Blogs

အချိန်က ည (၁၂) နာရီလောက်ရှိပြီ။ ကားလမ်းမတလျှောက်မှာ လူသူအသွားအလာ သိပ်မရှိကြတော့။ ကားတစ်စီးတစ်လေလောက်သာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့ရပြီး များသောအားဖြင့် အသံဗလံတွေက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက်ရှိကြတော့၏။ မို့မို့တစ်ယောက်တည်း ကားလမ်းမဘေးတစ်နေရာမှာ မတ်တပ်ရပ်၍ အိမ်အပြန် ကားတစ်စီးတစ်လေများ တွေ့လေမလားလို့ စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ ရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးက ယခင်ကလို သူမနှင့် အကျွမ်းတဝင် သိပ်မရှိလှတော့ သူစိမ်းပြင်ပြင်လို ဖြစ်နေသည်။ မို့မို့ ရန်ကုန်မြေနှင့်…

ခြံဝင်းကျယ်ကြီးအနောက်ဖက်က ဒရိုင်ဘာအတွက် သီးသန့်ပေးထားသည့် အခန်းကလေးထဲမှာ ကားဒရိုင်ဘာ မြတ်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း သူ့ဖီလင်နှင့်သူ အရက်ထိုင်သောက်နေသည်။ ဒီနေ့ သူ အလုပ်အားသည်။ အိမ်ကြီးရှင်တွေ တစ်ယောက်မှမရှိကြဘဲ မေမြို့ဖက်ကို ခရီးထွက်သွားတာကြောင့် အိမ်မှာမာလီဘိုးစိန်ရယ် အိမ်ဖော်မအုန်းတို့သားအမိရယ်သာ ရှိကြသဖြင့် ပင်ကိုယ်ကပင် အသောက်အစား မက်လွန်းသူပီပီ ဇာတိပြပြီး လမ်းထိပ်ကဆိုင်မှာ အရက်နှစ်လုံး သွားဝယ်လာခဲ့ကာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ချရင်း ဆက်ရက်မင်း စည်းစိမ်ခံစားနေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။…

အချိန်က ညနေဆည်းဆာ အချိန် ဖြစ်သည်။ ရွာလမ်းတလျှောက် အသက်သုံးဆယ်လောက်ရှိသော အသားနီစပ်စပ်နှင့် တရုတ်ကပြားပုံပေါက်နေသော လူတစ်ယောက် လျှောက်လို့လာသည်။ ထိုသူမှာ ခြံတစ်ခြံရှေ့သို့ ရောက်လျှင် ရပ်၍ ခြံထဲသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ခြံထဲတွင် သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတစ်လုံး ရှိနေသော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ခြံစပ်ထိ စိုက်ပျိုးထားသည့် ရွက်လှပင်များ၊ ကိုရန်ကြီးပင်များ၊ ဖလံတောင်ဝှေးပင်များကြောင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးမှာ အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်၏ လည်ပေါ်နေရာလောက်သာဖြစ်၍ နေရလေသည်။…

မနက်‌ခင်း နှစ်‌နာရီခန့်အချိန်‌သာ ရှိ‌သေး‌သော‌ကြောင့် လူသူကင်းရှင်း‌နေ‌သော လမ်းထက်‌မှာ မလှမ်းမကမ်းမှ တစ်‌ချက်‌တစ်‌ချက်‌ ကြားရ‌သော ကြက်‌တွန်‌သံနှင့်‌ လမ်း‌ဘေးအိမ်‌ခြံဝင်း‌တွေထဲမှ ‌ခွေး‌ဟောင်‌သံတို့သာ ပျံလွှင့်လျက်‌ရှိ၏။ လမ်းငယ်‌‌လေးတစ်‌‌လျှောက်‌ ‌လျှောက်‌လှမ်း‌နေ‌သော မနှင်းနှင်း၏‌ ခြေအစုံတို့က ‌လေးလံ‌နေ‌ပေသည်‌။ တ‌ရွေ့‌ရွေ့လှမ်း‌နေ‌သော ‌ခြေလှမ်းတို့၏ အ‌ကြောင်းဓာတ်‌ခံမှာ သူမသယ်‌လာ‌သော အထုပ်အပိုးများ‌ကြောင့် မဟုတ်‌ပဲ စိတ်‌ဘဝင်‌လှုပ်‌ခပ်‌မှု‌ကြောင့် ‌မောပန်း‌နေခြင်းဖြစ်‌‌ကြောင်း သက်‌ပြင်း‌မောတို့ ခဏခဏ ချ‌နေခြင်း‌ကြောင့် သိရှိနိုင်‌‌ပေသည်‌။ သက်‌ပြင်း‌မောများကြားမှ…

