ဖြစ်ပါ့မလား မောင်

ဖြစ်ပါ့မလား မောင် (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော် ဂျီတီစီကျောင်းသားဘဝတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ပထမနှစ်စတက်ချိန်ပေါ့ အဲဒီတုန်းက ကျောင်းကိုရောက်စမှာ တက္ကသိုလ်ကော လိပ်ဆိုတာ ရုပ်ရှင်တွေ ဝတ္ထုတွေထဲကလို စိမ်းစိမ်းစိုစို အေးအေးချမ်းချမ်းရှိမှာပဲလို့ ထင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် မှော်ဘီဂျီတီစီဟာ တကယ့်ကို မဲဇာပဲ ဗျို့။ ကြည့်လေရာမှာ ဖုန်တသောသောနဲ့ လယ်ကွင်းတွေ၊ အထက်တန်းကျောင်းအဆင့်သာရှိတဲ့ ကျောင်းဆောင်တွေ၊ မခံနိုင်လောက်အောင် ပူပြင်းတဲ့ နေရောင်တွေဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကူးထဲက ကောလိပ်ကျောင်းသားဘဝလေးကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တော့တာပဲ။ ကျွန်တော်ဆို ရောက်စက ချက်ချင်းတောင်  ကျောင်းပြောင်းဖို့ စိတ်ကူးမိခဲ့သေးတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ဖြစ်ချင်တဲ့ အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ဖို့ ဒီလောက်တော့ အဆင်းရဲခံနိုင်ရမှာပေါ့ဆိုတဲ့ အဖေ့ရဲ့စကားကြောင့် ကျွန်တော်ဆက်နေမိခဲ့တာ။ ဒါပေ မယ့် မကြာခင်မှာပဲ ကျောင်းမပြောင်းဖြစ်တာ မှန်လိုက်လေခြင်းလို့ ကျွန်တော်အမြင်မှန် ရသွားခဲ့ပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီလိုကန္တာရကြီးထဲမှာ  အိုအေစစ်လေးတစ်ခု မမျှော်လင့်ဘဲ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့လို့လေ။  သူမရဲ့နာမည်က ရှယ်လီတဲ့ (မှတ်ချက်-နာမည်ပြောင်းလဲ ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါသည်) သူတို့ ရဲ့မေဂျာမှာတော့ ကွင်းလို့တောင်ခေါ်လို့ရပါတယ်။ ဝင်းပကြည်လင်နေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ပြည့်ဖြိုးအိစက်တဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။ လှတဲ့ မိန်းကလေးဆိုတဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ချုချင်သူ ကိုကိုမောင်မောင်တွေက ဒုနဲ့ဒေးပေါ့ဗျာ။ အဲဒီထဲမှာ အီဖေကိုယ်ကလဲ တစ်ယောက်အပါအဝင်ပေါ ဟီး..။

ပြောရင်တော့ ကိုယ့်ဂုဏ်ကိုယ်ဖော်သလိုများ ဖြစ်နေမလား မသိဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ငယ်ငယ်ကတည်းက စော်ကြည်ဘဲတစ်ယောက်ပဲဗျ  (ကြုံတုန်းကြော်ငြာဝင်တာ)။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်တုန်းက မိန်းကလေးတွေနဲ့ အရောဝင်ရတာ ကိုယ်စိတ်ထဲ သိပ်ပြီးသဘောမကျဘူး (ခုနဲ့များ ကွာပ)။ ဒါ ကြောင့် မိန်းကလေးတွေနဲ့ ကင်းကင်းရှင်းရှင်းနေလာခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ သူလေးနဲ့ကျမှ ဘယ်လိုဖြစ်တယ် မသိပါဘူးဗျာ။   ကဲဗျာ..ပရိသတ်ကြီးလည်း  ကောင်းခန်းမရောက်သေးလို့ အိပ်ငိုက်ကုန်ကြပြီ ထင်တယ်။ ဒီတော့ လိုးရင်းပြောရရင် (အဲ..ယောင်လို့)လိုရင်းပြောရရင် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ကြိုက် သွားရောပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဆုံး ချိန်းတွေ့ကြတာပေါ့ဗျာ။ (ဒန်..တန့်..တန်) ပြောရရင်တော့ ရီစရာပဲဗျ။  ပထမဆုံးချိန်းတွေ့ တာ ပန်းခြံတော့ပန်းခြံမှာပဲဗျ။ ဒါပေမယ့် ဟီး…ဆူးလေပန်းခြံမှာဗျ။ ဘေးမှာ လူတွေက အများကြီး။ ဒါပေမယ့် ပရိသတ်ကြီး စိတ်မပျက်ကြပါနဲ့ ကောင်း ခန်းလာမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ပန်းခြံမှာ ချိန်းပြီးတော့ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ျကစနမူသာ တစ်တွဲဝယ်ပြီး ဝင်ကြည့်ကြတယ်။ ခုံ မှာထိုင်စတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အနားမကပ်ရဲဘူး။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကျွန်တော်က စမ်းပြီးတော့ လက်ကလေးကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ အဲ..မရုန်းဘူးဗျ။ ဒါနဲ့ နဲနဲရဲလာပြီး ပခုံးလေးဖက်ကြည့်တယ်ဗျ။ သူကတော့  ရှက်နေတာလား ကြောက်နေတာလားမသိ ငြိမ်နေတာပဲ။ ဒါနဲ့ နောက်ဆင့်တက်တော့တာပေါ့။ သူ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ် နမ်းပြစ်လိုက်တယ်။မျက်လုံးလေးစင်းကျသွားပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားတယ်။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာတော့ ဘုရားပွဲကြီးကိုလှည့်လို့။ ဒါနဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူရဲ့နို့လုံးလုံးလေးကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေရဲ့။ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်လက်ကိုကိုင်ပြီး ပြန်ဖယ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်ရတော့မလဲ။ တလုံးဖယ်ရင် နောက်တစ်လုံးကိုင်တာပေါ့။ ကြာတော့ သူလည်း မရုန်းတော့ဘဲ ငြိမ်သွားရော။   ဒီတော့ နောက်တဆင့်တက်ပါ လေရော။ လက်ကို အကျီအပြင်က ကိုင်နေရာကနေ အောက်တဖြည်းဖြည်းလျှောပြီး ဗိုက်သားလေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးတယ်။ အဲဒီကတဆင့် အတွင်းက နေ အပေါ်ကိုပြန်တက်တော့ ဘရာစီယာလေးကို ကိုင်မိပါလေရော။ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်ကို ဘရာစီယာအောက် အသာလျှိုသွင်းပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို ရွရွ လေးပွတ်ကြည့်တော့ သူတွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ သိသိသာသာ ထောင်တက်လာပါလေရော။

ကျွန်တော့်မှာလဲ အာရုဏ်ကိုနှစ်နေရာခွဲထားရတော့ တော်တော်အလုပ်ရှုပ်တယ်ခင်ဗျ။ ကြာလာတော့ ကျွန်တော်လည်း တော်တော်ရဲတင်းလာပြီး လက်က  အောက်ကို ဆင်းပါလေရော။ အဲဒီတော့ သူကမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး  “မောင်..ဒါတော့မလုပ်နဲ့ကွာ”   တဲ့။ ကျွန်တော်ကလည်း နာထောင်ချင်ယောင်ဆောင် ပြီး ပေါင်လေးကို ပွတ်ပေးနေတာပေါ့။ အဲဒီကနေ မသိမသာ လက်ကို ဟိုနေရာလေးနား တဖြည်းဖြည်းတိုးတိုးသွားရင်းနဲ့ ပေါင်လေးနှစ်လုံး ဆုံချက်ကို ရုတ်တရက် အုပ်ပြီးကိုင်လိုက်တာပေါ့။ အဲ…နောက်မှသိရတာ သူက အဲဒီနေ့က ရာသီလာနေတယ်တဲ့ဗျာ။ တော်တော်ကံဆိုးတဲ့ ကျွန်တော်ဗျာ။ ကျွန်တော်ရဲ့ လက်က အမျိုးသမီးလစဉ်သုံး ပစ္စည်းကြီးကိုကိုင်မိတော့ ရုတ်တရက် လန့်သွားတာပေါ့။

