ္သူမွလဲ မတားဘူးေပါ့ .. ။ ေနျမင့္ေလ . .အ႐ူးရင့္ေလ ဆို တဲ့ စကားလိုဘဲ အသက္ႀကီးလာၿပီး..သူကိုယ္တိုင္ သူေဌး ျဖစ္လာေတာ့ သူ႔ ဒီ ေရာဂါ က ပို ႀကီးမားလာ သည္ .. ။ အခု ေစာဆိုင္မြန္  က သူငယ္ခ်င္းလဲ ျဖစ္ ေဘာ့စ္လဲ ျဖစ္တဲ့ သူ႔လိုအင္ ကို ျဖည့္ဆည္းေပးထား သည္ ..။ ဆင္ ေပါက္စေလးတေကာင္ ဝယ္ေပး ထား သည္ . .။

ဆင္  ကေတာ့ တရားဝင္ပိုင္ႏိုင္ သည္ ..။ ပိုင္သူေတြ လဲ ရွိ လို႔သူတို႔ဆီက..ဝယ္ထားတာပါ..။ အျခား.. ေတာ႐ိုင္းဝတၱဝါေတြကေတာ့  ဝယ္ခြင့္..ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ဘယ္ ရွိမလဲ .. ။ ေစာဆိုင္မြန္ . .တင္ထြန္းဇံ နဲ႔ လြန္းလြန္း တို႔ ဆင္ကေလး သြားၾကည့္ သည္ .. ။ ဆင္ကေလး  သည္ ႏို႔မျပတ္ေသး . .။ သူ႔ ၿခံထဲမွာ ႏို႔စားႏြားမ ေတြ လဲ ရွိတာေၾကာင့္ ဆင္ကေလး ကို ႏြားႏို႔တိုက္ရတာ အဆင္ေျပသည္ . .။  ေဒၚ ဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ အိပ္ေကာင္းဆဲ အိပ္ေကာင္းဆဲ ေယာက်ၤား ျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္လင္း က သူမ အေနာက္ကေန သူမ ရဲ႕ ဖင္အိ အိႀကီးေတြ ကို ဆုတ္နယ္ေနတာေၾကာင့္ ႏိုးလာရ သည္ .. ။   ( ဟင္ ..ေမာင္. .ဘာလဲ . .လုပ္ခ်င္လို႔လား . . ) ( အင္း . .ဝင္းနဲ႔ ေမာင္   မလုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေနၿပီလဲ . .)  ( အင္း . .အိပ္ခ်င္တုံးဘဲ . .ေမာင္ လုပ္ခ်င္ လုပ္ေလ. .)   ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ပက္လက္  အိပ္လိုက္ၿပီး ဝတ္ထားတဲ့ ညဝတ္ ဂါဝန္ပါးေလး ကို ခါးအထိ လွန္တင္လိုက္သည္ ။ အသားအလြန္ျဖဴတာေၾကာင့္ . .ဝင္းဝါေသာ  ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ရဲ႕ ခါး ရဲ႕ ေအာက္ပိုင္း ေတြက ေမွာင္ေနတဲ့ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ႀကီးေပၚ မွာ ထင္းေနသည္ . ။ ဦးခင္ေမာင္လင္း  က ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ရဲ႕ ေပါင္တန္ရွည္ေတြ ၾကားမွာ ေနရာဝင္ယူလိုက္ သည္ . .။ သူ႔ လိင္တန္ မာမာႀကိး က တန္းတန္းႀကီး   မတ္ ေထာင္ေန သည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ရဲ႕ အဂၤါစပ္ ႀကီး သည္ အေမြးရိပ္ထားလို႔ ေျပာင္တင္း ကာ ရွင္းေန သည္ . .။ မို႔ေဖါင္းလွတဲ့  အဂၤါစပ္ႀကီး အလည္က အကြဲေၾကာင္းနီ ညိဳညိဳႀကီး က ေတာ္ေတာ္ရွည္လ်ား သည္ . .။ ေပါင္ ကို ၿဖဲကားလိုက္လို႔ ႏႈတ္ခမ္းသာ   ေတြ က ဖ်ပ္ကနဲ ဟသြားသည္ ..။ အတြင္းသား ပန္းေရာင္ေတြ ကို တစြန္းတစ ျမင္ေန၇ လို႔ ဦးခင္ေမာင္လင္း သည္ နဂိုက ထႂကြေန ေသာ ကာမစိတ္ေတြဟာ ဟုန္းကနဲ ထေတာက္သြားရၿပီး သူ႔ လိင္တန္ႀကီးကို ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္ေလ သည္ . .။

( အို . .အင္း . .ေမာင့္ဟာက အရင္ထက္ ပိုႀကီးလာသလိုဘဲ . . တခုခုမ်ား လုပ္ထားလား . .) ( ေမာင္ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး . .ဒီလိုပါဘဲ  . .) သူ႔ လိင္တန္ ကို ႀကီး လာသည္ ေျပာလို႔ေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ လင္း ေက်နပ္သြား သည္ . .။ လိင္တန္ႀကီး ..စီးစီးႀကီး သူမအဂၤါစပ္  ထဲ တိုးဝင္လာေတာ့ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ လဲ အင္း . .ဟင္းဟင္း . ..လို႔ ႏုတ္ဖ်ား က ညည္းလိုက္ရင္း ေပါင္ေတြကို ေထာင္ကားေပးလိုက္ သည္ . .။ဦးခင္ေမာင္လင္း ထိုးေဆာင့္ သည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္ေပးရင္း . . ( လုပ္ . .လုပ္   ေမာင္ . .ျမန္ျမန္ေလး . .)  လို႔ေျပာသည္ . .။ ဦးခင္ေမာင္လင္း ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေဆာင့္ သည္ . .။ ေကာင္းခါနီး ျဖစ္လာ သည္ . .။ ( အို. .အို . .ေမာင္ . .တအား..တအား.. )   ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ေအာက္မွ လူးပ်ံေအာင္ဘဲ စေကာဝိုင္း ေမႊ႕ရမ္းကာ ပင့္ေပးေန သည္ .  .။  ( အို . . .အာ…အား . .)  ဦးခင္ေမာင္လင္း . .မထိန္းထားႏိုင္ဘဲ သုတ္ေတြ ပန္းထုတ္ခါ ၿပီးသြား သည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ မၿပီး  ခင္ ဦးခင္ေမာင္လင္း ၿပီးသြားသည္ . .။

( ေမာင္ . .ေမာင္.ဆက္ေဆာင့္အုံးေလ . .. )  ( ေဆာရီးဘဲ ကြာ..ေမာင္ ၿပီးသြားၿပီ . . )  ဦးခင္ေမာင္လင္း ရဲ႕ လိင္တန္ ဟာ ၿပီးၿပီးခ်င္း ဘဲ ေပ်ာ့က်ေသးငယ္သြားေလ သည္ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ မွာ သည္ ေယာက်ၤားနဲ႔ ရၿပီးကထဲ က ကာမ လမ္းဆုံး ကို မရတာက  မ်ား သည္ . .။ သူ႔ လိုးေဆာင့္တာကိုေရာ သူ႔ လိင္တန္ ကိုေရာ အားမရခဲ့ေပ . .။ ဦးခင္ေမာင္လင္း ကေတာ့ သူ လိုခ်င္တာ ရသြားၿပီမို႔  အိပ္ရာေပၚလွဲခ်ကာ အိပ္လိုက္ သည္ .. ။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္မွာေတာ့ လိုအင္ မျပည့္လို႔ စိတ္ဆင္းရဲစြာ နဲ႔ ျပန္ အိပ္လို႔မရ . .။ (  ဟင္း . .တကယ့္ကို တကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့လူ . )   လြန္းလြန္း ဒီေန႔ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ ကို ေလဆိပ္မွာ သြားႀကိဳ ခဲ့ရၿပီး ေဘာ့စ္နဲ႔  အတူ သူ႔  ေထာက္ၾကန႔္က ၿခံႀကီး..ထဲ ေရာက္ခဲ့ ရ သည္ . .။ ေဘာ့စ္ ေမြးထားတဲ့ အေကာင္ေတြကို  လိုက္ၾကည့္ရသည္ . .။ သူ ေမြးထားတဲ့ ဆင္ေပါက္စေလးသည္ သူ႔ ပိုင္ရွင္ ဘာကို လိုလားတယ္ဆိုတာ သိေနတဲ့ ပုံဘဲ..ဟြန္း.. ေတာ္ေတာ္လည္တဲ့ ဆင္ေပါက္ ေလး . .။ လြန္းလြန္း က ခ်စ္စရာေလး ဆိုၿပီး သြားကိုင္မိပါတယ္ . .လြန္းလြန္းဘက္လွည့္ၿပီး ဝူးကနဲ..ႏွေမာင္းနဲ႔   တြန္းပစ္လိုက္တာ  လြန္းလြန္းလဲ..ယိုင္လဲ သြားရ သည္ .. ။ ေဘာ့စ္ ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ယိုင္လဲက်သြားရတာေလ..။ ေဘာ့စ္ကလဲ လြန္းလြန္းကို ဖက္ေပြ႕ လိုက္ခဲ့ သည္ . .။ သို႔ေပမဲ့ ေဘာ့စ္က ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ ျပန္မလႊတ္ေတာ့..။ လြန္းလြန္းရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဴးလုံးဝန္းတဲ့ ရင္သားေတြ ဟာ ေဘာ့စ္  ရင္ဘတ္ႀကီး နဲ႔တသားထဲက်ေအာင္ကို ပိျပားေနေတာ့တာေလ . .။ လြန္းလြန္း က ႐ုန္းလိုက္ေတာ့မွ ေဘာ့စ္က ျပန္လႊတ္ေပး သည္ .  .။ ဟြန္း . .ေလဆိပ္မွာထဲက သူ ႀကီးက လြန္း ကို တခ်ိန္လုံး ၾကည့္ေနတာ . .အိေျႏၵကို မဆည္ႏိုင္ေအာင္ဘဲ ကြာ . .။ ခက္ေတာ့  ခက္ေတာ့မွာဘဲ . .။ သူကလဲ လူပ်ိဳႀကီး…တဲ့…။

ဦးေစာဆိုင္မြန္ သည္ ၿခံထဲ က ေမြးျမဴေရး   နဲ႔စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္း.. ၿခံကမန္ေနဂ်ာဦးေက်ာ္စိုးသြင္နဲ႔စကားေျပာေန တုံး..ေဘာ့စ္ က လြန္းလြန္း ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးသည္ . .။ လြန္းလြန္း . .အေၾကာင္းေတြ ။ သူ႔ရဲ႕အတြင္းေရးမႉး တေယာက္ရဲ႕  အေၾကာင္း ကို သူ သိခ်င္တာ အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ သို႔ေပမဲ့ ေစာေစာက ဆင္ကေလးေၾကာင့္ သူ ႀကီးနဲ႔ ဖက္မိခဲ့တာေတြ  ေၾကာင့္ လြန္းလြန္းက ရွက္ေနလို႔ပါ .။ ေထာက္ၾကန႔္ၿခံ က ေန ကန္ပဏီ ႐ုံးခန္းကို သြားၾက သည္ . .။ လြန္းလြန္း ကို သူ ျပန္ ေရာက္လာၿပီမို႔ သူ မနက္ဖန္ကစၿပီး ကန္ပဏီ ရဲ႕ အမ္ဒီ အလုပ္ကို ျပန္တာဝန္ယူေတာ့မွာ လို႔ ဦးတင္ထြန္းဇံ က ေျပာ သည္. .။ သူ႔ ႐ုံး ခန္း က စားပြဲႀကီးမွာ ထိုင္ၿပီး လြန္းလြန္း က သူ႔ ေရွ႕က ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ၿပီး စကားေျပာၾကတာ ျဖစ္သည္ . .။ သူ႔ အၾကည့္ေတြ ေၾကာင့္   လြန္းလြန္း ရင္တုန္သလိုဘဲ . .။( လြန္းလြန္း . .က်ေနာ့္အိမ္ သိလား ..ေရာက္ဘူးလား . .)   ( မေရာက္ဘူးေသးပါဘူး . .အမ္ဒီ . .)   (  ေစာဆိုင္မြန္ မေခၚသြားေသးဘူးေပါ့ . .အင္း .အခု လိုက္ခဲ့ေလ . .အိမ္မွာ ရွိတဲ့ လူအားလုံး ကိုလဲ   သိထားဖို႔လိုမယ္ . .အဲ . .ဖုန္း နံပါတ္ေတြ ေရာ .. က်ေနာ့္ အလုပ္ေတြ လုပ္ဖို႔ က က်ေနာ့္ အိမ္.. က်ေနာ္ လုပ္တာေတြ .. သြားတဲ့ ေနရာေတြ အားလုံး လြန္းလြန္း သိ ထားသင့္တယ္ေလ . .က်ေနာ့္ ဟမ္းဖုန္းနံပါတ္ေကာ ရၿပီလား . .)  ( ရပါၿပီ အမ္ဒီ . .ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္.. လြန္း ကို ေပးထားပါတယ္ .  .ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ေဒၚဝင္းဝင္းေဇာ္က ရွင္းျပ . .ေျပာျပ ထားၿပီးပါၿပီ . .)   ( လြန္းလြန္း . .ေသာက္စရာ ဘာမ်ား ရွိလဲ မသိ ဘူး ..အဲ ေရ ေအးေအး တခြက္ေလာက္ရမလား . .)  ( ရပါတယ္ . .အမ္ဒီ ..ဟုတ္ကဲ့ . .)

