Blogs

နှစ်သိမ့်ဆုလေး…စု ရန်ကုန်မြို့ရဲ့နွေရာသီ တနင်္ဂနွေတစ်နေ့ကတော့ သူဟာနဲ့သူပုံမှန်လည်ပတ်လို့နေပါတယ်။  ရွှေဘုံသာလမ်းက JDonut ဆိုင်တွင်းက  Air con ခန်းလေးထဲမှာကတော့ကိုယ်စီကိုယ်စီအပူဒဏ်ကိုရှောင်လွှဲနေကြရင်း အအေးလေးသောက်လိုက် မုန့်လေးစားလိုက်နဲ့ အများစုကတော့အေးချမ်းနေကြပါတယ်။ဆိုင်ထဲမှာဘယ်လောက်ပဲ အေးအေးလမ်းနဲ့ကပ်လျက်မှန်ဘေးကကိုမောင့်ရင်ထဲမှာတော့  ပူလောင်လို့နေပါတယ်။ ပူလောင်ရတဲ့အကြောင်းအရင်းကတော့ဒီကနေ့ကိုမောင်တစ်ယောက်အသည်းနင့်အောင်ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ကြည်ပြာတစ်ယောက် ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်သားတစ်ယောက်နဲ့လက်ထပ်မှာဖြစ်လို့ပါ။ အတိတ်ကိုပြန်လည်တူးဆွရရင်ဖြင့် ကိုမောင်တစ်ယောက်ကြည်ပြာ့အဖေဦးမိုးမြ င့်ရဲ့ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီမှာ ဆိုဒ်မန်နေဂျာ အဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေတုန်း ကိုမောင်တို့ဆိုဒ်ထဲကိုကြည်ပြာတစ်ယောက်စာရင်းကိုင်နဲ့ကျောင်းပြီးလို့သူ့အဖေက လုပ်ငန်း အတွေ့အကြုံရအောင်လုပ်ခိုင်းရင်းစတင်တွေ့ကြုံခဲ့ရတာပါ။ လကုန်ရက်တစ်ရက်မှာစာရင်းတွေကတော်တော်ကွာနေတာမို့ကြည် ပြာနဲ့ကိုမောင်စာရင်းတွေ ဝိုင်းလုပ်ကြရင်းညနက်သွားပါတယ်။ ဒီတော့ကိုမောင်ကကြည်ပြာကို…

လာထား … အာဘွား “ အစ်မ…ဒီမှာ…အချဉ်ထုပ်နှစ်ထုပ်ဖိုး…”  အသံလွင်လွင်လေးကြောင့် ယာလက်စ ကွမ်းယာကို ချ၍ ထွေးကြည်မော့ကြည့်လိုက် မိသည်။ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကောင်မလေးတစ်ယောက် ၊ ပါးနှစ်ဖက်ပေါ်တွင် ပါးကွက်လေးကိုရေးရေးလေး  တင်ထားသည်။ သူမလှမ်းပေးနေသော ငါးရာတန်တစ်ရွက်ကို လှမ်းယူရင်း နောက်ဖက်တွင်လည်း သူမနှင့် မတိမ်းမယိမ်း  ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပါရှိနေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သည်တစ်ယောက်ကတော့ အသားညိုစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ကျစ်ဆံမြီးလေး …

မို့ မို့ ထွန်း နေ့စဉ်ဆိုသလို ဦးတင်ဝင်းနဲ့ ကျော်ကျော်ဝင်းတို့ အရက်ဝိုင်း ဖြစ်ခဲ့၏။ တစ်ခါတစ်ရံ အရောင်းအဝယ်ကိစ္စ အရေးကြီး၍ ကျော် ကျော်ဝင်း အိမ်ပြန်ညဥ့်နက်သောနေ့များမှလွဲ၍ သူတို့နှစ်ဦး ဆုံ၍ အရက်သောက်ဖြစ်ကြသည်။ မို့မို့ထွန်းကလည်း ညစဉ်ဆိုသလို  ဦးတင်ဝင်း၏ အခန်းဘက်သို့ တီဗီ ဇာတ်လမ်းကြည့်ရန် သွားရင်း ဦးတင်ဝင်း၏ အလိုးကို ညစဉ်အလိုးခံ၏။ ဦးတင်ဝင်းထံ မသြားမီ  ညားကာစ…

အန်တီ သီတာ ကျတော်ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့… အလုပ်လုပ်ရန်..ရန်ကုန်မြို့သို့.. တက်လာပါသည်။ဦးလေးအိမ်ရောက်တော့.. ဦးလေးမိန်းမ..မ သီတာနဲ့ပဲတွေ့တယ်.. သူ့ယောက်ကျား…အညာဘက်မှာ.. အာလူး ၊ကြက်သွန်သွားတင်တယ်။ ဦးလေးပြန်လာမှ..အလုပ်ရှာပြော တယ်။ ခဏနေတော့..ဦးလေးဆီဖုန်းဆက်တယ်.. ကျတော်ရောက်နေတဲ့အကြောင်း… ဘာတွေပြောလဲတော့..မသိဘူး။ပြီးမှ..” မင်း မင်း ရေ..နင့်ဦးလေးက..အိမ်မှာပဲနေ.. ဘယ်မှမသွာနဲ့တဲ့..ငါ့နဲ့လောလောဆယ်.. ဈေးဝိုင်းရောင်းတဲ့..သူ ပြန်လာရင်..အလုပ်ရှာပေး မယ်တဲ့”.. ”ဟုတ်..မမသီတာ..”ကျတော်က.. တောကတက်လာတဲ့သူဆိုတော့.. ရန်ကုန်အိမ်လေးက..ကျတော့အတွက် ကျဉ်းနေ သလိုပဲ…ဘယ်တက်နိုင်မလဲ.. ကိုယ်ကအလုပ်လုပ်ချင်တာကို… ရပ်ကွက် ဆိုင်ဆိုတော့…..