ဘာကြီးမှန်းမှမသိတာ အဲဒီတော့ သူလည်းရှက်သွားပြီး ကျွန်တော့်နားကို လုံးဝမကပ်တော့ဘူးဗျာ။ ဒါ..ကျွန်တော့်ရဲ့ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပေါ့။ ဒီနေ့တော့  တော်သေးပြီ။ နောက်နေ့မှ ကျောင်းတွင်း ဇာတ်လမ်းများဆက်မယ် ဘိုင့်ဘိုင်……။  ကျွန်တော်တို့ ဂျီတီစီရဲ့ထုံးစံက အတန်းအားလုံး တစ်ပြိုင်တန်းတက်ရ တာမဟုတ်ပဲ တစ်တန်းတက်လို့ နှစ်ဝက်လောက်ရောက်မှ နောက်တစ်တန်းက စတက် အဲဒီအတန်းနှစ်ကုန်စာမေးပွဲဖြေခါနီးမှ တခြားတစ်တန်းက ထပ်စ၊  အဲဒီလိုပုံစံမျိုး ကျောင်းတက်ရတာဆိုတော့ ကျောင်းမှာ အခန်းလွတ်တွေက အမြဲရှိနေတတ်တယ်ဗျ။ ဒီလိုအခန်းလွတ်တွေထဲကမှ ကျောင်းရဲ့အနောက်ဖက်  လက်တွေ့ခန်းတွေ ရှိတဲ့ဖက်ကအခန်းတွေက အစွန်ကျပြီး လူပြတ်တဲ့အတွက် အတွဲတွေကြိုက်တတ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကတော့ ဒီအခန်းတွေကို  ရင်ခွင်နန်းတော်လို့ နာမည်ပေးထားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းတက်နေတဲ့အချိန် ဒီအခန်းတွေက လွတ်နေတော့ ကျွန်တော်တို့အတွဲလဲ သူများနည်းတူ ဒီ အခန်းတွေမှာသွားထိုင်ကြတာပေါ့ဗျာ။ အခန်းထဲက စာသင်ခုံတစ်လုံးကို နံရံနားကပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သားထိုင်ကြတယ်။ လူပြတ်ပြီး တိတ်ဆိတ်နေတဲ့  အခြေအနေက နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ကာမဆန္ဒတွေ တနည်းတဖုံ တက်ကြွလာစေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုယ်လေးကို တင်းတင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း စုတ်နမ်းလိုက်တယ်။ သူကလဲ အလိုက်သင့် ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲဝင်လာပါလေရော။ ဒီ တစ်ခါ သူ့နို့လေးတွေကို ကျွန်တော်ကိုင်တဲ့ အခါကျတော့ အရင်လို မရုန်းတော့ဘူးဗျ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်းနို့လေးကို အတွင်းရော အပြင်ရောပွတ်သပ် ပေးလိုက်တယ်။ တင်းကျပ်နေတဲ့ ဘရာစီယာလေးကို ပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး လက်ငါးချေုာင်းနဲ့ သူနို့လုံးလုံးလေးကို ဖျစ်ညှစ်ပစ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ အသက်ရှု သံလေးတွေ ပိုကျယ်လာတာပေါ့ဗျာ။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းကို သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကနေခွာပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ အဝါရောင်တီရှပ်လေးကို အပေါ်ပင့်တင် နို့ လေးကို ကုန်းစို့မယ်လို့ ခေါင်းကိုငုံ့လိုက်တော့ အား..ပါး.. ပါး.. လှလိုက်တဲ့ နို့လေးဗျာ။ ဖြူပြီးဝင်းအိနေတဲ့ အသားအရောင်ရှိတဲ့ လက်သီးဆုပ်သာသာ နို့ လုံးလုံးလေးပေါ်မှာ ပန်းနုရောင်ရဲရဲ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခု ထောင်နေလိုက်ပုံများ ခုချိန်ထိမျက်စိထဲကကို မထွက်ဘူးဗျာ။ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုမှ စိတ်မ ထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဗိုက်ဆာနေတဲ့ ကလေးနို့စို့သလို ကုန်းပြီးအငမ်းမရကို စို့ပစ်လိုက်တာပဲဗျို့။ လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကို ဆုပ်နယ်ရင်း ကျန်တဖက်က  ဝမ်းပြင်းသားမွတ်မွတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူရော ကျွန်တော်ပါ တော်တော်လေး အရှိန်ရလာပြီး ကာမဒီရေကျောမှာ မျောစပြုလာတော့ ထုံးစံအတိုင်း နောက်တဆင့်တက်ဖို့ လုပ်ပါလေရော။  ကျွန်တော့်ရဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်တဲ့ လက်တွေက သူ့ရဲ့ပေါင်သားလေးတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး အထက်ကအောက်၊ အောက်ကအထက် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပွတ် သပ်ပေးနေတော့ သူ့ရဲ့လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဟာ ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကို အားမလိုအားမရနဲ့ ပြန်ပြီးပွတ်သပ်နေပါတယ်။  ကျွန်တော်ပဲ ကံကောင်းတာလို့ ပြောရမလား အဲဒီနေ့က သူဝတ်လာတာ စကတ်ထမိန်လေးဆိုတော့ သူ့ရဲ့ထမိန်အတွင်းကို ကျွန်တော်လက်ရောက်ဖို့ ပိုပြီးလွယ်ကူနေတာပေါ့ဗျာ။  ပေါင်လယ်ထိ ရောက်နေတဲ့ သူ့ရဲ့စကတ်အကွဲကြောင်းလေးကတဆင့် အတွင်းထဲကို ကျွန်တော့်လက်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ သူကလဲ မျက်စောင်းလေး တစ် ချက်လှမ်းထိုးရုံကလွဲပြီး ဘာမှမပြောရှာပါဘူး။  ဒါနဲ့ပေါင်သားနူးနူးညံ့ညံ့လေးနှစ်ခုကို လက်နဲ့ဖြည်းဖြည်း ဆွဲပွတ်ရင်း ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ဆီကို မသိမသာ  လှမ်းသွားတော့ သူက ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို စိထားတယ်ဗျ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း နို့သီးခေါင်းလေးကို မထိတထိ ကိုက်ပေးလိုက်တော့မှ  ” အ…”   လို့မတိုးမကျယ်လေးအော်ပြီး ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံး ပြန်ကွဲသွားတယ် (ဟဲ..ဟဲ….ဒီလိုလာစမ်းလို့ ဘယ်ရမလဲ) ဒီတော့မှ ပေါင်တွင်းသားလေးကို ရွရွ လေးပွတ်ပြီး ပေါင်ဂွကြားလေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ တို့ထိကစားလိုက်တယ်။ ဒီအခါမှာ သူရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးက ဂွဆုံနေရာမှာ စိုစိစိုစိ ဖြစ်နေ တာကို သတိထားမိလိုက်တယ်။ ဒါအချိန်ကောင်းပဲလို့ ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီဂွလေးဘေးနားကနေ အသာလျှိုလို့ သူ့ရဲ့အဖုတ်လေးကို လှမ်းစမ်း ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွေးညှင်းတွေ တဖျင်းဖျင်းထသွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။

အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက မိန်းမအင်္ဂါကို ဒီလိုထိဖူးကိုင်ဖူးဖို့မပြောနဲ့၊ အနီးကပ်တောင် မြင်ဖူးတာမဟုတ်ဘူးဗျ (ဗီဒီယိုတွေ ထဲမှာတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းက တွေ့ဖူးတာပေါ့ဗျာ) ခုလိုနဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ကြုံမိတဲ့အခါကျတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ အစိလေးကို စမ်းကြည့်လိုက်  အောက်ဘက်အပေါက်ကို လက်နဲ့ထိုးကြည့်လိုက် အမွှေးလေးတွေကို ကလိလိုက်နဲ့ အရုပ်သစ်ရတဲ့ကလေးလို ကိုင်မဝဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော်က အဲဒီလို ကလိလေ သူက မရိုးမရွဖြစ်လာလေနဲ့ နောက်ဆုံးမှာ   “မောင်..ကျွန်မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ တခုခုလုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့”  လို့ ပါးစပ်ကဖွင့်ပြောလာတဲ့ အထိ ဖြစ်လာတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့လက်ခလယ်ကို အောက်ဘက်က အပေါက်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်ပေးလိုက်တာပေါ့။ သူ့ရဲ့ အပေါက်ကလေးက  ကျပ်သိပ်နေပေမယ့် အထဲကထွက်လာတဲ့ ပျစ်ချွဲချွဲအရည်တွေကြောင့် လက်ချောင်းတစ်ခုလုံး အစအဆုံးဝင်သွားပါလေရော။ ပြီးတော့မှ အထဲကပြန် ထုတ်၊ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ထိုးထည့်၊ ပြီးတော့ ပြန်ထုတ်၊ ဒီလို ခဏခဏလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေး တဖြည်းဖြည်းကော့လာပြီး ကျွန်တော့်ကို  အတင်းဖက်ထားလေရဲ့။ သူကတင်းတင်းဖက်လေ ကျွန်တော်က ပိုပြီးမြန်မြန် လုပ်လေနဲ့ နောက်ဆုံး “အင့်..အင့်..”  ဆိုတဲ့မသည်းမကွဲ ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ အထဲက အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်စီးကျလာပါလေရော။ သူလဲ  “ဟင်း..”    ဆိုပြီးသက်ပြင်းရှည်ကြီးချပြီးတော့ ငြိမ်ကျသွားလေရဲ့။ ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းက အခန်းလွတ်တွေထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်း ကမ္ဘာတည်လာခဲ့တာ နှစ်လသုံးလလောက် ကြာလာတဲ့အခါကျတော့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ရင်ထဲမှာ  အားမလိုအားမရဖြစ်မှုတွေ ကြီးထွားလာခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ ဒီထက်ပိုဖို့ကလည်း အခွင့်အရေးကမရှိ၊ ဒီအခန်းတွေက စာမသင်ဘူးဆို ပေမယ့် ကော်ရစ်ဒါမှာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာတဲ့ ကျောင်းသားတွေ ရှိတတ်သလို ဆရာတွေနဲ့ ကျောင်းက ရုံးဝန်ထမ်းတွေကလည်း ဆပ်ပလိုင်းချက် တွေရှိ တတ်တော့ သူ့ပစ္စည်းလေးနှိုက်တဲ့အဆင့်ထက် မပိုခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူတော်ကောင်းကို နတ်ကောင်းမ တတ်သလို သူယုတ်မာကိုလည်း နတ်ဆိုးမ တတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်အတွက်လည်း ကာမနတ်ဆိုးက တစ်နေ့ မှာ စောင်မကြည့်ရှုခဲ့ပါတယ် ဖြစ်ပုံက ဒီလိုဗျ။ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းရဲ့ မနီးမဝေး မှော်ဘီမြို့စွန်လောက်မှာ စုပေါင်းရုံးဆိုတဲ့ကားမှတ်တိုင်ရှိတယ် (မင်းသိင်္ခ ရဲ့ မနောမယခြံရောက်ဖူးတဲ့သူတွေဆို သိပါလိမ့်မယ်) အဲဒီကားမှတ်တိုင်နားမှာ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က အိမ်ငှားပြီးလာနေတယ်။ သူက ကျွန် တော့်ကို အိမ်သော့ပေးထားလေ့ရှိပြီး သူ့အိမ်ကိုကျွန်တော်နဲ့ သဘောရှိလွှဲထားတယ်။ အဲဒီမှာ ဇာတ်လမ်းက စတော့တာပဲဗျို့။ ပထမတော့ ကျွန်တော်မှာ ဒီ လိုအကြံအစည်မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တစ်နေ့ကမှာ ရှယ်လီက ကျွန်တော့်ကို“မောင်ရယ်..တစ်နေ့တစ်နေ့ ကျောင်းထဲမှာပဲ ချိန်းချိန်းတွေ့နေရတာ ကျွန်မ တော့ စိတ်ညစ်လာပြီ တခြားအေးအေးဆေးဆေးရှိမယ့်နေရာ သွားကြရအောင်”  လို့ စကားစလာတယ်။ ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း ဟိုအိမ်ကို သတိရသွား ပြီး  “ဒါဆို မောင်နဲ့လိုက်ခဲ့”  ဆိုပြီး တစ်ခါတည်းခေါ်လာခဲ့တာပေါ့။ အိမ်လေးက သိပ်တော့မဆိုးလှဘူးဗျ။ သပ်သပ်ရပ်ရပ် တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နဲ့ ဘေးခြံ တွေနဲ့လည်း အလှမ်းကွာတယ်။ သူက ပထမတော့ သိပ်မလိုက်ရဲဘူး။ တွန့်ဆုတ်တွန်ဆုတ် ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်က လက်ဆွဲပြီး ခေါ်လာခဲ့ရ တယ်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ လွယ်အိတ်တွေ ဘာတွေ နေရာတကျထားပြီး ကျွန်တော်ကခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်လိုက်တယ်။ သူကတော့ မဝံ့မရဲ နဲ့ ခုတင်စောင်းပေါ် တင်ပါးလွှဲပြီး ဝင်ထိုင်တယ်။

“အချစ်..လာကွာ”  လို့ ကျွန်တော်ကခေါ်လိုက်တော့ သူက “ထိုင်ပြီးစကားပြောရအောင် ကွာ” “လာပါ အချစ်ရာ…မောင့်လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး လာ အိပ်ပါ”  လို့ပါးစပ်ကခေါ်ရင်း လက်ကလည်း အတင်းဆွဲအိပ်ခိုင်းတော့မှ လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းလေးတင်ပြီး ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တယ်။ ဒီအခါမှာ သူ့ ရဲ့မို့ဖောင်းနေတဲ့ ရင်သားနှစ်မွှာဟာ တောင်ပူစာလေးနှစ်လုံးလို တင်းကနဲ့ ဖောင်းတက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီနို့လေးတွေကို လက်နဲ့အုပ်ပြီးပွတ် ပေးရင်း ရောက်တတ်ရာရာ စကားတွေပြောနေကြတယ်။ ကြာလာတော့ သူ့ရဲ့မျက်လုံးလေးတွေ စင်းကျလာပြီး အိပ်ပျော်သွားပါလေရော။  ကျွန်တော် လည်း ပိုင်ပြီဆိုပြီးတော့ သူ့အကျီကြယ်သီးလေးတွေ တစ်လုံးချင်း အသာလေးဖြုတ်ပစ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဒီအခါမှာ သူ့ရဲ့အနက်ရောင်ဘရာစီယာလေး  အောက်ကနေ အတင်းရုန်းကန်ထွက်နေတဲ့ ရင်သားဝင်းဝင်းလေးနှစ်လုံးကို တပ်မက်ဖွယ် မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒိန်းဒလိန်းနတ်ဖမ်းစားလို့  ရင်ခုန်သံတွေတောင် မမှန်ချင်တော့ဘူးဗျယ ဒါပေမယ့် ဘရာစီယာချိတ်လေးက ကျောအောက်ရောက်နေတော့ ဖြုတ်ဖို့ အခွင့်အရေးမသာဘူးဗျ။