လြန္းလြန္း ေရသြားယူေပးေတာ့ လြန္းလြန္း  ရဲ႕ ကိုယ္ အေနာက္ပိုင္း အလွအပ ကို သူ ျမင္ရျပန္ေတာ့ တင္ထြန္းဇံ သက္ျပင္းခ် သည္ . .။ ဟင္း . .လွလိုက္တဲ့ ဖင္ေတြ . .မႀကီး လြန္း . .မေသးလြန္း . .အေနေတာ္ဘဲ . .လြန္းလြန္း ကမ္းေပးတဲ့ ေရေအးေအး တခြက္ ကို ေသာက္ရင္း သူ႔ဘႀကီးတေယာက္ သူ  ငယ္ငယ္ က ဖုန္းေျပာေနတာကို သူ ၾကားဖူးခဲ့တာ အမွတ္ ရမိလိုက္ သည္ . .။ ဘႀကီး က သူ ႀကိဳက္ေနတဲ့ မိန္းမ ကို ဖုန္း နဲ႔ ေျပာေန တာ က . .  ( ခင္ခင္စီ . .ခင္ခင္စီ ခပ္ေပးတဲ့ ေရ က ေမတၱာပါလို႔ လားမသိဘူး . .အရမ္း  ေအးျမ ၿပီး ေသာက္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ . .ခင္ခင္စီ . . )   ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္သည္ လြန္းခင္ခင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး ကို ေဘာ့စ္ နဲ႔  ပတ္သက္တာေတြ ျပေပး. .ေျပာျပ ေတာ့ သူမ နဲ႔ ေဘာ့စ္ . .ဟိုတုံး က ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာခဲ့ . ( လိုးခဲ့ )ၾတတာေတြ ကို ျပန္လည္  သတိရၿပီး လြန္းခင္ခင္ ကို နဲနဲ မနာလိုသလို ျဖစ္မိရ သည္ . .။ အင္း . .ဒီေကာင္မေလး နဲ႔ လဲ သူ . ၿငိ ကို ၿငိမွာပါဘဲ . .ၾကည့္ပါအုံး .  .ပက္ပက္စက္စက္ ကို လွတာ . .ကိုယ္လုံးကလဲ ထိပ္တန္း ဘဲ. .ၾကည့္ေကာင္းမဲ့ ပြဲတခုဘဲ . .အင္း . .ေဘာ့စ္ . .ေဘာ့စ္ . .ငါ့တုံး က  ငါကလဲ သူ႔ ေက်းဇူးေတြ အရမ္းမ်ားတာေၾကာင့္ သူ႔ ကို လက္ထပ္ယူဖို႔ ငါ မေတာင္းဆိုရက္ခဲ့ဘူး . .သူကလဲ ငါ့ကို သူ မိန္းမ    မယူ ခ်င္ေသးဘူး . .အရင္ ေလလႊတ္ထားခဲ့တယ္ေလ . .ငါ ဒီအတိုင္းဘဲ ေနရင္ေကာင္းသား . .ရွည္ၿပီး ကိုခင္ေမာင္လင္း ကို သြား  လက္ထပ္မိလိုက္တယ္ . .။

ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ ေဘာ့စ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေဘာ့စ္ နဲ႔ တေနရာရာ မွာ ေတြ႕လိုက္ ခ်င္မိ သည္ . .။ ကိုကိုဇံ လို႔ လူကြယ္ရာ  မွာ သူမ ေခၚ ခဲ့ေသာ ေဘာ့စ္ နဲ႔ တခ်ီတေမာင္းေလာက္ ေတြ႕လိုက္ခ်င္ ေသး သည္ . .။ အင္းေလ . .လြန္းလြန္း ဆိုတဲ့ ငါးစိမ္းေလး ရွိ ေနမွေတာ့ဝင္းဝင္းေသာ္ ဆိုတဲ့ ငါးကင္မ ကို သူ ပစ္ပယ္ ေတာ့မလား မသိပါဘူး . .. ။ ေစာဆိုင္မြန္ကလဲ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသ လိုက္တာ . .ဒီလို လန္းတဲ့ ေဆာ္ေလး ကို ဘယ္လိုမ်ား  ရွာေတြ႕ၿပီး သူ႔ ေဘာ့စ္ အတြက္ ခန႔္ေပးသလဲ မသိေတာ့ပါဘူး . .။  ယုမ သည္ အန္ကယ္ဇံ ျပန္ေရာက္လာလို႔ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနသည္ . .။ အန္ကယ္လ္ဇံ ႏိုင္ငံျခားကို ခရီးထြက္မဲ့ ညက အႀကီးအက်ယ္ ပါတီပြဲ လုပ္ သည္ ..။ အန္ကယ္လ္ဇံ လဲ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔   အရက္ေသာက္ၿပီး မူးေနသည္ .. ။ ယုမ တို႔လဲ အန္ကယ္ဇံ တို႔ လို တာေတြ လုပ္ကိုင္ေပးၾက သည္ . .။ ဧည့္သည္ေတြ ျပန္သြားၿပီးေတာ့ အန္ကယ္လ္ဇံ က သူ႔အခန္းထဲမွာ ပြေနတဲ့ ပုလင္း..ဖန္ခြက္ ေတြ ကို   လာသိမ္းခိုင္း သည္ .. ။ ယုမ သည္ အန္ကယ္လ္ဇံ ရဲ႕ ကုတင္ႀကီး ရဲ႕အနီး ၾကမ္းျပင္ ေအာက္မွာ က်ေနတဲ့ အမႈိက္ေတြကို  ကုန္းေကာက္ေနတုံး အန္ကယ္လ္ဇံ ေရာက္လာ သည္ . .။  (ယုမ . .နင့္ကို ကေလးဘဲမွတ္ေနတာ . .နင္  ကေလး မဟုတ္ေတာ့ပါ လား . .)   ( ဘာလို႔လဲဟင္ အန္ကယ္လ္ဇံ . .)  ( ဟ ..နင့္ဖင္ႀကီးေတြ က ကားထြက္ၿပီး အယ္ေနတာဘဲ ..တကယ့္အပ်ိဳမ ျဖစ္ေနပ ေကာ . .)  ( အို . .အန္ကယ္လ္ဇံကလဲ . .)  ယုမ ဖင္ေတာင့္တာအယ္တာကို ေျဗာင္ႀကီး ၾလာေ့ပာေနေတာ့ ယုမ ရွက္တာေပါ့ . .။

( လာစမ္း . .ယုမ ဒီအနား . .)  အန္ကယ္လ္ဇံ က ကုတင္ႀကီးေပၚထိုင္ေနရာက ယုမ ကို ဆြဲေခၚလိုက္ သည္ . .။ ယုမ တုန္ေနသည္ .  .။   ( ဟား . .တကယ္ဟာ . .နင့္ကို ကေလးဘဲ ေအာက္ေမ့ေနတာ .. နင့္ဖင္ေတြ တကယ္ေတာင့္တာဘဲ. .)  အန္ကယ္လ္ဇံ က ဖ်တ္ ကနဲ ယုမ ဖင္တုံးအိအိႀကီးေတြကို ကိုင္လိုက္ပါ သည္ . .။  ( အို႔ . . )  ယုမ ႐ုန္းဖို႔ ႀကိဳးစား သည္ .. ။ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္ရ သည္ . .။  အန္ကယ္လ္ဇံ့ကို ကလန္ကဆန္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲ . .။ ယုမ တင္မက ယုမ မိဘေတြေတာင္ အန္ကယ္လ္ဇံကို ေမာ္ မၾကည့္ရဲ . .။  တေဆြတမ်ိဳးလုံး ကို ေထာက္ပံ့ၾကည့္ရႈထား ၿပီး. .ေနစရာလဲ ေပးထားသည္ . .။ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းလဲ ထားေပးသည္ . .။ ယု မတို႔ကတကယ္ဆို ေသြးသား မေတာ္စပ္ . .။ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္ ..။ ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းစား သေဘာ နဲ႔ ..အန္ကယ္လ္ဇံတို႔  မိသားစု နဲ႔ ယုမတို႔လာေနေနၾကတာ .. ဖြာဖြားႀကီး ရွိကထဲကပါ . .။ အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ အဖြားနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာသူ ျဖစ္သည္ . .။ သူ႔  မိဘေတြ သူ ငယ္ငယ္ထဲက   ကြယ္လြန္ခဲ့တာမို႔ ဖြားဖြား ေဒၚဖြားဇံ ကဘဲ ေမြးခဲ့ သည္ . .။ ဖြားဖြား က ေရွးေခာတ္ကထဲက မ်ိဳး႐ိုးနဲ႔    ခ်မ္းသာ လာတဲ့ သူေဌးမႀကီးဆိုေတာ့ အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ မိဘမဲ့ ေျမးလဲ ျဖစ္တာေၾကာင္က ဖြားဖြား က အရမ္း အလိုလိုက္ ခဲ့  သည္ . .။ လိုခ်င္တာ အကုန္ ျဖစ္ေစခဲ့ သည္ .. ။ ဒါေတြကို ယုမ ကို အေမ က ေျပာျပခဲ့လို႔ ယုမ သိတာပါ . .။ ယုမ ဖင္ေတြ ကို အန္ ကယ္လ္ဇံ ကိုင္ေန သည္ . .။ ပြတ္ၾကည့္ေနရာက ဆုတ္ကိုင္ၾကည့္ေနသည္ . .။

(အူး. .ယုမ …နင့္ဖင္ေတြ က ကိုင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာဟာ . .)  ယုမ ေၾကာက္လို႔ မေျပာရဲလို႔ ၿငိမ္ေနေတာ့ အန္ကယ္လ္ဇံ က တ ဆင့္တက္လာၿပီး . .ယုမ ဖင္ၾကားထဲကို သူ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြ နဲ႔ ႏႈိက္စမ္းေလ သည္. .။   ( အို႔ . .အန္ကယ္လ္ ..မ…မလုပ္ပါနဲ႔ . . ..)    ( အံမာ . .ယုမ..နင္က ငါ့ကို ျပန္ေျပာတာလား .. )  ( မ…မဟုတ္ပါဘူး . ..ေၾကာက္လို႔ပါ . .)   အန္ကယ္လ္ဇံ့ လက္ေခ်ာင္းေတြ က  ယုမ ရဲ႕ စအိုေပါက္ေလး ကို ကလိေနသည္ . .။   ( နင့္ပါးစပ္ေလး ခဏ ပိတ္ထား . ျပစမ္း.. နင့္ႏို႔ေတြေကာ ..ေတာ္ေတာ္ႀကီးေန ၿပီ လား . .)  အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ ယုမ ႏို႔ေတြ ကို ကိုင္ၾကည့္ေန သည္ . .။ ယုမ ေလ . .ရင္ေတြ တုန္တာ အရမ္းပါဘဲ. .။ၾကက္သီးေတြ  တအားထရ ၿပီး . .လက္ေတြ ေျခေတြ တုန္ေနသည္ . .။  ( ေဘာ့စ္ . . .)  ေလွခါး က ေခၚသံေၾကာင့္ အန္ကယ္လ္ဇံ ယုမ ကို  လႊတ္လိုက္ သည္ . .။ သူ႔ ကားဒ႐ိုင္ဘာ ေမာင္စိုး . .ပါ . .။  ( ဘာလဲေဟ့ . .ေမာင္စိုး . .)  ( ေဘာ့စ္ ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း . .ဦးေကာင္းေမာ္ .   .လုံး၀ မူးၿပီး ကားမေမာင္းႏိုင္ေတာ့လို႔ . .သူ႔ အိမ္ ကို က်ေနာ္ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ရမလား . .)( ေဟ . .)   အန္ကယ္လ္ဇံ ေအာက္ထပ္ ကို ေျပးဆင္းသြား သည္ .. ။ ယုမ လဲ စိမ္းစရာေတြ အျမန္သိမ္းၿပီး ေအာက္ထပ္က ယုမ အခန္းေလးဆီ ဆင္းခဲ့ ပါသည္ . .။ တေန ကုန္ အလုပ္လုပ္ထားလို႔ နံေစာ္ညစ္ပတ္ေနလို႔ ..ေရခ်ိဳးဖို႔ ျပင္ေတာ့ ေပါင္ၾကား က ယုမ ပိပိ ဟာ အေရေတြ စိုစို႐ႊဲေနတာ ေတြ႕လိုက္ ရ ပါ သည္ . ။ အို . .ခုန . .အန္ကယ္လ္ဇံ ကိုင္တာ..ႏႈိက္တာေတြ ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ . .။ ေယာက်ၤားရဲ႕ အထိေတြ႕ေၾကာင့္.. စိုလာရ တာကို ယုမ အံ့ၾသေနမိ သည္ .. ။