အပျိုကြီးမမ ချိုရီခိုင် ကျွန်တော့် ဘဝ ရဲ့ ပထမဦးဆုံး လူပျိုရည် ကို စုပ်ယူ သောက်သုံးခွင့်ရလိုက် တဲ့ ကံထူး တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် က ပညာတတ်  အင်ဂျင်နီယာ မမ တစ်ယောက်ပေါ့ အသက် က ၃၄ နှစ် နာမည်က ချိုရီခိုင် အပျိုကြီးမမ သူ့အကြောင်း တွေ ပြီးမှ အသေးစိတ် …

ဆရာမ ဒေါ်သက် လှလှ ပြန်ပြီလား´´ ဟုတ်ဆရာမ…အိမ်မှာ အဖေတစ်ယောက်တည်းမို့´´ဆရာမလှလှသည် အမှတ်၂ ရပ်ကွက်၌ တိုက်ခန်းငှား နေသည်။အဖေရောဂါသည်ကြီးကိုပြုစုရသည်။ ဆရာမလှလှမှာ အသက်၃၀ကျော် ခပ်ချောချောဖြစ်သည်။သူ့အဖေသည်  အသက်၅၀ကျော် ခြေထောက်များကိုလေဖြတ်ထားသည်။ဆရာမသည် သဘောကောင်းသူဖြစ်၍အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေများသူ  ဖြစ်သည်။ကျောင်းမှ ဆရာ ဆရာမများကလည်းချစ်ခင်ကြသည်။ ဆရာမများကျောင်းအားလပ်ရပ်များတွင် ဆရာမလှလှကိုကူညီ ရင်း ဆရာမလှလှအိမ်တွင် ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြသည်။အဘိုးကြီးကို ဝိုင်းဝန်းပြုစုကြသည်။ဆရာမ၏အခင်မင်ရဆုံး မိတ်ဆွေ မှာ ဆရာမဒေါ်သက်ဖြစ်သည်။ ဒေါ်သက်သည် ဆရာမလှလှနှင့်…

အန်တီ အိခိုင် အန်တီအိခိုင်အိမ်နဲ့ကျွန်တော်တို့အိမ်က တစ်အိမ်နဲ့တစ်အိမ် စားအိမ်သောက်အိမ် ဖြစ်နေတာကြာပြီ။ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု အဲဒီမြို့ ကို စပြောင်းလာတော့ သူ့ရဲ့အိမ်နီးချင်း ဖြစ်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်အသက် ၁၀နှစ်လောက်မှာ စပြောင်းလာတာ ကျွန်တော့်မိသားစု ကလည်း အများကြီး မဟုတ်ပါဘူး။ အဖေရယ် အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ်မှ မိသားစုက သုံးယောက်ပဲရှိတယ်။ ကျွန်တော်က တစ် ဦးတည်းသောသား အဖေက ကုန်တင်ကားမောင်းတဲ့…

ဦး မကြည့်ရက်ဖူး သမီးရယ် (၉) တန်းကျောင်းသူ “လင်းလဲ့ဖြူ” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့ဖြူက စာတော်ရုံသာမက  အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနားဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့ဖြူက ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရ သည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ မှန်သည်….. လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် အများအားကျအောင် အပြင်ပန်းအနေအထားတွင် မည်သို့ပင် အလှ တရားတွေ ဝေဆာနေပါစေ အတွင်းသဏ္ဍာန် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်တော့…

မာနရှင်မလေးရဲ့ အရှုံး သူမနာမည်ကညိုညိုအောင်။ လှတယ်။ မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံး သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။သူမ က မျက်နှာလှသလို ကိုယ်လုံးကလည်းအရမ်းသည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့် အသားက နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ညိုပြီးစိုနေတယ်။ သူမရဲ့  ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ်မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် ဘောင်းဘီ လုံးဝမဝတ်ခြင်းပင်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန်ထမီ လေးနဲ့ နေလေ့ရှိသည်။…

အပျိုပေါက်မလေး ”လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..”  မိန်းမတစ်ယောက်။ အညုအခရာအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်သည့်စကားသံ။  ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရ သော ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွား သည်။  လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ဆက် ကြားနေရဆဲ။  ”ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်။တကယ်ပါပဲ။လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ   အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..”  အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည်၊ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့်  ဝတ်လိုက်သည့်အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။  တွေ.ပြီဆို..ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ။  အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။”   ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများလိုလို ကြားရပြန်သည်။ မောသံနှင့်အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်းကြားရသည်။…