ဒါကြောင့် အပေါ်ပိုင်းခဏရပ်ထားပြီး အောက်က ထမိန်လေးကို လှန်တင်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း ခြေသလုံးသားလေးရယ် အဲဒီအထက်က  ပေါင်တံပြည့်ပြည့်အိအိလေးရယ် ကျော်သွားတဲ့နောက်မှာတော့ သူရဲ့ အနက်ရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ပေါ်လာပါလေရောဗျာ။  ကျွန်တော်ကြားဖူး တာ တစ်ခုရှိတယ်ဗျ။ မိန်းမတွေ အတွင်းခံအဝတ်အစားကို အနက်ရောင်တွေချည်းပဲဝတ်ရင် လိင်ဆွဲဆောင်အား ပိုရှိတယ်တဲ့ခင်ဗျ (ကျူးပစ်မမတို့  မှတ်ထားရန်)။ အဲဒီစကားမှန်မမှန်တော့ မပြောတတ်ဘူးဗျာ။ လောလောဆယ်မှာတော့ အနက်ရောင်အတွင်းခံတွေအောက်က ဖြူဝင်းနေတဲ့ အသားစိုင် လေးတွေကြည့်ရတာ အသက်ရှုဖို့တောင် မေ့သွားမိတယ်။ သူ့ရဲ့ အနက်ရောက်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးရဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ ခွဆုံနေရာလေးမှာ အမွှေးလေး တစ်ပင်နှစ်ပင် အပြင်ဖက်ကို ထွက်နေတာတောင် တွေ့ရတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီနေရာလေးကို ငုံ့နမ်းပစ်လိုက်တော့ ချွေးနံ့လေးနဲ့အတူ မွှေးတေး တေးနဲ့ စောက်ဖုတ်ရနံ့လေးကို ခံစားမိလိုက်ရတယ် (သူများအတွက်တော့ မွှေးချင်မှ မွှေးမှာပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့စိတ်ထဲ မွှေးတယ်လို့ ထင်တာဘာဖြစ်လဲ)။  ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးကို လျှာလေးနဲ့သပ်ပြီး လျပ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ သူနိုးသွားတော့ ချက်ချင်းကြယ်သီးတွေ ပြန်တပ်ဖို့လုပ်တယ်။ အဲဒီအခါမှာ  ကျွန်တော်လည်းအလုပ်များသွားပြီး သူရဲ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို အမြန်စုပ်ပစ်လိုက်ပြီး ရင်သားလေးတွေကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီ တော့မှ ငြိမ်သွားပြီး အလိုက်သင့်လေးနေပေးတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံဘဲ ဘရာစီယာချိတ်ကို လက်နဲ့စမ်းပြီးဖြုတ်တယ်။ တခါမှ ဖြုတ်ဖူးလို့လား မသိဘူး ဖြုတ်ရခက်လိုက်တာ ဗျာ။ ချွေးတောင်ပြန်တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ ချိတ်ပြုတ်သွားပြီး နို့အိအိလေးနှစ်လုံးက အပြင်ဘက်ကို ဆတ်ခနဲခုန်ထွက်လာတယ်။ ဒီတော့မှ  ဘရာစီယာကို အဆုံးထိချွတ် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သွားနဲ့ကလိရင်း လက်က ဆီးခုံမို့မို့လေးကို ပွတ်သပ်လေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ ညည်းသံတိုးတိုးလေး ပြုရင်း ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဖမ်းဆုပ်ထားတယ်။  ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီလေးကို တစ်ရစ်ချင်း လိပ်ပြီးချွတ်ပစ် လိုက်တော့ မည်းနက်နေတဲ့  ဆီးခုံမောက်မောက်လေးက ဘွားခနဲ ပေါ်လာတာပေါ့ဗျာ။ သူ့ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့နေတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ပါးစပ်ကို တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆွဲချပြီး ဗိုက် သားလေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်၊ ချက်လေးတွေကို လျှာနဲ့ကလော် အဲဒီကနေတဆင့် အမွှေးမဲမဲလေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ ပေါင်လေးနှစ်လုံး ကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ဝင်းအိနေတဲ့ ပေါင်တံနှစ်လုံးကြားမှာ ပန်းနုရောင်ရဲနေတဲ့ အစိလေးရယ်၊ အဲဒီအောက်ကရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရယ်၊ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ကျနေတဲ့ အောက်က အပေါက်လေးရယ်ဟာ ကျွန်တော်ကို ကိုကိုရေလာပါတော့လို့ ဆွဲဆောင်ခေါ်နေသလိုပါပဲ။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူရဲ့အစိလေးကို လျှာဖျားနဲ့ တို့လိုက်တော့ သူ့တကိုယ်လုံး ဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီး လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားတာကို  တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အစိလေးကိုငုံပြီးစုပ်လိုက်၊ သွားနဲ့မထိတထိလေး ကိုက်ပေးလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြား လျှာစောင်းလေး ထိုးထည့်ပေးလိုက် နဲ့ ၅မိနစ်လောက် နှူးပေးလိုက်တော့ သူလဲ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ ကျွန်တော်ဆံပင်ကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော်မျက်နှာ ဆွဲဆွဲပြီးပွတ်နေလိုက်တာ ဗျာ။ ကျွန်တော့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း သူ့ရဲ့စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲပြီးပြောင်လက်လို့။ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ကောင်းကိုလက်လွှတ်မခံဘဲ သူ့ရဲ့စောက်ရည် တွေရွှဲအိုင်နေတဲ့ စောက်ပတ်အဝလေးကို ကျွန်တော်ရဲ့လီးထိပ်နဲ့ တေ့လိုက်တယ်။ ဒီတော့ သူလန့်သွားပြီး ကျွန်တော်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားတယ်။   “မောင်…. ဖြစ်ပါ့မလား.. ကျွန်မကြောက်တယ်”    တဲ့။ ကျွန်တော်ကလည်း စကားနဲ့မတုံ့ပြန်တော့ပဲ သူ့ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုကို တလည့်စီစို့ပေးလိုက် တယ်။ သူပြန်ပြီးငြိမ်ကျသွားတဲ့အချိန်ကျမှ အသာလေးချော့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ အင့်ခနဲ အော်ပြီး ခါးလေးကော့တက်သွားတယ်။  သူ့ရဲ့စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ်လေးပေမယ့် စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကြောင့် လျောလျောလျှုလျှူဝင်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ဝက် နီးပါးဝင်ပြီးချိန်မှာ အထဲက အပျိုစင်အမှေးပါလေးကြောင့် ဆက်ပြီး ထိုးထည့်လို့ မရတော့ဘူး။ သူကလည်း  “မောင်.. နာတယ်..ပြန်ထုတ်ကွာ”  လို့  မျက်ရည်လေးစမ်းစမ်းနဲ့ ပြောရှာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ထုတ်သလိုလိုနဲ့ နောက်နည်းနည်းဆုတ်ပြီး အားနဲ့ ဖိသွင်းလိုက်ချိန်မှာတော့ အခနဲ အော်သံ လေးနဲ့အတူ အမှေးပါးလေး ပေါက်သွားတာကို ခံစားမိလိုက်ရတယ်။ ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လည်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်နဲ့ တစ်ချက်ချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ် ပေးလိုက်တယ်။ သူမလည်း ပထမတော့ ရုန်းကန်နေရာကနေ အလိုက်သင့်လေးလိုက်ပြီး လှုပ်ရှားလာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှေးရာက နေ မြန်လာတော့ သူရဲ့အသက်ရှုသံလေးမြန်လာပြီး ပါးစပ်ကလဲ “အား….အား..”  ငြီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မာန်တက်လာပြီး  အရှိန်ကို မြန်နိုင်သမျှမြန်အောင် သွက်သွက်ကလေး လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ ခါးလေးအစွမ်းကုန်ကော့တက်လာပြီး သုံးမိနစ်လောက်ကြာတဲ့အခါ သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ကျလာတယ်။ သူကတော့ တချီပြီးသွားပြီးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ လိုရာပန်းတိုင်ကို မရောက်  သေးတဲ့အတွက် လီးဟာ ထောင်မတ်နြေ့ပီး ပုတ်သင်ညိုခေါင်းငြိတ်သလို တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေဆဲပေါ့ဗျာ။

ဒါနဲ့ သူ့ကိုတခြားပုံစံပြောင်းလုပ်ဖို့ စဉ်းစားကြည့်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း တချီပြီးအောင် ဆွဲပေးထားရတော့ နဲနဲမောချင်ချင်ဖြစ်နေပြီ (ဆေးလိပ်တန်ခိုးတွေ ပေါ့ဗျာ)။ ဒါနဲ့ သူ့ကို အပေါ်ကတက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပထမတော့ အင်တင်တင်နဲ့ဗျ။ ဒါပေမယ့် လီးရဲ့အရသာကို သိပြီးသူဆိုတော့ ကြာကြာမမူနိုင်ပါ ဘူး။ ကျွန်တော့်စိတ်တိုင်းကပဲ အပေါ်ကနေ ကားယားခွထိုင်ပြီး သူ့ရဲ့စောက်ပတ်အဝမှာ လီးကိုတေ့လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ပြီးတရစ် ချော့ ပြီးသွင်းနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အသာလေးငြိမ်နေလိုက်ပြီး လီးကိုမတ်နေအောင် ထောင်ပေးထားလိုက်တာပေါ့။  တဖြည်းဖြည်းသွင်းရင်းသွင်းရင်းနဲ့  အဆုံးထိရောက်သွာတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ပြီးဆွဲထုတ်နေတယ်ဗျ။ သူ့ရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက လီးဝင်သွားတုန်းက လီးနဲ့အတူညက်ပြီး  အထဲကိုလိပ်ဝင်သွားကြပြီးတော့ လီးလည်း ပြန်ထွက်လာရော အလိုက်သင့်လေးပဲ ပြန်အန်ထွက်လာကြတာကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော်ပိုပြီး မာန်ထလာတာ ပေါ့ဗျာ။

ဒီလိုနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်းအထုတ်လုက်နေရင်းက စိတ်ကြွလာတော့ ထုံးစံအတိုင်း မြန်လာတယ်။ မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်ကို စီးနေတဲ့သူပုံစံမျိုးနဲ့ ခုန်ခုန် ပြီး ဆောင့်နေတော့ သူရဲ့နို့အုံဖြူဖြူလေးနှစ်လုံးဟာ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ လိုက်ပြီးခုန်ပေါက်နေလိုက်ပုံများ ကြည့်လို့တောင်မဝဘူးဗျာ။ သူအပေါ်က ဆောင့် လိုက်တိုင်း ကျွန်တော်က အောက်ကနေခါးကော့ပြီး စည်းချက်ညီညီ လိုက်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။   တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော်လီးကလဲ မာသထက် မာလာပြီး ဖီးလ်တွေလည်းအရမ်း တက်လာတော့ မကြာခင် ကျွန်တော် သုတ်ထွက်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ သူ့ကိုကြည့်တော့လည်း ပြီးခါနီးဆဲဆဲ  အခြေအနေမျိုးရောက်နေတာကို တွေ့ရတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထိန်းမထားတော့ပဲ သုတ်တွေ ဒလဟော လွှတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။

မရှေးမနှောင်းမှာပဲ သူလဲနောက်တချီပြီးသွားတော့ ခါးလေးကော့သွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်လေး ဆက်ခနဲ ဆတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာကိုတွေ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးကျ တော့ သူ့ရဲ့နို့အုံဖြူဖြူလေးနှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်နဲ့အပ်ပြီး လီးတောင် မချွတ်နိုင်တော့ပဲ မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလေရဲ့။ သူ့ရဲ့စောက်ပတ်လေးထဲ ကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့သုတ်ရည်တွေနဲ့ သူရဲ့စောက်ရည်တွေရောပြီး တစိမ့်စိမ့်နဲ့ စီးကျနေလိုက်တာ အိပ်ရာခင်းကို ရွှဲရောဗျာ။ ပြီးပါပြီ

 

Zawgyi

 

ျဖစ္ပါ့မလား ေမာင္ (စ/ဆုံး)