ယုမ သည္ အခု အန္ကယ္လ္ဇံ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ..သူ မသြားခင္ည က ကိုင္ထား.. ႏႈိက္ထားတာေၾကာင့္ . .ရွက္ သလိုလို.. ရင္ဖိုသလိုလို ျဖစ္ေနသည္ .. ။အန္ကယ္လ္ ဇံကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုဘဲ . .။ယုမ ကို ျပန္ေတြ႕ေတာ့ . .   ( ခ်ာတိတ္ .   .ေနေကာင္းလား . .နင့္အတြက္လဲ လက္ေဆာင္ပါတယ္ . .)ဆိုၿပီး ေခါင္းကို ပုတ္ သည္ . .။ ေနာက္တေန႔ မနက္ . .အိမ္မွာ ထမင္း ဟင္းခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးေမြးတာေတြ အစစ တာဝန္ယူေနတဲ့ ေဒၚေလးနီက   ( ယုမ . .နင့္အန္ကယ္လ္ဇံ ႏိုးၿပီလား မသိဘူး . .သြား ေခ်ာင္းၾကည့္စမ္း . .ႏိုးေနရင္ ဘာစားပါမလဲ လို႔ သြားေမး . .)   လို႔   ခိုင္းလိုက္တာေၾကာင့္ ယုမ အန္ကယ္လ္ဇံ့ အခန္း ကို သြား ေခ်ာင္း သည္ . ..။ အိပ္ရာကုတင္ႀကီးေပၚမွာ.. အန္ကယ္လ္ဇံ မရွိ . .. ဘယ္မွာလဲ ဆိုၿပီး စူးစမ္းခ်င္စိတ္နဲ႔ ပြင့္ေနတဲ့ တံခါးကေန သူ႔  အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားမိသည္ . .။ အိပ္ခန္းနဲ႔ တြဲရက္ ေရခ်ိဳးခန္း .. အိမ္သာ အခန္းႀကီး ထဲကေန အန္ကယ္လ္ဇံ ႐ုတ္တရက္ ထြက္လာ ေတာ့ ယုမ လန႔္သြား သည္ . .။ အို . .ပိုၿပီး လန႔္သြားရတာက အန္ကယ္လ္ဇံ သည္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာလို႔ပါ  . .။

( ဟိတ္ . .ခ်ာတိတ္ . .ဘာတုံး . .)   ( ဟို..ဟို . ..ဟို . .ဒင္း . . .)  ယုမ မ်က္လုံးေတြ က သူ႔ ေပါင္ၾကား က ဒုတ္တန္ မဲမဲႀကီး ဆီ  ေရာက္ေနတာ သူ ေတြ႕သြား သည္ . .။  ( လာစမ္း . .ယုမ . . .)  ( ရွင္ . .ဟုတ္ . .ဟုတ္ကဲ့ . .. .)   ( ကိုင္စမ္း . . )   ယုမ လက္ကို သူ  ဆြဲၿပီး သူ႔ ေပါင္ၾကားက အတန္ႀကီး ကို ဆုတ္ကိုင္ေစသည္ . .။ အို . .ေႏြးေႏြးႀကီး . .။   ( ဆုတ္ထားေလ . .)   အို . .သူ႔ ဟာႀကီး က  အရမ္း တုတ္တာဘဲ . .။ ယုမ ဆုတ္ကိုင္ထားဆဲ အန္ကယ္လ္ဇံသည္ . .ယုမ ကို ဆြဲဖက္ လိုက္ သည္ . .။   ( ယုမ . .နင္ ရီးစား ရွိၿပီ လား . .)  ( ဟင့္အင္း . . )  ( ျပစမ္း . .နင့္ ႏို႔ေတြ . ..)  ဆိုၿပိး ယုမ ႏို႔ေတြ ကို အက်ႌ အေပၚကေန ကိုင္ၾကည့္ေနသည္ . .။ ယုမ ေလ  ..ရင္ေတြ ခုန္တာ ေသးေတာင္ ထြက္က်ၿပီ ထင္မိတာဘဲ . .။  ( ေတာ္ေတာ္ ႏို႔ႀကီးေနၿပီဘဲ . . နင္ လွလဲ ေတာ္ေတာ္ လွလာတယ္ . .  ယုမ . .)( ရွင္ . .)   ( နင့္ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္လိုက္စမ္း . . .)  ( ဟို..ဟို . .မခြၽတ္ခ်င္ဘူး . .ယုမ ရွက္တယ္ . .)   ( အင္း . .နင္ ရွက္ေန လား . .ဒါဆို အဝတ္မခြၽတ္ခ်င္ရင္ ငါ့လီးႀကီး ကို နမ္းေပး . .နင္ နမ္းေပးရင္ အဝတ္ခြၽတ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး . .ဘယ္လိုလဲ . .)  (  က်မ တခါမွ မနမ္းဘူးဘူး .မနမ္းတတ္ဘူး . . .)   ( လာ ငါျပေပးမယ္ . .)   အန္ကယ္လ္ဇံ က ကုတင္ႀကီးေပၚ ထိုင္လိုက္ၿပီး ယုမ ကို   ကုတင္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ေစ သည္ . .။သူ႔ ေပါင္ၾကားမွာ ယုမ မ်က္ႏွာကို အပ္ေစၿပီး သူ႔ ဟာႀကီးကို ယုမ ပါးစပ္မွာ ေတ့လိုက္  ၿပီး . .  ( ယုမ ပါးစပ္ဟ . .ငုံလိုက္ . .. )

ယုမ လဲ စိတ္အညႇိဳ႕ခံေနရသူတေယာက္လိုဘဲ အန္ကယ္လ္ဇံ ခိုင္းသမွ် ကို လုပ္ေနမိ သည္ .။ မၾကာခင္မွာဘဲ ယုမ သည္ အန္ကယ္  လ္ဇံ့ အတန္ႀကီး ကို စုတ္ တတ္သြား သည္ . .။ လ်ာေလး နဲ႔ ဒစ္ႀကီးရဲ႕ အခ်ိဳင့္ထဲကို ထိုးလွိမ့္ကာ .. ကစားေပးတတ္လာ သည္ . .။  (  အင္း . .ယုမ လိမၼာတယ္ . .မုန႔္ဘိုးလဲ ေပးရမယ္ ..နင္ ေကာလိပ္တက္ခ်င္ရင္လဲ ငါ ထားေပးမယ္ . ..  ဒိလိုမနက္ အေစာႀကီးဆို နင္  လာခဲ့ . .ငါ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ေတာင္ . .နင္ လာစုတ္ေပး . .ၾကားလား . .)ယုမ သည္ စုတ္ေနရင္းမို႔ ပါးစပ္က ေျဖလို႔မရသျဖင့္ .. ေခါင္း  ညႇိမ့္ျပလိုက္ပါ သည္ . .။  ( အင္း . .ဒီလိုမွေပါ့ . .. နင့္ အေဖ နဲ႔ အေမ ကို လဲ ငါ ၾကည့္မယ္ . .. အိမ္တလုံး ေဆာက္ေပးမယ္ .  .နင္ သေဘာက်တယ္မႈတ္လား .. )   ယုမ ေခါင္းညႇိမ့္ျပလိုက္ ပါ သည္ . .. ။ ခဏအၾကာ အန္ကယ္လ္ဇံ က ျမန္ျမန္စုတ္ ..လို႔ ခိုင္း လာ သည္ . .။  ( စုတ္ . .စုတ္ . .ၿပီးေတာ့မယ္ . .)  ယုမ လဲ တအား စုတ္ေပးလိုက္တာ ဗ်င္းကနဲ ဗ်င္းကနဲအေရ ေတြ ပါးစပ္ထဲ ပန္း ဝင္လာလို႔ ေယာင္ၿပီး ၿမိဳခ်ပစ္မိလိုက္ပါသည္ . .။( အား . . .ေကာင္း . .ေကာင္းလိုက္တာ ခ်ာတိတ္ရယ္ . .. အင္း . . .) တင္ထြန္းဇံ  ..႐ုံးခန္း ကို ေရာက္ေတာ့ လြန္းလြန္း က သူ ေရာက္မလာခင္ သူ႔ကိုေခၚတဲ့ ဖုန္းေတြ နဲ႔   လာေတြ႕လိုတဲ့ လူေတြ ရဲ႕ အမည္ စာရင္းေတြ  လာျပ သည္ . .။ အလုပ္လုပ္စရာေတြ လုပ္ ေနဆဲ . .လြန္းလြန္း က ႐ုံးတြင္းလိုင္းကေန သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ အျပင္မွာ ေရာက္ေန ေၾကာင္း ေျပာ သည္ . .။ သူ လႊတ္လိုက္ဖို႔ေျပာလိုက္ သည္ . .။ ဝင္းဝင္းေသာ္ ဝင္လာ သည္ . .။

( ကိုကိုဇံ . .အာ . .ေဆာရီး အမ္ဒီ . .ေနေကာင္းလား . .မေန႔ က ျပန္ေရာက္ တုံး က အမ္ဒီ ပင္ပန္း အလုပ္ရႈပ္ေနမွာဘဲ ဆိုၿပီး . .အခု   မွ လာႏုတ္ဆက္တာပါ . .) ( ေကာင္းပါတယ္ . .ဝင္းေသာ္ေကာ ေနေကာင္းတယ္ မႈတ္လား . .အလုပ္ နဲ႔ ပတ္သက္တာ ထူးျခားတာ  ရွိလား . .)   ( မရွိပါဘူး . .အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္ . .ေအာ္ ဒါနဲ႔ စက္ကေတရီ အသစ္ေလးေရာ . သေဘာက်ရဲ႕လား..)   ( ဘာ ကို  ဆိုလိုတာလဲ ဝင္းေသာ္ . .)  ( ေအာ္ . .စက္ကေတရီ အသစ္ ဝင္းေသာ္ တရိန္းလုပ္ေပးတာ အိုေကရဲ႕လား ေမးတာပါ . .) ( ေျပပါ တယ္ . .)   ( အမ္ဒီ ဘာလဲ ခိုင္းစရာ ရွိရွိ..ဝင္းေသာ္ ကို ေခၚပါေနာ္ . .ဝင္းေသာ္ကေလ . .အမ္ဒီ့အတြက္ ဆို  ဘာလုပ္ရလုပ္ရ ပါ . .အ မ္ဒီ…)  ဒီစကားေတြ ေျပာတဲ့အခါ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ တင္ထြန္းဇံ ကို အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ ေလယူေလသိမ္း  မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ေျပာ လိုက္တာ ျဖစ္သည္ . .။  ( အင္း . .ဒါေၾကာင့္လဲ ဝင္းေသာ္ ကို အားကိုးေနတာေပါ့ . .ဒါေၾကာင့္လဲ ဝင္းေသာ္ ကို မားကက္တင္း  မန္ေနဂ်ာ ရာထူး ေပးထားတာေပါ့ ..မဟုတ္ဘူးလား . .)  ( ဝင္းေသာ္ကေတာ့ အရင္ ကလိုဘဲ အမ္ဒီ့ စက္ကေတရီ ပိုေဆရွင္ဘဲ ပို ႀကိဳက္တယ္ ..ဝင္းေသာ္ေလ. .လြန္းလြန္း . . ကို ဂ်ဲလက္စ္ ျဖစ္မိတယ္ . .သိလား . .)   တင္ထြန္းဇံ က ရယ္လိုက္ သည္ . .။

