ကြံတတ်တော့

ကြံတတ်တော့ သင်္ကြန်သီချင်းသံများကိုနား  ထောင်ရင်းအောင်ပိုင် တစ်ယောက် စိတ်တက်ကြွစွာဖြင့်ရွာကတက်လာ   မည့်ကားကို ကားဂိတ်မှာ စောင့်နေ  တယ်။သိပ်မကြာပါဘူးချက်ပလက်ကားကြီးကဝင်လာတယ်။နာရီကို  ကြည့်တော့ကိုးနာရီခန့်ရှိပြီ။   တကယ်ကပိုင်ပိုင်ဆို တဲ့ကျနော်က  မြို့မှာကိုးတန်းဆယ်တန်းတက်ပြီး  တက္ကသိုလ်မတက်ရခင်မှာဦးလေး   ဝပ်ရှော့မှာကူလုပ်ပေးနေရတယ်။   အခုက သကြန်နားနီးတော့ရွာကိုပြန်လာတယ်။ရွာဆိုပေမယ့်အိမ်ခြေ  ရှစ်ရာနီးနီးရှိတဲ့ရွာ၊မီးမရှိဘူး။လက်   ဖက်ရည်ဆိုင်တောင်တစ်ဆိုင်ပဲ ရှိ   တယ်။ဒါပေမယ့်ရွာမှာကျနော်ပျော်  တယ်။ကားပေါ်ကကားစပါယ်ယာ   ဆင်းလာတော့ကျနော့်သူငယ်ချင်း   တစ်ယောက်ဖြစ် နေတာကြောင့်  လှမ်းမေးလိုက်တယ်။  “ဘယ်အချိန်ပြန်ထွက်မလဲယောက်  ဖ”   “ဆယ်တစ့်နာရီထွက်မယ်ကွ”   “ဟာကွာ…