ကြၽန္ေတာ္ ဂ်ီတီစီေက်ာင္းသားဘဝတုန္းကေပါ့ဗ်ာ။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ပထမႏွစ္စတက္ခ်ိန္ေပါ့ အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းကိုေရာက္စမွာ တကၠသိုလ္ေကာ လိပ္ဆိုတာ ႐ုပ္ရွင္ေတြ ဝတၳဳေတြထဲကလို စိမ္းစိမ္းစိုစို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိမွာပဲလို႔ ထင္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေမွာ္ဘီဂ်ီတီစီဟာ တကယ့္ကို မဲဇာပဲ ဗ်ိဳ႕။ ၾကည့္ေလရာမွာ ဖုန္တေသာေသာနဲ႔ လယ္ကြင္းေတြ၊ အထက္တန္းေက်ာင္းအဆင့္သာရွိတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြ၊ မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပူျပင္းတဲ့ ေနေရာင္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ကူးထဲက ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘဝေလးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ေတာ့တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ဆို ေရာက္စက ခ်က္ခ်င္းေတာင္  ေက်ာင္းေျပာင္းဖို႔ စိတ္ကူးမိခဲ့ေသးတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ဖို႔ ဒီေလာက္ေတာ့ အဆင္းရဲခံႏိုင္ရမွာေပါ့ဆိုတဲ့ အေဖ့ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ဆက္ေနမိခဲ့တာ။ ဒါေပ မယ့္ မၾကာခင္မွာပဲ ေက်ာင္းမေျပာင္းျဖစ္တာ မွန္လိုက္ေလျခင္းလို႔ ကြၽန္ေတာ္အျမင္မွန္ ရသြားခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီလိုကႏၲာရႀကီးထဲမွာ  အိုေအစစ္ေလးတစ္ခု မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့လို႔ေလ။  သူမရဲ႕နာမည္က ရွယ္လီတဲ့ (မွတ္ခ်က္-နာမည္ေျပာင္းလဲ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္) သူတို႔ ရဲ႕ေမဂ်ာမွာေတာ့ ကြင္းလို႔ေတာင္ေခၚလို႔ရပါတယ္။ ဝင္းပၾကည္လင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ျပည့္ၿဖိဳးအိစက္တဲ့ ကိုယ္လုံးေလးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူပါ။ လွတဲ့ မိန္းကေလးဆိုတဲ့ ထုံးစံအတိုင္း ခ်ဳခ်င္သူ ကိုကိုေမာင္ေမာင္ေတြက ဒုနဲ႔ေဒးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီထဲမွာ အီေဖကိုယ္ကလဲ တစ္ေယာက္အပါအဝင္ေပါ ဟီး..။

ေျပာရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္သလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက ေစာ္ၾကည္ဘဲတစ္ေယာက္ပဲဗ်  (ႀကဳံတုန္းေၾကာ္ျငာဝင္တာ)။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ငယ္တုန္းက မိန္းကေလးေတြနဲ႔ အေရာဝင္ရတာ ကိုယ္စိတ္ထဲ သိပ္ၿပီးသေဘာမက်ဘူး (ခုနဲ႔မ်ား ကြာပ)။ ဒါ ေၾကာင့္ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနလာခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သူေလးနဲ႔က်မွ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ မသိပါဘူးဗ်ာ။   ကဲဗ်ာ..ပရိသတ္ႀကီးလည္း  ေကာင္းခန္းမေရာက္ေသးလို႔ အိပ္ငိုက္ကုန္ၾကၿပီ ထင္တယ္။ ဒီေတာ့ လိုးရင္းေျပာရရင္ (အဲ..ေယာင္လို႔)လိုရင္းေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ႀကိဳက္ သြားေရာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပထမဆုံး ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ (ဒန္..တန႔္..တန္) ေျပာရရင္ေတာ့ ရီစရာပဲဗ်။  ပထမဆုံးခ်ိန္းေတြ႕ တာ ပန္းၿခံေတာ့ပန္းၿခံမွာပဲဗ်။ ဒါေပမယ့္ ဟီး…ဆူးေလပန္းၿခံမွာဗ်။ ေဘးမွာ လူေတြက အမ်ားႀကီး။ ဒါေပမယ့္ ပရိသတ္ႀကီး စိတ္မပ်က္ၾကပါနဲ႔ ေကာင္း ခန္းလာမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ပန္းၿခံမွာ ခ်ိန္းၿပီးေတာ့ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကတာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ်ကစနမူသာ တစ္တြဲဝယ္ၿပီး ဝင္ၾကည့္ၾကတယ္။ ခုံ မွာထိုင္စေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အနားမကပ္ရဲဘူး။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ကြၽန္ေတာ္က စမ္းၿပီးေတာ့ လက္ကေလးကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အဲ..မ႐ုန္းဘူးဗ်။ ဒါနဲ႔ နဲနဲရဲလာၿပီး ပခုံးေလးဖက္ၾကည့္တယ္ဗ်။ သူကေတာ့  ရွက္ေနတာလား ေၾကာက္ေနတာလားမသိ ၿငိမ္ေနတာပဲ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆင့္တက္ေတာ့တာေပါ့။ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲယူၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုတ္ နမ္းျပစ္လိုက္တယ္။မ်က္လုံးေလးစင္းက်သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ဘုရားပြဲႀကီးကိုလွည့္လို႔။ ဒါနဲ႔ လက္တစ္ဖက္က သူရဲ႕ႏို႔လုံးလုံးေလးကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ေတာ့ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားေလရဲ႕။ သူ႔လက္တစ္ဖက္က ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုကိုင္ၿပီး ျပန္ဖယ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ရေတာ့မလဲ။ တလုံးဖယ္ရင္ ေနာက္တစ္လုံးကိုင္တာေပါ့။ ၾကာေတာ့ သူလည္း မ႐ုန္းေတာ့ဘဲ ၿငိမ္သြားေရာ။   ဒီေတာ့ ေနာက္တဆင့္တက္ပါ ေလေရာ။ လက္ကို အက်ီအျပင္က ကိုင္ေနရာကေန ေအာက္တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာၿပီး ဗိုက္သားေလးကို ႐ြ႐ြေလးပြတ္ေပးတယ္။ အဲဒီကတဆင့္ အတြင္းက ေန အေပၚကိုျပန္တက္ေတာ့ ဘရာစီယာေလးကို ကိုင္မိပါေလေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕လက္ကို ဘရာစီယာေအာက္ အသာလွ်ိဳသြင္းၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ႐ြ႐ြ ေလးပြတ္ၾကည့္ေတာ့ သူတြန႔္ခနဲ တြန႔္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ သိသိသာသာ ေထာင္တက္လာပါေလေရာ။

ကြၽန္ေတာ့္မွာလဲ အာ႐ုဏ္ကိုႏွစ္ေနရာခြဲထားရေတာ့ ေတာ္ေတာ္အလုပ္ရႈပ္တယ္ခင္ဗ်။ ၾကာလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ရဲတင္းလာၿပီး လက္က  ေအာက္ကို ဆင္းပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့ သူကမ်က္လုံးေလးပြင့္လာၿပီး  “ေမာင္..ဒါေတာ့မလုပ္နဲ႔ကြာ”   တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း နာေထာင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ၿပီး ေပါင္ေလးကို ပြတ္ေပးေနတာေပါ့။ အဲဒီကေန မသိမသာ လက္ကို ဟိုေနရာေလးနား တျဖည္းျဖည္းတိုးတိုးသြားရင္းနဲ႔ ေပါင္ေလးႏွစ္လုံး ဆုံခ်က္ကို ႐ုတ္တရက္ အုပ္ၿပီးကိုင္လိုက္တာေပါ့။ အဲ…ေနာက္မွသိရတာ သူက အဲဒီေန႔က ရာသီလာေနတယ္တဲ့ဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ကံဆိုးတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ လက္က အမ်ိဳးသမီးလစဥ္သုံး ပစၥည္းႀကီးကိုကိုင္မိေတာ့ ႐ုတ္တရက္ လန႔္သြားတာေပါ့။