( အမ္ဒီ . .အမ္ဒီ နဲ႔ ဝင္းေသာ္ … ေတြ႕လို႔၇မလားဟင္ . .)  ( ခု ေတြ႕ေနတာဘဲ ဝင္းေသာ္ . .ဘာေျပာခ်င္လဲ . .အခုေျပာႏိုင္တယ္ .  .ကဲ..ေျပာ . .)( အမ္ဒီ့ေလသံ က စိမ္းသလိုဘဲ . .. )  သည္တုံး . .အျပင္ က လြန္းလြန္းဆီက ပိကနဲ ႐ုံးတြင္းေျပာဖုံး ဝင္လာ သည္ . .။   ( အမ္ဒီ . .ကြန္တိန္နာ ဆိပ္ကမ္းကေန ..လွလွမင္း . .ေခၚပါတယ္ . .အေရးႀကီးလို႔တဲ့ . .)   အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေပၚလာလို႔ ေဒၚဝင္း ဝင္းေသာ္ လဲ စကား ဆက္ မေျပာႏိုင္ေတာ့ . .။  ( ကဲ . .ဝင္းေသာ္ . .ဒို႔ ေျပးလိုက္အုံးမယ္ . .)  ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္ နဲ႔  က်န္ခဲ့ေလ သည္ . .။ ဦး တင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္း ကို ေခၚၿပီး ကြန္တိန္နာ ဆိပ္ကမ္း ကို ေျပးေလသည္ . .။  လင္းက႐ုဆာ ကား  ႀကီး ထဲမွာလဲ ဦးတင္ထြန္းဇံသည္ လြန္းခင္ခင္ ကို အၿမဲ ၾကည့္ေနသည္ .. ။ ၾကာေတာ့ လြန္းလြန္း ရွက္လာ သည္ . .။ အလုပ္ ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၂နာရီ ရွိေနၿပီ .. ။ ( လြန္းလြန္း . .ဆာၿပီလား . .)   လြန္းလြန္း က ဟန္ေဆာင္မေန .။ ၿပဳံးလ်က္ ဆာၿပီလို႔ ေခါင္းျငႇိမ့္ ျပ သည္ . .။

( ဘာ စားခ်င္လဲ . .) ( ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ . .)   ( ေမာင္စိုးေရ . .ေ႐ႊဘဲ ကို ေမာင္းကြာ .. )  ခါတိုင္းဆိုရင္ ေမာင္စိုး သည္ သူ နဲ႔ အတူ  စားေနက် .. ။ ဒီေန႔ လြန္းလြန္း ပါလို႔ေမာင္စိုးက အလိုက္သိစြာနဲ႔ . .  ( က်ေနာ္ ေအာက္ထပ္မွာဘဲ စားမယ္ ေဘာ့စ္ .   .ကား ကို ျမင္သာတဲ့ ေနရာမွာ စားခ်င္လို႔ပါ . .)  တဲ့ . .။ လြန္းလြန္း နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထမင္းအတူစားရင္း . .လြန္းလြန္း ကို သူ ၾကည့္လို႔မ၀ ။  လြန္းလြန္း က သူ ၾကည့္ေနတာ ကို ေတြ႕သြားလို႔ ေခါင္းငုံ႔ မ်က္လႊာခ်သြား သည္ .. ။ လြန္းလြန္း ရဲ႕ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ အသား ေၾကာင့္ သူမ နား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြ နီရဲေနတာ သိသာ သည္ . .။လြန္းလြန္း ရွက္ေနပုံရ သည္ . .။  ( လြန္းလြန္း . .က်ေနာ္ နဲ႔ အလုပ္  လုပ္ရတာ အဆင္ေျပ ရဲ႕လား . .)( ဟုတ္ကဲ့ အမ္ဒီ . .)   ( အမ္ဒီ လို႔ လြန္းလြန္း က်ေနာ့္ကို ေခၚတာ တမ်ိဳးႀကီး ဘဲ . .)  ( ဒါျဖင့္ လြန္း  က ဘယ္လို ေခၚရမလဲ . .ေဘာ့စ္ လား . .)  ( အင္ . .အဲဒါႀကီး လဲ သိပ္ မႀကိဳက္သလိုဘဲ . .ေမာင္စိုး ေခၚတာမ်ိဳးႀကီး . .မပီေတာ့  ေဘာစိ . .ေဘာစိ နဲ႔ . .)  လြန္းလြန္း က သူ႔ အ ေျပာ ကို သေဘာက်ၿပီး ရယ္ သည္ . .။လြန္းလြန္း ပုဂံထဲ ဘဲကင္ဖတ္ေတြ သူ ထည့္ ေပးေတာ့ . .   ( လြန္း . .တအားျဝပီး ပုံပ်က္လာလို႔ အမ္ဒီ့ အတြင္းေရးမႉး က ဖက္တီးႀကီး လို႔ ေျပာၾကရင္ အမ္ဒီ က လြန္း ကို  အလုပ္ ျဖဳတ္ေနမွာ . .) လို႔ ျေ့ပာရင္းရယ္ သည္ . .။

ညဖက္မွာ လြန္းလြန္း သည္ ..ကြန္ျပဴတာ မွာ လုပ္စရာေတြ လုပ္အၿပီး. .ဖတ္ေနက် အြန္လိုင္းမွာ တင္ထားတဲ့လိင္အသားေပး  ျမန္မာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရင္း . .စိတ္ေတြ ထႂကြလာရသည္ . .။ သူ ဒီည ဖတ္မိတဲ့ စာအုပ္က ကန္ပဏီ ပိုင္ရွင္ ေဘာ့စ္တေယာက္ နဲ႔   သူ႔ စာေရးမေလး တို႔ ညိၾကတဲ့ ဇာတ္လမ္း . .။ လက္ရွိ လြန္းလြန္း ရဲ႕ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ ကလဲ လြန္းလြန္း ကို ႀကိဳက္ေနတဲ့ ပုံ ရွိ တာမို႔ ဒီဇာတ္လမ္း ကို စိတ္ဝင္တစား ဖတ္မိသည္ . .။ ဖတ္မိေတာ့လဲ လိင္ဆက္ဆံတဲ့ အခန္းေတြ မွာ ေသြးေတြ ဆူေဝလာၿပီး .  .ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္ လာသည္ . .။  တေန႔ မွာ သူမ ရဲ႕ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္လဲ ဇာတ္လမ္းထဲက ေဘာ့စ္လိုဘဲ သူမ ကို  အခ်စ္စခန္းဖြင့္ လာႏိုင္ သည္ လို႔ စိတ္ကူးေတြယဥ္မိ ကာ သူမ ေပါင္လည္ဂြဆုံ က ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ႀကီးကို ထမိန္အေပၚကဘဲ ပြတ္ သပ္ေနမိရ သည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ .. အခ်ိန္တန္ေနၿပီ လို႔ လြန္းလြန္း အေမ က ေျပာေနတာ ၾကာၿပီ . .။ ဟိုတ ေလာ က ေမေမ လာလည္သြား သည္ .. ။ လြန္းလြန္း ကို ႀကိဳက္တဲ့ လူ မေတြ႕ေသးဘူးလား . .လို႔ ေမးေနေသး သည္ . .။

လတ္တေလာ လြန္းလြန္းသည္ လွည္းတန္းမွာ တိုက္ခန္းတခန္းကို ေဝမာဝင္းဆိုတဲ့..သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ နဲ႔   စပ္တူ ငွားေနေန  သည္ . .။ အဲဒီ သူငယ္ခ်င္း ေဝမာဝင္း ကေတာ့ ရီးစား ရွိသည္ . .။ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းတခု က ရဲအရာရွိ ျဖစ္သည္ .. ။ ေဝမာဝင္း က သူ႔  ဘဲ က ရဲ အုပ္ ျဖစ္ၿပီး သူမ ဆီ အၿမဲ လာေတြ႕ေနလို႔ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြ က သူမ ကို ကြယ္ရာ မွာ ( ရဲလိုး ) လို႔ ေခၚေၾကာင္း .  .လြန္းလြန္း ကို ေျပာျပ သည္ .. ။ ဒီလို စကားလုံး မ်ိဳးကို ေျပာရင္ လြန္းလြန္း. .ၾကက္သီးေတြ ထ သည္ .. ။ ေျပာရမွာ ရွက္သလိုဘဲ .  .။ လြန္းလြန္း သည္ ကုတ္ကျမင္း သာ ျဖစ္ သည္ . .။ ညဖက္ သူမ အခန္းထဲ ဂ်က္ထိုးပိတ္ခါ .အြန္လိုင္း က စာေတြ ဖတ္…က်ိတ္ၿပီး  အာသာေျဖ တဲ့မိန္းမ ျဖစ္ သည္ .. ။ လူေရွ႕မွာေတာ့ အင္မတန္မွ ရွက္တတ္ . .ေၾကာက္တတ္ သည္ . .။

တေန႔ လြန္းလြန္း အလုပ္က ျပန္အလာ . .အခန္းေဖၚ ေဝမာဝင္းရဲ႕ အခန္းဘက္ က ေယာက်ၤားအသံ ၾကားရ သည္ .. ။ ေအာ္ . .ေဝ မာရဲ႕ဘဲ ေရာက္ေနတာကိုး . .။ လြန္းလြန္း လဲ ေရခ်ိဳးဖို႔ ႐ုံးဝတ္ အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ပစ္ၿပီး တပတ္ရစ္ ထမိန္ႏြမ္းကေလးကို ရင္လ်ား လိုက္သည္ . .။ သူမ အိပ္ခန္းကေန ေရခ်ိဳးခန္း ရွိရာ ကို ထြက္ေတာ့မဲ့ ဆဲဆဲ . .တဘက္ခန္း က ထူးျခားတဲ့ အသံေတြ ၾကားလိုက္ရလို႔  နားစြင့္ လိုက္ေတာ့ . .အို ..ေဝမာဝင္း နဲ႔ သူ႔ဘဲ ရဲအုပ္ဆိုတဲ့ လူႀကီး ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာၾကတဲ့ အသံေတြ ဆိုတာ လြန္းလြန္း သိလိုက္ရ ပါေတာ့ သည္ . .။ ဆန႔္က်င္ဘက္ လိင္ ကို စိတ္ဝင္စားေနေသာ . .( တနည္းအားျဖင့္ အ႐ြယ္လြန္လာတာေၾကာင့္ သဘာ၀ စိတ္ေတြ  ေတာင့္တ ဆာေလာင္ေနေသာ ) လြန္းလြန္း သည္ ေရငတ္တုံး ေရတြင္းထဲ က်ရ သည္ ဆိုသလိုဘဲ . .ေရသြား မခ်ိဳးေသးဘဲ ေဝမာ ဝင္းတို႔ အသံေတြ ကို နားေထာင္ေနမိပါေတာ့ သည္ . .။ ေဝမာဝင္း ရဲ႕ အသံက ကာမစိတ္ျပင္းထန္ေနတဲ့ အသံ . .။ ( ကိုကို . .လိုး .  .လိုး . .. ေဝမာ့ကို တအား လိုးေပးပါေတာ့ရွင္ . .ေဝမာ့ ေစာက္ပတ္ ယားလွပါၿပီ . .)   သူမ ကိုကို သည္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႏႉးႏွပ္ လိုက္သလဲ မသိဘူး . .ေဝမာဝင္း . .အရွက္မရွိ လိုးေပးရန္ ေတာင္းခံေနၿပီ . .။ ေဝမာဝင္း အသံေၾကာင့္ လြန္းလြန္းမွာ စိတ္ေတြ ႏိုး ႂကြ လာရ သည္ . .။လြန္းလြန္း ရဲ႕ ႏို႔ေတြ   တင္းလာသလိုဘဲ . .။ ႏို႔သီးေလးေတြ မာေတာင္လာသလိုဘဲ . .။ ေပါင္ၾကား က မုံ႔ေပါင္း  ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးက လဲ ပိုေဖါင္းစူ လာရသလိုဘဲ . .။