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ မွန်တဲနားပြည်နယ်အလယ်ပိုင်းမှာရှိတဲ့ ခြံတစ်ခြံမှာကြီးပျင်းခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်အဖို့…

ကျွန်မနာမည် ခင်နှင်းဝေ ပါ။ တော်တော်များများကတော့ ခင်လေးလို့ ခေါ်ကြပါတယ်။ ကျမ အပျိုဘဝက မိန်းမကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ မိန်းမပျက်တစ်ယောက်ဖြစ်လို့နေပါပြီရှင်။ ကိုယ်ကျင့်တရား၊ လူမှုကျင့်ဝတ်၊ သိက္ခာတရားတွေ ကျိုးပျက်နေတဲ့ မိန်းမပျက်တစ်ယောက်ဖြစ်လို့နေပါပြီ….။ ဘာကြောင့် ဒီလိုဖြစ်သွားရသလဲဆိုရင်တော့….။ ကျမအသက် (၁၈) နှစ်အရွယ်မှာ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပါတယ်။ ကျမထက်အသက် (၅) နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ ကိုမင်းအောင်နဲ့ပါ။ အခု ကျမအသက် (၃၆)…

ကျွန်တော့်အစ်ကိုတစ်ယောက် သင်္ဘောမှာ မထမတန်း အရာရှိ (Chief Officer) ဖြစ်တော့ အသက်က ၃၀ ရောက်ပြီ။ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်နဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုက ရှိနေတော့ သင်္ဘောသားဖြစ်ကတည်းက လိုက်ရတဲ့ သင်္ဘော။ ကုန်းပေါ်မှာ အများဆုံးနေရမှ ၃ လလောက်ပဲ။ သင်္ဘောအရာရှိဖြစ်တော့ ညီဖြစ်တဲ့ ကျနော်ကပဲ သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတွေနဲ့ တွေ့ပေးပြီး လှော်ပေးလိုက်တာ သူငယ်ချင်းထဲက မိနှင်း ဆိုသူနဲ့ အိမ်ထောင်ကျလေရော။…

သိပ်ချစ်တာပဲ မောင်လေးရယ် မနေ့ညက တစ်ညလုံးလိုလို ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ကိစ္စ ပြီးမြောက်ရေးအတွက် မကြည်ရှိန်နှင့် ကာမဆက်ဆံခြင်းအလုပ်ကို ပြုလုပ်ခဲ့ရာ မိုးလင်းခါနီးမှ ကိစ္စပြတ်တော့သည်။ နံနက်(၄)နာရီ ခွဲပြီး လမ်းမှာတိုင်ပင်ခဲ့ကြသည်။ ည(၁၁)နာရီ ကျ တွေ့ကြမည့်အကြောင်း ။ မကြည်ရှိန်ကလည်း သူ့ယောက်ျားကို အရက်မူးအောင် တိုက်ထားမည်ဖြစ်ကြောင်း ၊ မနေ့ညကလို အားရပါးရ နှစ်ပါးသွားကြမည်ဖြစ်ကြောင်း … စသည်ဖြင့် စုံစိနေပါတော့သည်။ ထွန်းထွန်းက…

ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများရေးသားသူ – Ko Gyi Ngwe အပိုင်း (၄) ဇာတ်သိမ်း လူသစ်စိတ်သစ် ကျွန်တော်အမှောင်ထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းလျှောက်သွားနေတုန်း မျက်စိရှေ့မှာမြင်တွေ့နေရတာတွေက ကျွန်တော်တွေ့နေမြင်နေကြ မြင်ကွင်မျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ယောင်နနနဲ့ စမ်းတဝါးဝါးလျှောက်သွားနေတုန်း နောက်ကနေ အသံတွေကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ များပြားလှတဲ့ လူလို့တောင်ပြောလို့မရတဲ့ ယောင်္ကျား မိန်းမ ပုံဆိုးပန်းဆိုး လူတစ်သိုက်က ကျွန်တော့်ကိုလိုက်ဆွဲနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း…