အပျိူကြီးမမအုံပုန်း
အပျိူကြီးမမအုံပုန်း ကျွန်တော်အပင်ပေါ်မှာရှိတယ်ဆိုတာကိုမသိဘူးဗျ မနက်ပိုင်းနေရောင်အောက်မှာထဘီရင်ရှားနဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရေငင်နေတာဘယ်လောက်ကျက်သရေရှို လိုက်မလဲဆိုတာကိုတွေးကြည့်ကြပေါ့ဗျာ ဆံပင်အရှည်ကြီးကိုသားရေကငွ ်းလေးန့စဲ ည်းပြီး့အနောက်မှာထုံးထားပြီးတော့ ထဘီယောဂီရောင်လေးန့ကဲ ုန်းပြီးရေငင်နေတာဗျာ ကျွန်တော့်မှာအဲဒီမြင်ကွင်းကိုမြင်ပြီးတော့တံတွေးတွေပဲမျိူချနေရတယ် နေရောင်အောက်ကအလင်းကျနေတာရယ်ထဘီရင်ရှားထားတာနဲ့သူ့ကိုယ်ပေါ်ကလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်အ သားအသားရောင်ကကျွန်တော့်ကိုရိုက်ခတ်နေပြီဗျ ထဘီကိုရင်ရှာထားတာတောင်သူ့ထဘီကသူ့ရဲ့ရင်သားတွေကိုနိုင်အောင်မစည်းနိုင်ဘူးဖြစ်နေတာ ရင်သားတစ်ဝက်လောက်ကဟင်းလင်းပြင်ကြီးနဲ့ ကျွန်တော်အဲဒီခဏလေးအတွင်းမှာအသက်တောင်မရှူရဲတော့ဘူး တစ်ကယ်ပဲဗျာအပျိူကြီးကရိုးသားလိုက်တာ သူ့ဟာသူမန်မာနတွေမရှိပဲရေတွင်းနားမှာရေငင်နေလိုက်တာများ။ ကျွန်တော်စဉ်းစားနေတာအဲဒီလိုရေတွင်းနားမှာရေငင်နေတဲ့အပျိူကြီးရဲ့ခြေရင်းအောက်မှာသွားပြီးတော့ထဘီ ခေါင်းထဲကိုဝင်ပြီးမာမာဝင်းရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုအားရပါးရယက်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်ပဲရှိတော့တယ်ဗျာ တကယ်တမ်းလက်တေ့မွ...