ခဏၾကာေတာ့ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ . .နဲ႔ လိုးသံေတြ ၾကားရေတာ့တာဘဲ . .။ ေဝမာဝင္းရဲ႕ ကုတင္လႈပ္သံကလ ဲ တက်ိကြ ်ိ ြ နဲ႔ . ။ေဝ မာဝင္း ရဲ႕ ဘဲႀကီး ရဲ႕ အင္း . .အင္း နဲ႔ အားယူသံေတြ . .ေဝမာဝင္း ရဲ႕ ခ်က္ေကာင္း ကို ထိသြားလို႔ ညညးတဲ့ အသံေတြ က ႐ုပ္မျမင္ရ ေသာ္လည္း . .လြန္းလြန္းအတြက္ စိတ္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ ေဖါက္ျပန္ ႏိုးထ ေစေလ သည္ . .။   လြန္းလြန္း သူမ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္ မိရ သည္ . .။ မ်က္စိေတြ မွိတ္လို႔ နံရံမွာ မွီထိုင္ရင္း..သူမ ပိပိ ကို လက္ေခ်ာင္းေတြ နဲ႔ ဖိဖိ ပြတ္ ေနမိ သည္ . .။ တဖက္ခန္း က တ ဖုန္းဖုန္း နဲ႔ လိုးေဆာင့္ေနသလို လြန္းလြန္းလဲ သူမ ပိပိ ကို လက္ေခ်ာင္းေတြ နဲ႔ ထိုးဆြကစားေနမိရ ပါ သည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္  အခုမွ ေဘာ့စ္ အစစ္ နဲ႔ လုပ္ရလို႔ အစစ အခြင့္အေရးေတြ ရလာ သည္ .. ။ ေစာေစာက ဦးတင္ထြန္းဇံ ျပန္မလာခင္တုံး က ဦးေစာ ဆိုင္မြန္ က ဦးတင္ထြန္းဇံအတြက္ ႀကိဳတင္ အလုပ္ခန႔္ထားေပးတာသာ ျဖစ္လို႔ ဟမ္းဖုန္းလို ဟာ ကို ေပးထားျခင္းမရွိေသး . .။ အခု ေတာ့ လြန္းလြန္း သည္ အင္တာနက္ရေသာ အိုင္ဖုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံ ရဲ႕ အတြင္းေရးမႉး ျဖစ္ရတာ ဒုံးကနဲ ဒိုင္းကနဲ သူမ  ဘ၀ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာ သည္ . .။. .ဦးတင္ထြန္းဇံ ကိုယ္တိုင္ လြန္းလြန္းကို ကားေမာင္းသင္ေပးေန သည္ .. ။ လြန္းလြန္း ကား လိုင္စင္ရၿပီးေတာ့ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္းကို ကား အေရာင္း ဆိုင္တခု ကို ေခၚသြားၿပီး အဝါေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ကား  ေလးတစီးကို ဝယ္ေပးလိုက္  သည္ . .။ ( ဒါ လြန္းလြန္းအတြက္ . .က်ေနာ့္ အလုပ္ေတြ ကို တာဝန္ယူ လုပ္ေပးေနတဲ့ လြန္းလြန္း    သြားေရးလာေရး အဆင္ေျပေအာင္ . .)    လြန္းလြန္း . .အိပ္မက္လိုဘဲ ျဖစ္ေနသည္ .. ။ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းေနသည္ . .။

ျငင္းလိုေပမဲ့    …ျငင္းရခက္ေနသည္ . .။  ( ဟို . .ဟို . .အမ္ဒီ . .လြန္း က လွည္းတန္းက တိုက္ခန္းမွာေနေနတာဆိုေတာ့ ကားထားဖို႔ အခက္အခဲ.   ..) လြန္းလြန္း စကားဆုံးေအာင္ မေျပာလိုက္ရ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံ က လက္ကာလိုက္ သည္ . .။ ( သိၿပီ. .လြန္းလြန္း ဒီေလာက္ ေျပာ လိုက္တာနဲ႔ က်ေနာ္ သိၿပီ .ကား ရပ္ဖို႔ ေနရာ လိုတယ္ . . .ဟုတ္တယ္ . .လြန္းလြန္း ေနဘို႔ ေနရာ ပါ လိုတယ္ . .)  ဦးတင္ထြန္းဇံ ဖုန္း  ေကာက္ဆက္လိုက္ သည္ . .။ သူ႔ မိတ္ေဆြ . .ဦးကက္နက္ ဆီကို . .။ ဦးကက္နက္ က ေျမၿခံ အိမ္တိုက္ခန္း ေရာင္းဝယ္ သည္ . .။  ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ ဦးကက္နက္ဆီ က သူ႔ ကန္ပဏီ ႐ုံးခန္းနဲ႔ သိပ္ မေဝးတဲ့ ေနရာေကာင္းတခုမွာ ကားဂိုေဒါင္ပါတဲ့ အိပ္ခန္း ၂ ခန္း ပါ ကြန္ဒို တိုက္ခန္းတခန္း ကို ဝယ္ သည္ . .။ လြန္းလြန္း ကို ေျပာင္းေစ သည္ . .။ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း လြန္းလြန္း သည္ တိုက္ခန္း အသစ္  . .ကားအသစ္ ..ဖုန္းအသစ္ နဲ႔ ျဖစ္သြား သည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္ စီးပြါးလဒ္ျမင္ၿပီး .အလုပ္ႀကိဳးစားလို႔ ဦးတင္ထြန္းဇံရဲ႕ အလုပ္ သဘာဝေတြကို အခ်ိန္တိုတို နဲ႔ တတ္ေျမာက္ကာ ..အလါန္အားကိုးရတဲ့ အတြင္းေရးမႉးတေယာက္ ျဖစ္လာေလ သည္ . .။

( သူငယ္ခ်င္း . .ဇံႀကီး . .မင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲကြာ . .မင္း ဒီေလာက္ ႀကိဳက္ေနလဲ ဖြင့္ေျပာၿပီး လက္ထပ္လိုက္ေပါ့ . .မင္းကို ျငင္း မယ္ မထင္ပါဘူး . .မင္း လက္ေႏွးေနရင္ ..ခံသြားရမယ္ .ဒီေခာတ္ႀကီး   က အီလက္ထေရာနစ္ေခာတ္ . .အရင္လို ရီးစားစာ လိုက္ ေပးေနတာ ျမင္လိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး. .အြန္လိုင္းကေန အီးေမးနဲ႔ ခ်ပ္တင္း နဲ႔ တင္ ညားသြားမွာ . .)   ေဂါက္ကြင္း က ဘီယာဆိုင္မွာ  သူငယ္ခ်င္း ဝဏၰရွိန္း က ေျပာသည္ .. ။ သူ လြန္းလြန္း ကို သေဘာက်ေနတာ သူ သိလို႔ပါဘဲ .. ။ လြန္းလြန္း က ထင္းထင္း ေပၚေပၚ  ၾကည့္ေကာင္းေနေတာ့ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကိဳက္ မသြားခင္ သူ က ..  ( ဒါေလး ဟာ သူ သေဘာက်ေနတဲ့ ဟာေလး . .)   ဆိုတာ  ကို ႀကိဳၿပီး ေျပာထားလို႔ သိၾကတာပါ . .။ အင္း . .ဝဏၰရွိန္း ေျပာတာ ကို သူ ၿပဳံးရင္း နားေထာင္ခါ ေခါင္းတညႇိမ့္ညႇိမ့္ လုပ္ေနေပမဲ့   တင္ထြန္းဇံ ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေနသည္ ..။  ဘုရားဘုရား . .ဒီေကာင္ ေျပာသလို ငါေႏွးေနလို႔မ်ား ေနာက္က်ေနၿပီလား မသိဘူး .  .။ ဒီမနက္ သူ ႐ုံးကို ေစာၿပီး ေရာက္ေန ေတာ့ လြန္းလြန္းေတာင္ ႐ုံးမေရာက္ေသးလို႔ . ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္  ေဖ်ာ္ေပးတဲ့ ေကာ္ဖီ ကို ေသာက္ ေန သည္ .. ။ ခါတိုင္းဆိုရင္ လြန္းလြန္း က သူ႔အတြက္ ေဖ်ာ္ေပးေနက် . .။

သူ႔ အလုပ္စားပြဲနားက မွန္က်ယ္ႀကီးကေန ေအာက္ က ကားလမ္းမ ကို ၾကည့္ရင္း မတ္ခြက္ထဲက ေကာ္ဖီပူပူ ကို ေသာက္ေန သည္  . .။ သူ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူ႔ ရင္ဘတ္ထဲ . .ဒိုင္းနမိုက္ တခု ေပါက္ကြဲသြား သည္ ..။ ေခါင္းေတြ လဲ မူးမိုက္သြားသည္ .  .။ မ်က္စိေတြက ျပာေဝသြားသည္ . .။ လြန္းလြန္း သည္ သူ ဝယ္ေပးထားတဲ့ ခ်ယ္ရီ ကား ဝါဝါေလး နဲ႔ ေရာက္မလာဘဲ .. ဘီအမ္ဒဗ လူ အနက္ေရာင္ ကားအသစ္ႀကီးတ စီးထဲက ဆင္းလာတာ ျဖစ္ သည္ . .။ ကားေမာင္းသူ ဘက္ က တံခါး ပြင့္လာၿပီး လူငယ္တ ေယာက္ ဆင္းလာတာလဲ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ . .။ ဒီလူငယ္ သည္ လြန္းလြန္း နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ရပ္ စကားေျပာေန သည္ . .။   သူ႔ ရင္ေတြ ပူေလာင္ လြန္းလို႔ ဆက္ မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ . .။ သူ အလုပ္ ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ . .႐ုံး က ထြက္လာၿပီး ေဂါက္ကြင္းမွာ  ေဂါက္ကစားေနေပမဲ့ သူ႔ စိတ္ က   ညစ္ညဴးေနသည္ . .။ သူ သည္ ခ်မ္းသာ ေသာ သူေဌးတေယာက္ ျဖစ္လို႔ မိန္းမ ဆိုတာ သူ႔  အတြက္ မဆန္း . .။ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး သည္ တင္ထြန္းဇံ လုပ္မည္ဆိုလွ်င္ အဆင္သင့္ ရွိေန သည္ . .။ အခု မနက္ လြန္းလြန္း  သည္ လူတေယာက္နဲ႔ အတူတူ ကားစီးလာတာေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ သူ မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္ရတာ သူ ဟာ လြန္းလြန္း ကို ခ်စ္ေနမိလို႔ ဆိုတာ   ေသခ်ာသလို ျဖစ္ေနသည္ .. ။ အင္း ..ဟုတ္သည္သူ သည္ လြန္းလြန္း ကို စေတြ႕ေတြ႕ျခင္းထဲက သေဘာက်သြားမိရတာ ပါ . .။ သည္ လူဟာ ဘယ္သူလဲ လြန္းလြန္း နဲ႔ ဘယ္ေလာက္အထိ ရင္းႏွီးသလဲ . .သူ သိလိုေန သည္ . .။