ဘာႀကီးမွန္းမွမသိတာ အဲဒီေတာ့ သူလည္းရွက္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္နားကို လုံးဝမကပ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ဒါ..ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ပထမဆုံး အေတြ႕အႀကဳံေပါ့။ ဒီေန႔ေတာ့  ေတာ္ေသးၿပီ။ ေနာက္ေန႔မွ ေက်ာင္းတြင္း ဇာတ္လမ္းမ်ားဆက္မယ္ ဘိုင့္ဘိုင္……။  ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဂ်ီတီစီရဲ႕ထုံးစံက အတန္းအားလုံး တစ္ၿပိဳင္တန္းတက္ရ တာမဟုတ္ပဲ တစ္တန္းတက္လို႔ ႏွစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္မွ ေနာက္တစ္တန္းက စတက္ အဲဒီအတန္းႏွစ္ကုန္စာေမးပြဲေျဖခါနီးမွ တျခားတစ္တန္းက ထပ္စ၊  အဲဒီလိုပုံစံမ်ိဳး ေက်ာင္းတက္ရတာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာ အခန္းလြတ္ေတြက အၿမဲရွိေနတတ္တယ္ဗ်။ ဒီလိုအခန္းလြတ္ေတြထဲကမွ ေက်ာင္းရဲ႕အေနာက္ဖက္  လက္ေတြ႕ခန္းေတြ ရွိတဲ့ဖက္ကအခန္းေတြက အစြန္က်ၿပီး လူျပတ္တဲ့အတြက္ အတြဲေတြႀကိဳက္တတ္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဒီအခန္းေတြကို  ရင္ခြင္နန္းေတာ္လို႔ နာမည္ေပးထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဒီအခန္းေတြက လြတ္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြဲလဲ သူမ်ားနည္းတူ ဒီ အခန္းေတြမွာသြားထိုင္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အခန္းထဲက စာသင္ခုံတစ္လုံးကို နံရံနားကပ္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားထိုင္ၾကတယ္။ လူျပတ္ၿပီး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့  အေျခအေနက ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕ကာမဆႏၵေတြ တနည္းတဖုံ တက္ႂကြလာေစပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကိုယ္ေလးကို တင္းတင္းဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းျခင္း စုတ္နမ္းလိုက္တယ္။ သူကလဲ အလိုက္သင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲဝင္လာပါေလေရာ။ ဒီ တစ္ခါ သူ႔ႏို႔ေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ကိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အရင္လို မ႐ုန္းေတာ့ဘူးဗ်။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္းႏို႔ေလးကို အတြင္းေရာ အျပင္ေရာပြတ္သပ္ ေပးလိုက္တယ္။ တင္းက်ပ္ေနတဲ့ ဘရာစီယာေလးကို ေပၚလွန္တင္လိုက္ၿပီး လက္ငါးေခ်ဳာင္းနဲ႔ သူႏို႔လုံးလုံးေလးကို ဖ်စ္ညႇစ္ပစ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အသက္ရႈ သံေလးေတြ ပိုက်ယ္လာတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းကို သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကေနခြာၿပီး သူဝတ္ထားတဲ့ အဝါေရာင္တီရွပ္ေလးကို အေပၚပင့္တင္ ႏို႔ ေလးကို ကုန္းစို႔မယ္လို႔ ေခါင္းကိုငုံ႔လိုက္ေတာ့ အား..ပါး.. ပါး.. လွလိုက္တဲ့ ႏို႔ေလးဗ်ာ။ ျဖဴၿပီးဝင္းအိေနတဲ့ အသားအေရာင္ရွိတဲ့ လက္သီးဆုပ္သာသာ ႏို႔ လုံးလုံးေလးေပၚမွာ ပန္းႏုေရာင္ရဲရဲ ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခု ေထာင္ေနလိုက္ပုံမ်ား ခုခ်ိန္ထိမ်က္စိထဲကကို မထြက္ဘူးဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘယ္လိုမွ စိတ္မ ထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ဗိုက္ဆာေနတဲ့ ကေလးႏို႔စို႔သလို ကုန္းၿပီးအငမ္းမရကို စို႔ပစ္လိုက္တာပဲဗ်ိဳ႕။ လက္တစ္ဖက္က ႏို႔အုံေလးကို ဆုပ္နယ္ရင္း က်န္တဖက္က  ဝမ္းျပင္းသားမြတ္မြတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနမိတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သူေရာ ကြၽန္ေတာ္ပါ ေတာ္ေတာ္ေလး အရွိန္ရလာၿပီး ကာမဒီေရေက်ာမွာ ေမ်ာစျပဳလာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ေနာက္တဆင့္တက္ဖို႔ လုပ္ပါေလေရာ။  ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အၿငိမ္မေနႏိုင္တဲ့ လက္ေတြက သူ႔ရဲ႕ေပါင္သားေလးေတြဆီကို ေရာက္သြားၿပီး အထက္ကေအာက္၊ ေအာက္ကအထက္ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ပြတ္ သပ္ေပးေနေတာ့ သူ႔ရဲ႕လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာျပင္ကို အားမလိုအားမရနဲ႔ ျပန္ၿပီးပြတ္သပ္ေနပါတယ္။  ကြၽန္ေတာ္ပဲ ကံေကာင္းတာလို႔ ေျပာရမလား အဲဒီေန႔က သူဝတ္လာတာ စကတ္ထမိန္ေလးဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ထမိန္အတြင္းကို ကြၽန္ေတာ္လက္ေရာက္ဖို႔ ပိုၿပီးလြယ္ကူေနတာေပါ့ဗ်ာ။  ေပါင္လယ္ထိ ေရာက္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕စကတ္အကြဲေၾကာင္းေလးကတဆင့္ အတြင္းထဲကို ကြၽန္ေတာ့္လက္ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ သူကလဲ မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ ခ်က္လွမ္းထိုး႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွမေျပာရွာပါဘူး။  ဒါနဲ႔ေပါင္သားႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးႏွစ္ခုကို လက္နဲ႔ျဖည္းျဖည္း ဆြဲပြတ္ရင္း ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဆီကို မသိမသာ  လွမ္းသြားေတာ့ သူက ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးကို စိထားတယ္ဗ်။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို မထိတထိ ကိုက္ေပးလိုက္ေတာ့မွ  ” အ…”   လို႔မတိုးမက်ယ္ေလးေအာ္ၿပီး ေပါင္လုံးေလးႏွစ္လုံး ျပန္ကြဲသြားတယ္ (ဟဲ..ဟဲ….ဒီလိုလာစမ္းလို႔ ဘယ္ရမလဲ) ဒီေတာ့မွ ေပါင္တြင္းသားေလးကို ႐ြ႐ြ ေလးပြတ္ၿပီး ေပါင္ဂြၾကားေလးကို လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ တို႔ထိကစားလိုက္တယ္။ ဒီအခါမွာ သူရဲ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးက ဂြဆုံေနရာမွာ စိုစိစိုစိ ျဖစ္ေန တာကို သတိထားမိလိုက္တယ္။ ဒါအခ်ိန္ေကာင္းပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္သိလိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီဂြေလးေဘးနားကေန အသာလွ်ိဳလို႔ သူ႔ရဲ႕အဖုတ္ေလးကို လွမ္းစမ္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေမြးညႇင္းေတြ တဖ်င္းဖ်င္းထသြားတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက မိန္းမအဂၤါကို ဒီလိုထိဖူးကိုင္ဖူးဖို႔မေျပာနဲ႔၊ အနီးကပ္ေတာင္ ျမင္ဖူးတာမဟုတ္ဘူးဗ် (ဗီဒီယိုေတြ ထဲမွာေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေတြ႕ဖူးတာေပါ့ဗ်ာ) ခုလိုနဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ႀကဳံမိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲဗ်ာ။ အစိေလးကို စမ္းၾကည့္လိုက္  ေအာက္ဘက္အေပါက္ကို လက္နဲ႔ထိုးၾကည့္လိုက္ အေမႊးေလးေတြကို ကလိလိုက္နဲ႔ အ႐ုပ္သစ္ရတဲ့ကေလးလို ကိုင္မဝျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီလို ကလိေလ သူက မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာေလနဲ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ   “ေမာင္..ကြၽန္မ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြာ တခုခုလုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့”  လို႔ ပါးစပ္ကဖြင့္ေျပာလာတဲ့ အထိ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕လက္ခလယ္ကို ေအာက္ဘက္က အေပါက္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္ေပးလိုက္တာေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ အေပါက္ကေလးက  က်ပ္သိပ္ေနေပမယ့္ အထဲကထြက္လာတဲ့ ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲအရည္ေတြေၾကာင့္ လက္ေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး အစအဆုံးဝင္သြားပါေလေရာ။ ၿပီးေတာ့မွ အထဲကျပန္ ထုတ္၊ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ထိုးထည့္၊ ၿပီးေတာ့ ျပန္ထုတ္၊ ဒီလို ခဏခဏလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလး တျဖည္းျဖည္းေကာ့လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို  အတင္းဖက္ထားေလရဲ႕။ သူကတင္းတင္းဖက္ေလ ကြၽန္ေတာ္က ပိုၿပီးျမန္ျမန္ လုပ္ေလနဲ႔ ေနာက္ဆုံး “အင့္..အင့္..”  ဆိုတဲ့မသည္းမကြဲ ၿငီးသံေလးနဲ႔ အတူ အထဲက အရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္စီးက်လာပါေလေရာ။ သူလဲ  “ဟင္း..”    ဆိုၿပီးသက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္က်သြားေလရဲ႕။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းက အခန္းလြတ္ေတြထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း ကမာၻတည္လာခဲ့တာ ႏွစ္လသုံးလေလာက္ ၾကာလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕ရင္ထဲမွာ  အားမလိုအားမရျဖစ္မႈေတြ ႀကီးထြားလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဒီထက္ပိုဖို႔ကလည္း အခြင့္အေရးကမရွိ၊ ဒီအခန္းေတြက စာမသင္ဘူးဆို ေပမယ့္ ေကာ္ရစ္ဒါမွာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ရွိတတ္သလို ဆရာေတြနဲ႔ ေက်ာင္းက ႐ုံးဝန္ထမ္းေတြကလည္း ဆပ္ပလိုင္းခ်က္ ေတြရွိ တတ္ေတာ့ သူ႔ပစၥည္းေလးႏႈိက္တဲ့အဆင့္ထက္ မပိုခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ သူေတာ္ေကာင္းကို နတ္ေကာင္းမ တတ္သလို သူယုတ္မာကိုလည္း နတ္ဆိုးမ တတ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အတြက္လည္း ကာမနတ္ဆိုးက တစ္ေန႔ မွာ ေစာင္မၾကည့္ရႈခဲ့ပါတယ္ ျဖစ္ပုံက ဒီလိုဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းရဲ႕ မနီးမေဝး ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕စြန္ေလာက္မွာ စုေပါင္း႐ုံးဆိုတဲ့ကားမွတ္တိုင္ရွိတယ္ (မင္းသိခၤ ရဲ႕ မေနာမယၿခံေရာက္ဖူးတဲ့သူေတြဆို သိပါလိမ့္မယ္) အဲဒီကားမွတ္တိုင္နားမွာ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က အိမ္ငွားၿပီးလာေနတယ္။ သူက ကြၽန္ ေတာ့္ကို အိမ္ေသာ့ေပးထားေလ့ရွိၿပီး သူ႔အိမ္ကိုကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သေဘာရွိလႊဲထားတယ္။ အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းက စေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕။ ပထမေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မွာ ဒီ လိုအႀကံအစည္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ကမွာ ရွယ္လီက ကြၽန္ေတာ့္ကို“ေမာင္ရယ္..တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေက်ာင္းထဲမွာပဲ ခ်ိန္းခ်ိန္းေတြ႕ေနရတာ ကြၽန္မ ေတာ့ စိတ္ညစ္လာၿပီ တျခားေအးေအးေဆးေဆးရွိမယ့္ေနရာ သြားၾကရေအာင္”  လို႔ စကားစလာတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဟိုအိမ္ကို သတိရသြား ၿပီး  “ဒါဆို ေမာင္နဲ႔လိုက္ခဲ့”  ဆိုၿပီး တစ္ခါတည္းေခၚလာခဲ့တာေပါ့။ အိမ္ေလးက သိပ္ေတာ့မဆိုးလွဘူးဗ်။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ေဘးၿခံ ေတြနဲ႔လည္း အလွမ္းကြာတယ္။ သူက ပထမေတာ့ သိပ္မလိုက္ရဲဘူး။ တြန႔္ဆုတ္တြန္ဆုတ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က လက္ဆြဲၿပီး ေခၚလာခဲ့ရ တယ္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ လြယ္အိတ္ေတြ ဘာေတြ ေနရာတက်ထားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကခုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ၿပီး အိပ္လိုက္တယ္။ သူကေတာ့ မဝံ့မရဲ နဲ႔ ခုတင္ေစာင္းေပၚ တင္ပါးလႊဲၿပီး ဝင္ထိုင္တယ္။

