လူကွယ်ရာကျ

လူကွယ်ရာကျ သွားပြီ ကိုမင်းရေ… …အေး ဖြေးဖြေး ငါ့ကောင်… ကိုမင်းကိုနှုတ်ဆက်ကာ နေဝင်းထွက်လာခဲ့သည်။ ထမင်းချိုင့်ကို နောက်ကယ်ရီယာမှာ ညှပ်ကာ စက်ဘီးကို လှည့်၍ နင်းလိုက်သည်။ နေဝင်းက တွင်ခုံမှာ ပညာသင်နေ့စားလုပ်သည်။ ဆယ်တန်းသုံးနှစ်ကျလို့ ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပဲ အလုပ်ဝင်ခဲ့သည်မှာ လေးနှစ်ရှိပြီ။ အခုတော့ ပညာတတ်ကာ ဆရာတွေ မျက်နှာလွဲရသည်။ ကိုမင်းက လက်ထောက်တွင်ခုံဆရာ။ သူက ကိုမင်းအောက်က သူ့အောက်မှာ…

လူကွယ်ရာကျ သွားပြီ ကိုမင်းရေ… …အေး ဖြေးဖြေး ငါ့ကောင်… ကိုမင်းကိုနှုတ်ဆက်ကာ နေဝင်းထွက်လာခဲ့သည်။ ထမင်းချိုင့်ကို နောက်ကယ်ရီယာမှာ ညှပ်ကာ စက်ဘီးကို လှည့်၍ နင်းလိုက်သည်။ နေဝင်းက တွင်ခုံမှာ ပညာသင်နေ့စားလုပ်သည်။ ဆယ်တန်းသုံးနှစ်ကျလို့ ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပဲ အလုပ်ဝင်ခဲ့သည်မှာ လေးနှစ်ရှိပြီ။ အခုတော့ ပညာတတ်ကာ ဆရာတွေ မျက်နှာလွဲရသည်။ ကိုမင်းက လက်ထောက်တွင်ခုံဆရာ။ သူက ကိုမင်းအောက်က သူ့အောက်မှာ…