လြန္းလြန္း သည္ ဒီေန႔ ႐ုံးေရာက္ေတာ့ ..ေအာက္မွာ အမ္ဒီ့ ကားေမာင္းသူ ေမာင္စိုး ကို ေတြ႕လို႔ အမ္ဒီ ႐ုံး ေစာေစာ ေရာက္ေန ေၾကာင္း သိလိုက္ရတာနဲ႔ သူမ ေရာက္ေၾကာင္း အမ္ဒီ့ကို ဝင္ သတင္းပို႔ ရန္ သူ႔ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲ ဝင္လိုက္သည္ .. ။ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္  သတင္းစာ ကို စိတ္ဝင္တစား ဖတ္ေန သည္ . .။ လြန္းလြန္း က သူမ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၿပီး . .ဘာလုပ္ေပး၇မလဲ   .  .ေမးသည္ ..။ ဦးတင္ထြန္းဇံ က  ( ဘာမွ မလိုဘူး . .)  လို႔ တုံးတိႀကီး ေျပာသည္ . .။ အို . .သူ ဘာ .ျဖစ္ပါလိမ့္ . .မ်က္ႏွာ လဲမေကာင္းဘူး . .။ ေနမေကာင္းမ်ားး ျဖစ္ လား . .။ လြန္းလြန္းလဲ အျပင္က သူ႔ စားပြဲ ကို ျပန္လာၿပီးထိုင္ သည္ . .။ ဒီမနက္ လြန္းလြန္း  သူမ ေက်ာင္းေနဖက္ သန္းတင္စိုး နဲ႔ မနက္ေစာေစာ လဘက္ေရ သြားေသာက္ၾက သည္ . .။ သန္းတင္စိုး က ျမင္းၿခံသား .. ။ မိဘ ေတြ က သူေဌးမို႔ သန္းတင္စိုး က ကား အေကာင္းစားေတြ ထည္လဲစီးၿပီး သုံးၿဖဳံးေနသူ ျဖစ္သည္ . .။ လြန္းလြန္း ဆီ လြန္းလြန္း နဲ႔  ေက်ာင္းမွာတုံး က တြဲခဲ့တဲ့. .ေ႐ႊစင့္ အေၾကာင္း လာ စုံစမ္းတာ ျဖစ္ သည္ . .။ သန္းတင္စိုး က ေ႐ႊစင့္ ကို ေက်ာင္းမွာကထဲက  ႀကိဳက္ေန သည္ . .။ ေ႐ႊစင္ က ျပန္မႀကိဳက္ခဲ့ . .။ ယခုတိုင္ သန္းတင္စိုး က ေ႐ႊစင့္ ကို လိုက္ေနဆဲ . .။ သန္းတင္စိုး က လြန္းလြန္း  အလုပ္ခ်ိန္ နီးကပ္ေနလို႔ သူဘဲ လိုက္ပို႔မည္ ဆိုလို႔ သူ႔ကားနဲ႔ ဘဲ ႐ုံး ကို လာခဲ့သည္ . .။

မၾကာခင္မွာ လြန္းလြန္း အမ္ဒီ့ ကို တင္ျပစရာေတြ ရွိလို႔ သူ႔ ဆီ ဝင္သြားရေတာ့လဲ အမ္ဒီ သည္ သူမ ကို မ်က္ႏွာလႊဲ ေန သည္ . .။  စိတ္ဆိုးေနတာမ်ားလား .. ။ ဘာေၾကာင့္လဲ . . ။ လြန္းလြန္း က တင္ျပစရာေတြ တင္ျပအၿပီး . .သူ က   ( အင္း . အင္း . .ထားခဲ့ လိုက္)   လို႔ မၾကည့္ဘဲ ေျပာသည္ ..။ ခါတိုင္း ဆိုရင္ လြန္းလြန္း မ်က္န်ာကို ၾကည့္လြန္းလို႔ ခက္ေနရတာ . .။ တခုခု ေတာ့ ျဖစ္ေန တာ ေသခ်ာ သည္ . .။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္ခါနီး . .လြန္းလြန္းက ခါတိုင္းလိုဘဲ .  ( အမ္ဒီ ဘာစားမလဲ . .ဘာမွာေပးရမလဲ  )   ေမးလိုက္ သည္ .. ။ ခါတိုင္းဆိုရင္ သူ က တခုခု  မွာခိုင္းၿပီး လြန္းလြန္းေကာ ဘာစားမလဲ အၿမဲ ေမးတတ္ သည္ . .။ အခု ေတာ့ . .  ( မစားေတာ့ဘူး . .ခဏၾကာရင္ ျပန္ၿပီ ..ေဂါက္သြား႐ိုက္မလို႔ . .)  လို႔ အသံမာမာနဲ႔ ေျပာသည္ . .။ လြန္းလြန္း လဲ သူ နယ္ ၿမိဳ႕ တၿမိဳ႕မွာ ဆိုင္တဆိုင္ ဖြင့္ဖို႔ လူတေယာက္ နဲ႔ စကားေျပာဖို႔ ခ်ိန္းထားတာ ရွိတာကို ျေ့ပာျပလိုက္ သည္. .။   ( ဖ်က္လိုက္ . .)   လို႔ ျေ့ပာသည္ . .။အင္း . .စိတ္တကယ္ ဆိုးေနတာဘဲ . .။ ခဏၾကာေတာ့ သူ လြန္းလြန္း ေရွ႕ကဘဲ ျဖတ္ၿပီး ႐ုံးေပၚက ဆင္းသြား  သည္.. ။ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဦးေစာဆိုင္မြန္ ေရာက္လာ သည္ ..။

( ဇံႀကီး ဘာျဖစ္လဲ လြန္းလြန္း . .) ( မသိဘူး . .ဆရာ . .စိတ္တခုခု အခန႔္မသင့္ဘူး ထင္တာဘဲ . .)   ( ေအး . .က်ေနာ့္ ကို လဲ ပိတ္ ေဟာက္သြားတယ္ ..ဒီလူ က စိတ္ရင္းေကာင္းေပမဲ့ စိတ္ႀကီးတယ္ . .သူ   အလုပ္မလာေတာ့ဘူး . .က်ေနာ္ဘဲ အစစ တာဝန္ယူ ..တဲ့  . .)  ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ ေနာက္တေန႔ အလုပ္ မလာပါ . .။ တခ်ိဳ႕ လုပ္စရာေတြက သူ ဆုံးျဖတ္ရမွာတို႔ သူ လက္မွတ္ထိုးရမွာ တို႔..မို႔လို႔ လြန္းလြန္းလဲ သူ႔ဆီ ဖုန္းဆက္ရ ပါ သည္ . .။ သူ က ..  ( ေစာဆိုင္မြန္ နဲ႔ လုပ္လိုက္ေပါ့ ..)  လို႔ ေျပာ သည္ . .။ လြန္းလြန္းလဲ  . .   ( စိတ္ဆိုးေနတာလား . .လြန္း ကို စိတ္ဆိုးတာလား .  .)  လို႔ ေမးမိ သည္ . .။   ( ဘာလို႔ လြန္းလြန္း ကို စိတ္ဆိုးရမွာလဲ . .)   လို႔ သူ ျပန္ေျပာသည္ . .။   ( ဒါျဖင့္ . .လြန္း . . အမ္ဒီ နဲ႔ ေတြ႕လို႔ရမလား . . ) ( ဘာအတြက္လဲ . .)   ( စကာျးေ့ပာခ်င္လို႔ . .)  ( ရ တယ္ေလ . .)  ( ဘယ္ေတာ့ . .ဘယ္မွာ ေတြ႕ႏိုင္မလဲ . .)  ( အခုေတာ့ . .အရက္ေသာက္ေနတယ္ . မေတြ႕ႏိုင္ေသးဘူး . .ေနာက္မွ .  .) ( ဟင္ . .အရက္ေသာက္ေနတယ္ . .ဘာလို႔လဲ . .စိတ္ညစ္လို႔လား . . လြန္း လာခဲ့မယ္ေနာ္ .. အခုဘယ္မွာလဲ . .)   ( ေထာက္ၾကန႔္  က ၿခံမွာ . .) ( လြန္း အခုဘဲ ထြက္ခဲ့မယ္ . .)

လြန္းလြန္း သည္ ဦးေစာဆိုင္မြန္ ကို ေဘာ့စ္ဆီ လိုက္သြားလိုက္အုံးမည္ လို႔ ေျပာျပၿပီး ..ေထာက္ၾကန႔္ၿခံကို လိုက္သြားေလ သည္ . .။ ေထာက္ၾကန႔္ၿခံထဲ ေရာက္ေတာ့ . .ၿခံမန္ေနဂ်ာ ဦးေက်ာ္စိုးသြင္ နဲ႔ ေတြ႕ သည္ . .။ ( ေဘာ့စ္ေရာ . .)   ( ရွိတယ္ . ..သူ႔ အိမ္ကေလးထဲ မွာ ..ေသာက္ေနတယ္ . .စိတ္ညစ္ေနပုံရတယ္ . .)  ( လြန္း လိုက္သြားလိုက္မယ္ . .) ( ဟုတ္ကဲ့ လြန္းလြန္း . . ) လြန္းလြန္း အိမ္ ကေလးထဲ ဝင္သြားေတာ့ ေဘာ့စ္ သည္ စားပြဲမွာ ထိုင္ေန သည္ . .။ အရက္ပုလင္း.. ဖန္ခြက္ေတြ နဲ႔ စားစရာတခ်ိဳ႕ ေတြ႕ရ သည္ . .။  (  လြန္းလြန္း . .) ( အရက္ေတြ ဘာလို႔ ေသာက္ေနရတာလဲ . .)  ( နဲနဲပါးပါးပါ . .)  ( ဘာလို႔ စိတ္ဆိုးေနတာလဲ . .လြန္း ကို ဘာ မ ႀကိဳက္တာ ရွိလဲ ဟင္ . .လြန္း ဘာလုပ္မိလို႔လဲ . .)  ( လြန္း ကို စိတ္မဆိုးပါဘူး . .)  ( ဒါျဖင့္ ဘယ္သူ႔ ကို စိတ္ဆိုးတာလဲ . .)  ( ကိုယ့္ ကိုယ္ကို . .)   ( ဘာလို႔ . .ကိုယ့္ကိုယ္ ကို စိတ္ဆိုးရတာလဲ . .) ( အတင္းႀကီးေမးေနတာပါလား..လြန္းလြန္း . .)  ( ဟုတ္တယ္ . .အမ္ ဒီ မ်က္ႏွာပုတ္ရင္ လြန္း လဲ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ . .)  ( လြန္း လြန္း သိပ္သိခ်င္ေနလား . .)  ( အင္း . .သိပ္သိခ်င္တယ္ . .)  ( ကဲ..ဒါျဖင့္  ေျပာမယ္ . .က်ေနာ္ မိန္းမ တေယာက္ကို သိပ္ ခ်စ္ေနမိလို႔ . .)  ( အို …)  ( အဲဒီမိန္းမ က ဘယ္သူလဲ လို႔ ထပ္ မေမးေတာ့ဘူးလား .  .လြန္းလြန္း . . .)  လြန္းလြန္း ေခါင္းငုံ႔ ကာ ဘာမွ မေျဖ . .။

( သူ႔ ကို တျခားေယာက်ၤားတေယာက္ အလုပ္လိုက္ပို႔တာ ေတြ႕လိုက္လို႔ . .) ( ဟာ..မဟုတ္ဘူး . .မဟုတ္ဘူး . .. အဲဒါ လြန္း နဲ႔ ဘာ မွ မဆိုင္ဘူး . .ေက်ာင္းတုံးက အတန္းေဖၚ . .အို .. ဒါေၾကာင့္ကိုး . .)  ( လြန္း ကို က်ေနာ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ . .)   ဒီလို ေျပာျပန္ေတာ့  လြန္းလြန္း သည္ ရွက္ေနသည္ ..။ ေခါင္းႀကီး ငုံ႔ထားကာ ဘာမွ မေျပာေတာ့ . .။ မ်က္ႏွာေလး နီျမန္းေနသည္ . ။    ( လြန္း . .)   ( ရွင္  . .)   ( ဒီလူ နဲ႔ လြန္း နဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ရင္ က်ေနာ့္ မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိေသးမလား . .)   ( အင္း . . အို . .ဘာေတြ ေမးေနမွန္းလဲ မသိဘူး  . .)   ( လြန္း . .စေတြ႕တဲ့ ေန႔ထဲက သိပ္ ခ်စ္ေနတာ . ..ဆင္ကေလး က တြန္းလိုက္တာေလ . .မွတ္မိလား . .)   ( အို . .အဲဒီတုံး  က ျပန္လဲ မလႊတ္ဘူး . .အတင္း႐ုန္းထြက္ရတယ္ . .)  ( အဲဒီတုံးထဲက အရမ္း ခ်စ္ေနတာပါ ဆို . .)   လြန္းလြန္း ကို သူ ဖက္ လိုက္  သည္ . .။ လြန္းလြန္း ရွက္ လို႔ တုန္ေနသည္ . .။  ( က်ေနာ့္ကို ျပန္ခ်စ္မလား . .)   လြန္းလြန္း ျပန္ မေျဖေပမဲ့ သူ ဖက္ထားတာကို ေတာ့ မ႐ုန္း . .။  ( ေျပာေလ . .မေျပာရင္ ေဟာလို ဖက္နမ္းပစ္မွာ . .)  ( အို . .)  လြန္းရဲ႕ ပါးေလးကို သူ ႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ သည္ .  .။ ( ေျဖေလ . .ခ်စ္လား . .) ( အင္း . .)  လြန္း . .အင္းလို႔ေျဖရင္း ေခါင္းညႇိမ့္ျပမိ သည္ . .။ သူ လြန္း ကို တအားဆြဲဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္း ေတြကို သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ ဖိကပ္ၿပီး စုတ္နမ္းပါေတာ့သည္ . .။  လြန္း ရဲ႕ ရင္ေတြ ကုလား တာပလာဗုံတီးသလို . .ဒိန္းတပ္တပ္ . .ဒိန္း တပ္တပ္ နဲ႔ တအား ခုန္ေနၿပီး   လက္တုန္ေျခတုန္ နဲ႔ . .။ေယာင္ၿပီး သူ႔ လည္ကုတ္ကို သိုင္းဖက္လိုက္မိ သည္ . .။  သူ႔ လက္ေတြ က  လြန္းကို ဖက္ထားတာတအားဘဲ . .။ တအား ဆြဲကပ္ထားလို႔ ရင္ခ်င္းပူးေနသည္ . .။

