Author : kaungmalay

ကြမ်းမှကြိုက်တဲ့မမ ကျွန်တော့်အဖေက အလုပ်ပြောင်းကျတော့ အရင်အိမ်ကို ရောင်းပြီး ရန်ကုန်မြို့ မြောက်ဒဂုံဘက်မှာ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းကို ဝယ်လိုက်တော့ အဲ့ဒီမှာနေရတယ်။ ရန်ကုန်မှာက သိတဲ့အတိုင်းဘဲလေ ဘေးအခန်းမှာ ဘယ်သူနေမှန်းတောင် မသိကြဘူး။ အဖေက အလုပ်နှင့် နယ်ကို ထွက်သလို ကျွန်တော်လည်း...

အန်တီအိဖြူ ( စ / ဆုံး ) အန်တီအိဖြူရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ချွဲကျိစိုရွှဲနေပြီး ပူနွေးအိစက်နေတော့ သူ့လီးကြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း အသဲခိုက်အောင် လိုးလို့ကောင်းတယ်။ သူ့လိုးချက် ဆောင့်ချက်တိုင်းကို တစ်အင့်အင့်နဲ့ လည်ချောင်းသံပေးပြီး...

ဆရာမ ကောင်းလားဟင် “ဟင့် သွား ဘာတွေလာမေးနေလဲ နားရှက်တယ်”  ကျောင်းဆင်းတော့ ဆောင်းဦးတယောက် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုံနေပြီ၊ ဘယ်လို  များဖြစ်လာမလဲပေါ့၊   အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ပြီးလွယ်အိပ်ထဲ ထည့်ထားပြီးပြီ၊ ပလေကပ်လုံချည်ပါးပါးလေးနဲ့ လီး  ထိပ်ပွတ်ပြီး   သူ့လီးက မာခြင်လာသဖြင့်...

မျိုချလိုက်ပါ သားရယ် အန်တီဆွေတစ်ယောက် နယ်ကလာတဲ့ Uniကျောင်းသားလေး  ဖိုးချစ်ကို အိမ်မှာထားခြင်းဖြစ်သည် မောင်ဖိုးချစ်က အလိုက်သိ သည် ထမင်းချက်သည် အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည် အန်တီဆွေ ကြောင်လေးများကို တယုတယဆက်ဆွသည် အန်တီဆွေ  ယောကျာ်းသည် ပွဲစားပီပီ အိမ်မကပ်ပေ ညတိုင်းလိုလိုktv...

နင့်ဟာက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး (စ/ဆုံး) မန္တလေးမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။  အသက်က 19 နှစ် အဖေကတော့ မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေးစိတ်အေး ရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ် အပ်ပေးထားတာ...

မိမိ ရဲ့ ပိပိ (စ/ဆုံး) ”သဲ ရောက်တော့မယ်” ကို က အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။ အပြင်ဘက် ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်း များကို တွေ့နေရသည်။ ...

သူငယ်ချင်းမို့ ပိုကောင်းသည် နီလာတစ်ယောက်အလုပ်ကိစ္စနှင့် ရန်ကုန်ကို ရောက်လာသည်။ မနေ့ညနေကကားစီး မနက်ရန်ကုန်ရောက်တော့ တစ်ဦးတည်း ယောင်ချာချာဖြစ်နေတော့  ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ ဂျော့ကို သတိရလိုက်သည်။   ဂျော့ဆိုတာက ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူစား အတူကစားနေခဲ့တဲ့အကောင် တရပ်ကွက်လုံးမှာ  မိန်းကလေးတွေချည်းမွေးထားကြတဲ့ကြားက သူတစ်ယောက်တည်းပဲ ယောက်ျားလေးပါတော့...

ခိုးလိုး ခိုးခံ ခိုးပြီးဖန် (စ/ဆုံး) ” သွားပြီလား ကိုမင်း “ ” ဟုတ် မမိုး “  ” မသက်ထားရော “ ” ရှိတယ် မမိုး … တံခါးစိထားတာ...

ချွေးမလေးအိဖြူ ဖောင်း…..ဖောင်း………..ရှီး…………ဖောင်း သီးတင်းကျွတ်လပြည့်ကျော်တရက်နေ့ညလေးကမိုးတိမ်သားကင်းကင်းနဲ့ကြည်လင်တောက်ပနေတယ်လေ။   ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးငယ်တွေရဲ့ဗျောက်ဖောက်သံကရပ်ကွက်တစ်ခုလုံးဟိုမှသည်မှ သောသောညံနေတယ်။   “ဖေဖေနားညီးနေပြီထင်တယ်”  “မညီးပါ ဘူးသမီးရယ် ဖေဖေတို့ငယ်ငယ်ကလဲဒီလိုပဲကစားကြတာပါပဲ”  ဝရံတာကနေအိမ်ထဲကိုဝင်လာရင်းဘေးက စတီခုံလေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ချွေးမလေးကို  ဦးထွန်းလှမ်းကြည့်ပြောလိုက်မိတယ်။  “အဖေ့သားနဲ့မြေးကတော့ရေကျော်ပွဲဈေးသွားကြပြီ”  “သမီးရောလိုက်မသွားဘူးလား”  “မလိုက်ချင်ပါဘူးအဖေ ရယ်လူအရမ်းများတာ သူတို့သားအဖပဲဝါသနာပါတယ်လေ”  ပြောပြီးတော့နောက်ဖေးဖက်ထွက်သွားတဲ့ချွေးမလေးကိုဦးထွန်းငေးနေမိတယ်  မိန်းမဆုံးပြီး ထဲကရွာကအိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲနေနေရာကနေသားနဲ့ချွေးမလေးကရန်ကုန်ကိုဘုရားဖူးခေါ်လို့ရောက်လာခဲ့တာပေါ့။ ...

မင်းကြောင့် ဒါတွေဖြစ်ကုန်ပြီ “ အစ်ကိုလေး ….” အိပ်မပျော်ပဲ မျက်လုံးကြောင်နေသော ကိုသက်အောင် လန့်သွားသည်..။ “ ဟင်…ပုံ့ပုံ့…မအိပ်သေး ဘူးလား…..”  ကွယ်လွန်သူ ဇနီး သည်နှင့် ချစ်တင်းနှီးနှောခဲ့ပုံကလေးများကို ပြန်လည် စမြုံ့ပြန်နေသော ကိုသက်အောင် ရဲ့...