“အခ်စ္..လာကြာ”  လို႔ ကြၽန္ေတာ္ကေခၚလိုက္ေတာ့ သူက “ထိုင္ၿပီးစကားေျပာရေအာင္ ကြာ” “လာပါ အခ်စ္ရာ…ေမာင့္လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းအုံးၿပီး လာ အိပ္ပါ”  လို႔ပါးစပ္ကေခၚရင္း လက္ကလည္း အတင္းဆြဲအိပ္ခိုင္းေတာ့မွ လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းေလးတင္ၿပီး ပက္လက္လွန္ အိပ္လိုက္တယ္။ ဒီအခါမွာ သူ႔ ရဲ႕မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ရင္သားႏွစ္မႊာဟာ ေတာင္ပူစာေလးႏွစ္လုံးလို တင္းကနဲ႔ ေဖာင္းတက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲဒီႏို႔ေလးေတြကို လက္နဲ႔အုပ္ၿပီးပြတ္ ေပးရင္း ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြေျပာေနၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ သူ႔ရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြ စင္းက်လာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေလေရာ။  ကြၽန္ေတာ္ လည္း ပိုင္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ သူ႔အက်ီၾကယ္သီးေလးေတြ တစ္လုံးခ်င္း အသာေလးျဖဳတ္ပစ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီအခါမွာ သူ႔ရဲ႕အနက္ေရာင္ဘရာစီယာေလး  ေအာက္ကေန အတင္း႐ုန္းကန္ထြက္ေနတဲ့ ရင္သားဝင္းဝင္းေလးႏွစ္လုံးကို တပ္မက္ဖြယ္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒိန္းဒလိန္းနတ္ဖမ္းစားလို႔  ရင္ခုန္သံေတြေတာင္ မမွန္ခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ယ ဒါေပမယ့္ ဘရာစီယာခ်ိတ္ေလးက ေက်ာေအာက္ေရာက္ေနေတာ့ ျဖဳတ္ဖို႔ အခြင့္အေရးမသာဘူးဗ်။

ဒါေၾကာင့္ အေပၚပိုင္းခဏရပ္ထားၿပီး ေအာက္က ထမိန္ေလးကို လွန္တင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း ေျခသလုံးသားေလးရယ္ အဲဒီအထက္က  ေပါင္တံျပည့္ျပည့္အိအိေလးရယ္ ေက်ာ္သြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူရဲ႕ အနက္ေရာင္အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး ေပၚလာပါေလေရာဗ်ာ။  ကြၽန္ေတာ္ၾကားဖူး တာ တစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ မိန္းမေတြ အတြင္းခံအဝတ္အစားကို အနက္ေရာင္ေတြခ်ည္းပဲဝတ္ရင္ လိင္ဆြဲေဆာင္အား ပိုရွိတယ္တဲ့ခင္ဗ် (က်ဴးပစ္မမတို႔  မွတ္ထားရန္)။ အဲဒီစကားမွန္မမွန္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အနက္ေရာင္အတြင္းခံေတြေအာက္က ျဖဴဝင္းေနတဲ့ အသားစိုင္ ေလးေတြၾကည့္ရတာ အသက္ရႈဖို႔ေတာင္ ေမ့သြားမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အနက္ေရာက္အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးရဲ႕ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ခြဆုံေနရာေလးမွာ အေမႊးေလး တစ္ပင္ႏွစ္ပင္ အျပင္ဖက္ကို ထြက္ေနတာေတာင္ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲဒီေနရာေလးကို ငုံ႔နမ္းပစ္လိုက္ေတာ့ ေခြၽးနံ႔ေလးနဲ႔အတူ ေမႊးေတး ေတးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ရနံ႔ေလးကို ခံစားမိလိုက္ရတယ္ (သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ေမႊးခ်င္မွ ေမႊးမွာေပါ့ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ့စိတ္ထဲ ေမႊးတယ္လို႔ ထင္တာဘာျဖစ္လဲ)။  ဆီးခုံေဖာင္းေဖာင္းေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔သပ္ၿပီး လ်ပ္ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူႏိုးသြားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းၾကယ္သီးေတြ ျပန္တပ္ဖို႔လုပ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ  ကြၽန္ေတာ္လည္းအလုပ္မ်ားသြားၿပီး သူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို အျမန္စုပ္ပစ္လိုက္ၿပီး ရင္သားေလးေတြကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒီ ေတာ့မွ ၿငိမ္သြားၿပီး အလိုက္သင့္ေလးေနေပးတယ္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံဘဲ ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို လက္နဲ႔စမ္းၿပီးျဖဳတ္တယ္။ တခါမွ ျဖဳတ္ဖူးလို႔လား မသိဘူး ျဖဳတ္ရခက္လိုက္တာ ဗ်ာ။ ေခြၽးေတာင္ျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ခ်ိတ္ျပဳတ္သြားၿပီး ႏို႔အိအိေလးႏွစ္လုံးက အျပင္ဘက္ကို ဆတ္ခနဲခုန္ထြက္လာတယ္။ ဒီေတာ့မွ  ဘရာစီယာကို အဆုံးထိခြၽတ္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို သြားနဲ႔ကလိရင္း လက္က ဆီးခုံမို႔မို႔ေလးကို ပြတ္သပ္ေလးလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ညည္းသံတိုးတိုးေလး ျပဳရင္း ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို အတင္းဖမ္းဆုပ္ထားတယ္။  ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဘာင္းဘီေလးကို တစ္ရစ္ခ်င္း လိပ္ၿပီးခြၽတ္ပစ္ လိုက္ေတာ့ မည္းနက္ေနတဲ့  ဆီးခုံေမာက္ေမာက္ေလးက ဘြားခနဲ ေပၚလာတာေပါ့ဗ်ာ။ သူ႔ရဲ႕ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႔ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ပါးစပ္ကို တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ဆြဲခ်ၿပီး ဗိုက္ သားေလးေတြကို လွ်ာနဲ႔လ်က္၊ ခ်က္ေလးေတြကို လွ်ာနဲ႔ကေလာ္ အဲဒီကေနတဆင့္ အေမႊးမဲမဲေလးေတြကို ပါးစပ္နဲ႔ငုံၿပီး စုပ္လိုက္တယ္။ ေပါင္ေလးႏွစ္လုံး ကို ဆြဲၿဖဲလိုက္ေတာ့ ဝင္းအိေနတဲ့ ေပါင္တံႏွစ္လုံးၾကားမွာ ပန္းႏုေရာင္ရဲေနတဲ့ အစိေလးရယ္၊ အဲဒီေအာက္ကရဲေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ ရယ္၊ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္က်ေနတဲ့ ေအာက္က အေပါက္ေလးရယ္ဟာ ကြၽန္ေတာ္ကို ကိုကိုေရလာပါေတာ့လို႔ ဆြဲေဆာင္ေခၚေနသလိုပါပဲ။

ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူရဲ႕အစိေလးကို လွ်ာဖ်ားနဲ႔ တို႔လိုက္ေတာ့ သူ႔တကိုယ္လုံး ဆတ္ကနဲတုန္သြားၿပီး လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားတာကို  ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ အစိေလးကိုငုံၿပီးစုပ္လိုက္၊ သြားနဲ႔မထိတထိေလး ကိုက္ေပးလိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကား လွ်ာေစာင္းေလး ထိုးထည့္ေပးလိုက္ နဲ႔ ၅မိနစ္ေလာက္ ႏႉးေပးလိုက္ေတာ့ သူလဲ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကြၽန္ေတာ္ဆံပင္ကိုကိုင္ၿပီး သူ႔အဖုတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာ ဆြဲဆြဲၿပီးပြတ္ေနလိုက္တာ ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးလည္း သူ႔ရဲ႕ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲၿပီးေျပာင္လက္လို႔။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္ေကာင္းကိုလက္လႊတ္မခံဘဲ သူ႔ရဲ႕ေစာက္ရည္ ေတြ႐ႊဲအိုင္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္အဝေလးကို ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕လီးထိပ္နဲ႔ ေတ့လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ သူလန႔္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ရင္ဘတ္ကိုတြန္းထားတယ္။   “ေမာင္…. ျဖစ္ပါ့မလား.. ကြၽန္မေၾကာက္တယ္”    တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း စကားနဲ႔မတုံ႔ျပန္ေတာ့ပဲ သူ႔ရဲ႕ႏို႔သီးေခါင္းေလး ႏွစ္ခုကို တလည့္စီစို႔ေပးလိုက္ တယ္။ သူျပန္ၿပီးၿငိမ္က်သြားတဲ့အခ်ိန္က်မွ အသာေလးေခ်ာ့ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕လီးကိုထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ အင့္ခနဲ ေအာ္ၿပီး ခါးေလးေကာ့တက္သြားတယ္။  သူ႔ရဲ႕ေစာက္ပတ္ေလးက က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ေလးေပမယ့္ ေစာက္ရည္ေတြ စို႐ႊဲေနတာေၾကာင့္ ေလ်ာေလ်ာလွ်ဳလွ်ဴဝင္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဝက္ နီးပါးဝင္ၿပီးခ်ိန္မွာ အထဲက အပ်ိဳစင္အေမွးပါေလးေၾကာင့္ ဆက္ၿပီး ထိုးထည့္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ သူကလည္း  “ေမာင္.. နာတယ္..ျပန္ထုတ္ကြာ”  လို႔  မ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္းနဲ႔ ေျပာရွာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ျပန္ထုတ္သလိုလိုနဲ႔ ေနာက္နည္းနည္းဆုတ္ၿပီး အားနဲ႔ ဖိသြင္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အခနဲ ေအာ္သံ ေလးနဲ႔အတူ အေမွးပါးေလး ေပါက္သြားတာကို ခံစားမိလိုက္ရတယ္။ ဒီေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္လည္း ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္နဲ႔ တစ္ခ်က္ခ်င္း အသြင္းအထုတ္လုပ္ ေပးလိုက္တယ္။ သူမလည္း ပထမေတာ့ ႐ုန္းကန္ေနရာကေန အလိုက္သင့္ေလးလိုက္ၿပီး လႈပ္ရွားလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေႏွးရာက ေန ျမန္လာေတာ့ သူရဲ႕အသက္ရႈသံေလးျမန္လာၿပီး ပါးစပ္ကလဲ “အား….အား..”  ၿငီးသံေလးေတြ ထြက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မာန္တက္လာၿပီး  အရွိန္ကို ျမန္ႏိုင္သမွ်ျမန္ေအာင္ သြက္သြက္ကေလး လႈပ္ရွားေပးလိုက္ေတာ့ ခါးေလးအစြမ္းကုန္ေကာ့တက္လာၿပီး သုံးမိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕ ေစာက္ပတ္ထဲက အရည္ေတြပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ က်လာတယ္။ သူကေတာ့ တခ်ီၿပီးသြားၿပီးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လိုရာပန္းတိုင္ကို မေရာက္  ေသးတဲ့အတြက္ လီးဟာ ေထာင္မတ္ေျႏ့ပီး ပုတ္သင္ညိဳေခါင္းၿငိတ္သလို တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနဆဲေပါ့ဗ်ာ။

ဒါနဲ႔ သူ႔ကိုတျခားပုံစံေျပာင္းလုပ္ဖို႔ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း တခ်ီၿပီးေအာင္ ဆြဲေပးထားရေတာ့ နဲနဲေမာခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနၿပီ (ေဆးလိပ္တန္ခိုးေတြ ေပါ့ဗ်ာ)။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို အေပၚကတက္ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ပထမေတာ့ အင္တင္တင္နဲ႔ဗ်။ ဒါေပမယ့္ လီးရဲ႕အရသာကို သိၿပီးသူဆိုေတာ့ ၾကာၾကာမမူႏိုင္ပါ ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္တိုင္းကပဲ အေပၚကေန ကားယားခြထိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ေစာက္ပတ္အဝမွာ လီးကိုေတ့လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တရစ္ၿပီးတရစ္ ေခ်ာ့ ၿပီးသြင္းေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အသာေလးၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီး လီးကိုမတ္ေနေအာင္ ေထာင္ေပးထားလိုက္တာေပါ့။  တျဖည္းျဖည္းသြင္းရင္းသြင္းရင္းနဲ႔  အဆုံးထိေရာက္သြာေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ၿပီးဆြဲထုတ္ေနတယ္ဗ်။ သူ႔ရဲ႕ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက လီးဝင္သြားတုန္းက လီးနဲ႔အတူညက္ၿပီး  အထဲကိုလိပ္ဝင္သြားၾကၿပီးေတာ့ လီးလည္း ျပန္ထြက္လာေရာ အလိုက္သင့္ေလးပဲ ျပန္အန္ထြက္လာၾကတာကိုၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ပိုၿပီး မာန္ထလာတာ ေပါ့ဗ်ာ။

ဒီလိုနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုက္ေနရင္းက စိတ္ႂကြလာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ျမန္လာတယ္။ ျမင္း႐ိုင္းတစ္ေကာင္ကို စီးေနတဲ့သူပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ခုန္ခုန္ ၿပီး ေဆာင့္ေနေတာ့ သူရဲ႕ႏို႔အုံျဖဴျဖဴေလးႏွစ္လုံးဟာ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႔ လိုက္ၿပီးခုန္ေပါက္ေနလိုက္ပုံမ်ား ၾကည့္လို႔ေတာင္မဝဘူးဗ်ာ။ သူအေပၚက ေဆာင့္ လိုက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ္က ေအာက္ကေနခါးေကာ့ၿပီး စည္းခ်က္ညီညီ လိုက္ေဆာင့္ေပးေနလိုက္တယ္။   တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လီးကလဲ မာသထက္ မာလာၿပီး ဖီးလ္ေတြလည္းအရမ္း တက္လာေတာ့ မၾကာခင္ ကြၽန္ေတာ္ သုတ္ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ၿပီးခါနီးဆဲဆဲ  အေျခအေနမ်ိဳးေရာက္ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္ထိန္းမထားေတာ့ပဲ သုတ္ေတြ ဒလေဟာ လႊတ္ေပးလိုက္တာေပါ့။

မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ သူလဲေနာက္တခ်ီၿပီးသြားေတာ့ ခါးေလးေကာ့သြားၿပီး ခႏၶာကိုယ္ေလး ဆက္ခနဲ ဆတ္ကနဲ ျဖစ္သြားတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ဆုံးက် ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ႏို႔အုံျဖဴျဖဴေလးႏွစ္လုံးကို ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္နဲ႔အပ္ၿပီး လီးေတာင္ မခြၽတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလရဲ႕။ သူ႔ရဲ႕ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕သုတ္ရည္ေတြနဲ႔ သူရဲ႕ေစာက္ရည္ေတြေရာၿပီး တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ စီးက်ေနလိုက္တာ အိပ္ရာခင္းကို ႐ႊဲေရာဗ်ာ။ ၿပီးပါၿပီ