လြန္း ႏို႔ေတြ က သူ႔ ရင္ဘတ္ႀကီး မွာ ဖိကပ္ ေနသည္ . .။ သူ႔ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကလဲ လြန္း ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းနဲ႔ တသားထဲက်ေအာင္ပူးကပ္ေနသည္ . .။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ခဏ ေလး ခြါၿပီး . . ( ကိုယ့္ကို လဲ ျပန္ စုတ္နမ္းေလ . .)  လို႔ ေျပာသည္ . .။ သူ႔ စကားကို နားေထာင္ေနက်မို႔လား မသိဘူး . .။ သူ႔ အမိန႔္ ကို နာခံမိေနၿပီး သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ကို ျပန္စုတ္နမ္းေနမိ   သည္ . .။ သူ႔ လက္ ဖဝါးႀကီး က လြန္း ဖင္တုံးေတြကို လာပြတ္ေနသည္ . .။  လြန္းေလ . .ဒ်ီတခါေတာ့ သူ႔ လက္ထဲကေန ႐ုန္းမထြက္ေတာ့ဘူး . .။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကေန တြန္းၿပီး ေနာက္ဆုတ္မေျပးေတာ့ဘူး . .။  သူ ျပဳသမွ် ႏုေတာ့မယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီ . .။ ( လြန္း ကို သိပ္ခ်စ္တာဘဲကြယ္ . .)   တဲ့..။ သူ တိုးတိုးေလး လြန္းနားနားကပ္ၿပီး  ေျပာသည္ . .။  ( လြန္းေကာ . .ခ်စ္လား . . )  လို႔ေမးျပန္သည္ . .။ လြန္းလဲ ေခါင္းေလး ျငႇိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ သူ မေက်နပ္ . .။   ( ပါးစပ္  က ေျဖ)  လို႔ သူ ထပ္ ေျပာသည္ . .။ လြန္းလဲ . .  ( ခ်စ္တယ္ .. ) လို႔ တုန္ရီတဲ့ အသံ နဲ႔ေျဖလိုက္မိသည္ . .။သူ လြန္း ရဲ႕  လည္တိုင္ေတြကို နမ္းစုတ္ေနသည္ . .။ လက္ေတြကလဲ လြန္း ဖင္ေတြကို ပြတ္သပ္ရာကေန ဆုတ္ကိုင္လာ သည္ . .။ အသက္၇ႉ သံေတြ ျပင္းထန္လာသည္ . .။

( လူေတြ ဝင္လာေနအုံးမယ္ . .အမ္ဒီ . .. ) ( ဟိတ္ ..ဒီလို မေခၚနဲ႔ေတာ့ေလ . .ခ်စ္ၾကၿပီ မဟုတ္လား . .)  ( ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲဟင္  . .)   ( ကိုကို လို႔ ေခၚ . . .)  ( အင္း . )   သည္အခိုက္ မန္ေနဂ်ာဦးေက်ာ္စိုးသြင္ အိမ္ေလးထဲကို ဝင္လာ သည္ .. ။  ( ေဘာ့စ္ . .ႏြားႏို႔  ႀကိဳၿပီးၿပီ . . .ယူခဲ့ရေတာ့မလား . .)   ( အဟဲ . .ႏြားႏို႔တင္မက ၾကက္ဥ ပါ လိုခ်င္တယ္ . .ေက်ာ္စိုးသြင္ . .)  ( ဟုတ္ကဲ့ ေဘာ့စ္ . .ရ တာေပါ့ . .)  လြန္းလဲ ရွက္လို႔ မ်က္ႏွာလႊဲ ေနလိုက္သည္ . .။ လြန္း မ်က္ႏွာေတြ နီရဲတြတ္ေနမွာဆိုတာ လြန္းသိေနသည္ .  .။ အဲဒီေန႔  က လြန္း သည္ ေဘာ့စ္ ကို ( ကိုကို ) လို႔ စၿပီး မရဲတရဲ ေခၚၾကည့္ပါ သည္ . .။ သူက လြန္း ကို အဲဒီေန႔ကစၿပီး . .( ခ်စ္လြန္း ) လို႔ ေခၚ  သည္ .. ။ ခ်စ္လြန္းလို႔ တဲ့ . . ။  ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္း နဲ႔ ခ်စ္သူ ျဖစ္ၾကၿပီးေနာက္ လြန္းလြန္း ကို လူ လစ္တိုင္း အနမ္း ေတြ ေပးတတ္ၿပီး လြန္းလြန္း ရဲ႕ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ရင္ထြားထြား နဲ႔ တင္ကားကားေတြ ကို ကိုင္တြယ္ ပါ သည္.. ။ လြန္းလြန္း လဲ  ခ်စ္သူ အလိုက် လိုက္ေလ်ာ သည္ .. ။ လြန္းလြန္း နဲ႔ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ အၿမဲ တတြဲတြဲ  အျပင္သြားေနက်မို႔ ႐ုံးက ဝန္ထမ္းမ်ား က  မရိပ္မိၾကေသးေပ . .။ ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ သည္ အခြင့္သာတိုင္း ဦးတင္ထြန္းဇံ ႐ုံးခန္း ကို လာတဲ့အခါ ညဳတုတု နဲ႔ သူမ နဲ႔ ထပ္ ညိၾက ဖို႔ ႀကိဳးစားတတ္ေလရာ ထိုအခါမ်ားမွာ လြန္းလြန္း သည္ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ဘဲ . သဝန္တိုေလ သည္ . .။

( ကိုကို . .လြန္း မႀကိဳက္ဘူး . .ေဒၚဝင္းဝင္းေသာ္ ..ကိုကို႔ကို ညဳတုတု လုပ္တာ . .လြန္း စိတ္ဆိုးတယ္ . .)  ( သူ က လြန္း နဲ႔ ကိုကို နဲ႔  ခ်စ္ေနၾကၿပီဆိုတာ မသိဘူးေလ . .)   ( ဒါေပမဲ့ သူ က လင္ရွိမယား ဘဲ . .မလုပ္သင့္ဘူး . .) ( မၾကာခင္ ကိုကို နဲ႔ ခ်စ္လြန္း  လက္ထပ္ၿပီးသြားရင္ . .ဘယ္သူမွ ကိုကို႔ ကို လာမညဳေတာ့ဘူး . .)   အခ်ိန္ က ညေန ၆နာရီေက်ာ္ၿပီမို႔ တ႐ုံးလုံး..လူေတြ မရွိၾက ေတာ့ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံ ရဲ႕ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲ လြန္းလြန္း နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနေတာ့တာမို႔ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္းကို သူ႔ေပါင္ ေပၚ ထိုင္ေစႀကီး သူမ ႏႈတ္ခမ္းေလး ကို နမ္းစုတ္ပါေတာ့ သည္ . .။ လြန္းလြန္းမွာလဲ အငမ္းမရဘဲ ျပန္လည္ နမ္းစုတ္ပါ သည္. .။ အ နမ္း က ရွည္ၾကာလာသလို အသက္၇ႉသံေတြ ျပင္းထန္လာၾက သည္ . .။ ( ခ်စ္လား . .ခ်စ္လြန္း . .. )  ( အရမ္း..အရမ္း . ..ပါ ကိုကို  . . .)  ( ကိုကိုလဲ ခ်စ္လြန္း ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ . .ကိုကိုတို႔ အတူတူေနၾကရေအာင္ေနာ္ . .)   ( ကိုကို႔သေဘာပါ . .ကိုကို . .)   တင္ထြန္း ဇံ က လြန္းလြန္း ထမိန္စ ကို ျဖဳတ္ေျဖလိုက္ၿပီး သူ႔ လက္ကို ထမိန္တြင္းထိုးထည့္ကာ စမ္းသည္. .။ ပင္တီေဘာင္းဘီေလးရဲက ဂြဆုံ ေနရာ ကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ပြတ္ၾကည့္ေနသည္ . .။

( အို . .ကိုကိုရယ္ . ..ဘာေတြ ကိုင္ေနတာလဲ . .   ခ်စ္လြန္း ပိပိေလး စိုေနတယ္ . .)  ( ဘာရယ္ . .ပိပိ . .ဟုတ္လား..)  ( အင္း . .ခ်စ္ လြန္း ရဲ႕ ေ႐ႊၾကဳတ္ေလးေလ . .)  ( အိုး..နံမည္ အထူးအဆန္းေတြ . .ဘာေတြလဲကြာ . .)  ( ခ်စ္လြန္း . .ခ်စ္ၾကရေအာင္ . .)  ( ဟင္ .  .ခ်စ္ေနတာဘဲ ဥစၥာ…)   ( ဟုတ္ဘူး . .. အဆုံး အထိ ခ်စ္ၾကရေအာင္လို႔ . .)  (အို . .ကိုကိုရယ္ ..ေတာ္ၾကာဘိုက္ႀကီးေနမွျဖင့္ . .) (ယူၾကမဲ့ ဟာဘဲ . .ဘာျဖစ္လဲ . ..)  ( လြန္း က လက္ထပ္ၿပီးမွ ကိုကို နဲ႔ ဟန္းနီးမြန္းမွာက်မွ အပ်ိဳဘ၀ ကို စြန႔္လႊတ္ခ်င္တာ.. ကိုကို ရဲ႕  . .. .)   ( စရံေလး သပ္ထားလို႔မရဘူးလား ..)  ( ဟင့္အင္း . .ခဏ ေအာင့္ထား . . .)  ( မရဘူး . ..ခ်စ္မွာဘဲ . ..)  တကယ္ေတာ့  လြန္းလြန္း သည္ ဘြဲ႕ရၿပီး တာေတာင္ ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္ ရွိၿပီ .. ။ ဒီအ႐ြယ္သည္ တကယ္ေတာ့  ..ကာမေတာင့္တမႈေတြ အရမ္းအရမ္း ျဖစ္ ေပၚေနၾကတဲ့ ေသြးသား ဆူၿဖိဳး တဲ့ အ႐ြယ္ပါ . .။ ဆန႔္က်င္ဘက္ လိင္ ေယာက်ၤားသားေတြ ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္ . .အစုတ္အမႈတ္ကို  ခံခ်င္ေနၾကတဲ့  .အ႐ြယ္ပါ . .။ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြလဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ . .ယဥ္ေက်းမႈ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း မိဘ ဆရာေတြၾကားမွာ မို႔ . .လြန္းလြန္းတို႔သည္ စိတ္ထိန္းခ်ဳပ္ၾကရၿပီး လူသူမရွိတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္း . .အိမ္သာ . .အိပ္ရာထဲ မွာသာ မိမိတို႔ဖါသာ  က်ိတ္ပြတ္ .  .က်ိတ္ႏႈိက္ကာ ေနၾကရတာ ျဖစ္သည္.။ အခုလို ခ်စ္သူ က နမ္းေသာအခါ ဖက္ေပြ႕ ကိုင္တြယ္ၾကေသာအခါ မွာ နဂို ရွိေနတဲ့ ခံခ်င္ စိတ္ေတြဟာ. .ပြင့္အံထြက္လာၾကရပါေတာ့ သည္ .. လြန္းလြန္း အေရေတြ ႐ႊဲေနၿပီ . .။

လြန္းလြန္း သည္ ေျပာေနရေပမဲ့ …စိတ္ေတြက အရမ္းထန္ေနၿပီ . .။ အတင္းထိန္းခ်ဳပ္ေပမဲ့ မရေတာ့ . .။ တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း  ထမိန္ ကို လွန္တင္ကာ ပင္တီေလး ကို မခြၽတ္ဘဲ ေဘးကို ဆြဲကပ္ကာ လြန္းလြန္းရဲ႕ ေ႐ႊၾကဳတ္ ကို ၾကည့္ သည္ . .။    ( အို . .လွလိုက္ တာ ခ်စ္လြန္းရယ္ . .)  ( အို..လြပါဘူး . .)  (လွတယ္ . .နမ္းမယ္ . .)  တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ေ႐ႊၾကဳတ္ ကို လ်ာႀကီးနဲ႔ စၿပီး ယက္ လိုက္ သည္ . .။ လြန္းလြန္း အိုး . .ဆိုၿပီး  ေကာ့တက္သြားသည္ . .။ သူမ ရဲ႕ အရသာဖူးေလး ကို လ်ာႀကီး က ဖိၿပီး က်ီဆယ္သြားလို႔ပါ ဘဲ . .။  ( ကိုကို..ဘာလုပ္တာလဲ . .)  သူမ ကိုကို သည္ အရမ္းထန္ေနၿပီ . .။ေ႐ႊၾကဳတ္ ကို တအားယက္ေနၿပီ . .။ ( ပလပ္လပ္ . .)  ဘာဂ်ာသံေတြ ညံေနၿပီ . .။ ( အားကိုကို..အား…အား . . .)  လြန္းလြန္း အပ်ိဳဘဝတေလ်ာက္ စိတ္ကူးယဥ္ ေတာင့္တခဲ့ရတဲ့ ဆႏၵ  ေတြ ျပည့္၀ ရပါၿပီ . .။ သူမ  စိတ္ကူးေတြထဲက ဘာဂ်ာအမႈတ္ခံျခင္း ဟာ အခုေတာ့ တကယ္ျဖစ္ပ်က္ေနပါၿပီ . .။ ဘာဂ်ာ  ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ အမႈတ္ခံၿပီးေသာအခါ . .လြန္းလြန္း သည္ တင္ထြန္းဇံ က ထမိန္ နဲ႔ ပင္တီကို ခြၽတ္ခိုင္းေသာအခါ တုန္ရီ တဲ့  လက္ေတြ နဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ ဘဲ ခြၽတ္ပစ္ေပးပါေတာ့ သည္ . .။   ( ခ်စ္လြန္း အက်ႌေကာ ခြၽတ္လိုက္ . .)  သူ႔ စကားကို စိတ္ညႇိဳ႕ခံေနရသူ တေယာက္လို .. လိုက္နာေနမိသည္ .. ။ လြန္းလြန္း တကိုယ္လုံး အဝတ္မဲ့သြား သည္ . .။  ( လွလိုက္တာ . .ခ်စ္လြန္းရယ္ . . .)  ခါ တိုင္းသာဆိုရင္ ရွက္ၿပီး ဘယ္ခြၽတ္မလဲ .. ။ ခုဟာက…. သူမ တအားခံခ်င္ေနၿပီ .. ။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ လက္ထပ္ၿပီးမွ .  .အပ်ိဳစင္ဘ၀ ကို စြန႔္ပစ္မယ္ဆိုတာေတြ မေျပာေတာ့ . .။ ကိုကိုျပဳသမွ် ႏုေတာ့မည္ . .။ တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ကို သူ႔ အလုပ္ စားပြဲေဘး က ဆိုဖါရွည္ႀကီးေပၚမွာ ပက္လက္အိပ္ေစၿပီး လြန္းလြန္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ေနရာဝင္ယူ သည္ . .။ သူ႔ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ ကို ျဖဳတ္ခ်သည္ . .။

( အို . .ကိုကို . .ကိုကို႔ဟာႀကီး က နဲတာႀကီး မဟုတ္ဘူး . . )   တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ထဲကို သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို  ေတ့ကာထိုးသြင္းေလ သည္ . .။ စိုၿပီး ႏူးညံ့ေပမဲ့ တင္းက်ပ္ေနေသာ ရတနာေ႐ႊဂူ  ထဲကို ေႁမြနဂါးႀကီးရဲ႕ ေခါင္း က မဝင္ႏိုင္ဘဲ  တစ္ေနသည္ . .။ ဖိကာဖိကာ ထိုးၾကည့္ေတာ့ ဂူထဲက အေရေတြ ထပ္စီးက်လာသည္ . .။  ( အို..အို..ကိုကို . . ျဖစ္ပါ့မလား . .လြန္း ဟာ ကြဲထြက္ေနအုံးမယ္ . ..)  ( မကြဲပါဘူး ခ်စ္လြန္းရယ္ . .ခဏၾကာရင္ အားလုံး အဆင္ေျပသြားမွာပါ . ..ခဏ…ခဏေလး . ..ကိုကို  ေျဖးေျဖးေလး ထည့္ေပးမွာ . .)   တင္ထြန္းဇံ က လြန္းလြန္း ရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ကို ပိုၿပီး ၿဖဲကားေစၿပီး သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို .   .တထစ္ခ်င္း. .ထိုးသြင္းေလ သည္ . .။နဲနဲသြင္းလိုက္ . .နဲနဲ ျပန္ဆုတ္လိုက္ နဲ႔.ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ…အသြင္းအထုတ္   အတိုေလး ေတြ..လုပ္ေနတုံးမွာလဲ လြန္းလြန္း တင္းမာလုံးဝန္းတဲ့ ႏို႔လ်လ်တစုံကို နမ္းလိုက္ စို႔ေပးလိုက္ လုပ္ေပးေနရာ လြန္းလြန္းမွာ သူမ ရဲ႕  ပထမဆုံး ေယာက်ၤားတေယာက္နဲ႔ ရရွိတဲ့ ကာမ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ရင္တလွပ္လွပ္ ရင္တဖိုဖို နဲ႔ . . ႐ိုလာကိုစတာစီးေနရသလို   ..ခံစားေနရေပသည္ . .။ တင္ထြန္းဇံ လဲ လြန္းလြန္း ခံႏိုင္ေနတာ ေတြကရတာမို႔ စမ္းသပ္တဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ လိင္ေခ်ာင္းကို ထပ္သြင္း ၾကည့္ရင္း နဲ႔ လိင္ေခ်ာင္းတခုလုံးထိုးသြင္းမိတဲ့ အထိ ေရာက္ရွိေနၿပီ . .။ တင္းက်ပ္ တဲ့ လြန္းလြန္း ရဲ႕ ရတနာေ႐ႊဂူထဲသူ႔ လိင္တန္ႀကီး  က မတရား တင္းေနတာမို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း လႈပ္ေပးေနသည္ . .။ လႈပ္လိုက္တိုင္း. .သူေကာင္း..ကိုယ္ေကာင္း.. ဆိုသလို . .ဖ်င္း ကနဲဖ်င္းကနဲ .ကာမ အရသာ က တင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္..ပါဘဲ . .။ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေတာက လြန္းလြန္း . .ထိလြန္း လို႔ ေအာ္ညည္းသည္ . .။

( အို..ကိုကို…အို..အို…) နဲ႔ သူ႔ ကို တအားႀကီး ဖက္တြယ္ေနေသာ လြန္းလြန္း ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ေနေသာ တင္ထြန္းဇံ သည္  .လြန္းလြန္း ရဲ႕ ေခ်ာလြန္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလး ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ထိန္းမရဘဲ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ကို စုတ္နမ္းရင္း . .အသြင္းအ ထုတ္ေတြ ျမန္ဆန္လာသည္ . .။   ( အာ . .အာ . .ကိုကို..ကိုကို . .အား . .အား . .) တင္ထြန္းဇံ ကို ဖင္ႀကိးေတြ ေကာ့ေပးရင္း လြန္း လြန္း ကာမ ပန္းတိုင္ ကို ေရာက္ရွိသြားရ သည္ . .။ တင္ထြန္းဇံ လဲ က်ပ္လန္းတဲ့ လြန္းလြန္း ရဲ႕ ရတနာေ႐ႊဂူေၾကာင့္ မၾကာခင္ဘဲ  သုတ္ေတြ ထိန္းမရဘဲ ထန္းကနဲထန္းကနဲ ပန္းထြက္ကုန္ သည္ . .။ ဆိုဖါႀကီးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သားဖက္ၿပီး လွဲေလ်ာင္း ေနၾက  သည္ . .။   ( ခ်စ္လား . .ခ်စ္လြန္း . .)  ( သိပ္ခ်စ္တယ္ . .ကိုကို . . )  ဆန္မစ္ပါ့ျဗဴး ဟိုတယ္ ။ ကားမ်ားရပ္ထားတဲ့ ကြက္လပ္ . .။  ေမာင္စိုး သည္ သူ႔ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ ဟိုတယ္လ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံျခား က လာတဲ့ သူ႔ မိတ္ေဆြ နဲ႔ ေတြ႕ဆုံေနတုံး ..ေဘာ့စ္ ျပန္အလာ  ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနေပ သည္ . .။ မၾကာခင္ . .ေမာင္စိုးရဲ႕ ဟမ္းဖုန္း ျမည္လာသည္ . .။ ေခၚသူက သူ႔ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ . .။  (  ေမာင္စိုး . .) ( ဟုတ္ကဲ့ ..ေဘာစိ . )  ( ငါ့ကို လာေခၚေတာ့ . .)  ( ဟုတ္ . .) ေမာင္စိုး ကားကို ဟိုတယ္လ္ ဆင္ဝင္ေအာက္ကို ေမာင္း ခဲ့ၿပီး ကားေအာက္ဆင္းကာ ေဘာ့စ္အတြက္ တံခါးဖြင့္ေပးသည္ . .။ ေဘာ့စ္ သည္ တေယာက္ထဲမဟုတ္ . .။ ႏွစ္ေယာက္ . .။ အေဖၚ တေယာက္ နဲ႔ . .။ ဆံပင္ ညိဳဝါဝါ နဲ႔  ႏိုင္ငံျခားသူ တေယာက္ နဲ႔ ကားထဲ ဝင္သည္ . .။ အေနာက္ခုံတြင္ အတူထိုင္သ ည္ . .။

( ဘယ္ေမာင္းရမလဲ ေဘာစိ . .) ( ေထာက္ၾကန႔္ၿခံ . .)   ေဘာစိ သည္ ႏိုင္ငံျခားသူ နဲ႔ ေရပက္မဝင္ ဆိုသလို . .ဘိုလို..ဒြတ္ဒက္႐ႊတ္ ရွက္ေတြ တလမ္းလုံးေျပာလာသည္ . .။ လွည္းတန္းေက်ာ္လာေတာ့ အသံတိတ္သြားလို႔ ေမာင္စိုး ေနာက္ၾကည့္မွန္က အကဲခတ္  လိုက္ေတာ့ ေဘာစိ နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသူ နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတြ ဂေဟဆက္ေနတာ ေမာင္စိုးျမင္လိုက္ရေပ သည္ . .။ ဟိုက္ . .ေဘာစိတို႔ ကေတာ့ စြံပါ့ . .။ လြန္းလြန္း နဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ ဖိတ္စာ မေန႔ကဘဲ သြား႐ိုက္ တာ ေမာင္စိုး ကားေမာင္းပို႔ ခဲ့ရ သည္ .. ။ အခု မ်က္ႏွာျဖဴ မ နဲ႔ ( လစ္ပကစ္ ) ေတြ ကိုင္ေနၿပီ . .။တတ္လဲတတ္ႏိုင္တဲ့ ေဘာစိ . .။ အင္းေလ . .တတ္ႏိုင္တာေပါ့ . .သူက ေဘာစိဘဲ . .။ ေအာ္ .  .ေဘာစိ . .ေဘာစိ . . .။