Category : အင်းဆက်

အချစ်နှင့်ခဏတာ (စ/ဆုံး) ဇော်မိုးဆိုတဲ့ကျနော်ဟာရှစ်တန်းအောင်ကတည်းကမြို့ မှာကျောင်းတက်ခဲ့တယ်။  ရွာမှာတော့သူငယ်တန်းကြီးသူငယ်   တန်း ကလေးတက်ရတာရယ်အရေး  အခင်းကိုပထမတန်းလောက်မှာကြုံ   ခဲ့ရတာရယ်ကြောင့်မြို့မှအတန်း  တူတွေထက်အသက်က  တစ်နှစ် လောက်ပိုကြီးတယ်။ရှစ်တန်း နှစ်ရောက်တော့လူပျိုဖြစ်စပြုလာတယ်လေ။မြို့ကိုရောက်တော့ဦး  လေးအိမ်မှာနေရတာ ပေါ့။ဦလေး  ကလည်းအလွန်အရေးပေးတယ်။  အိမ်မှာအမဝမ်းကွဲတွေလည်း  ကျောင်းတက်တဲ့သူနှင့်အကိုဝမ်း  ကွဲတွေကအလုပ် လုပ်တဲ့သူနှင့်   တပျော်ကြီးပါပဲ။တစ်ခုတော့ရှိ...

သိပ်အနိုင်ကျင့်တဲ့ ကောင်လေး မင်းအောင်နှင့် မဝင်းကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မဝင်းကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုရွှေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာကအလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး...

ဆယ်ကျော်သက် စိုးခိုင်ကျော်၏ စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်နေသည်..။ သည်နေ့ ပန်းအိဖြူ ဝတ်စားထားသည့် အဝတ်အစားတွေကလည်း အတော်လေးကို ဟော့နေသည်ကိုး..။ အသက် (၁၈) နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသော်လည်း ပန်းအိဖြူသည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ဆူဆူဖြိုးဖြိုးလေး ဖြစ်သည်..။ အရပ်အမြင့်...

တိုးလို့ချစ်မယ် (စဆုံး) ကျမက ဆုနွယ်ပါ။ အများကခေါ်တာနွယ်ပေါ့။ ကျမက ညိုချောလေးရှင့် ခစ်ခစ်။ ဆံပင်ကလည်း ဒူးလောက်ထိရှည်တယ်။ မြန်မာဆန်ဆန်လေးပေါ့ရှင် ။ ကျမမှာအချစ်ဆုံးသူငယ် ချင်းနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ လွင်မိုးနဲ့ဒုတိယံတဲ့။ နာမည်တွေ ကအလမ်းတွေ။ သူတို့ နှစ်ယောက်နဲ့ ကျမယူနီစတက်တော့မှခင်တာ။ အရမ်းခင်ဖို့ကောင်းတယ်။...

ခရေကြိုက်သော သူနှင့် ပန်းဝတ်ရည် နိုင်ဝင်းက အသက် ၁၆နှစ် ၁၀ တန်းဖြစ် ကာ ဒီဇင်ဘာကျောင်း ၁၀ရက်ပိတ်ထား ၍ အိမ်မှာပဲရှိနေချိန်ဖြစ်သည်  အမေ …အပြင် သွားလိုက်အုံးမယ် သား ဟု သူ့အား အမေ...

သူငယ်ချင်းညီမ (စ/ဆုံး) ကျွန်တော့်နာမည်က စည်သူ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်းရှိမှာပဲ။ ဒီ ကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုးလို့ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက ထွဋ်ခေါင်ဆိုပဲ။ အဲ့နာမည် ဘယ်သူမှ မခေါ်ပေါင်ဗျာ။ လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့စသိတော့...

လွယ်အိတ်ကလေး ကိုကိုမောင် (၇)တန်းအောင်တော့ သူ့ဦးလေးရှိရာ မန္တလေး စိန်ပန်းရပ်သို့ ရောက်လာ၏။ စောစောကတော့ ကျောင်းဆက်တက်ရန်  စိတ်ကူးမရှိခဲ့။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်က ကျောင်းဆက်ထားဖို့ တာဝန်ယူသဖြင့် သူ့အမေ မခင်ဝင်းက သဘောတူလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်မှာ သံရေကျိုလုပ်ငန်းဖြင့်...

ဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့ သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?  ဒီမှာကိုထွေး ချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူး  မနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင်…….သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါ ဆိုမှ ကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့...

ချစ်မိပြီ…ဦးရယ် မို့မို့… ဒီလူကြီးကို ကြည့်လို့မရ..။ မျက်နှာကြောကို မတည့်..။ လူကောင်ကြီးက ကြီးသလောက် စကားသံက ချွဲချွဲနဲ့ …။ သူ့နာမည်က မျိုးဝင်းသူတဲ့…။ မမခင်သီတာကလည်း တစ်မျိုး..။ ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်း မသိ..။ မို့မို့ မျက်နှာကြောမတည့်သော လူကြီးက...

ဦးဦးကို သနားမိတယ် သမီးအမည် ( ချူ ိချူ ိလတ် ) ပါ နယ်မှာလုပ်ငန်းအဆင်မပြေတော့ မြို့က အဒေါ် ဖြစ်တဲ့သူက သူ့ဆီ ထမင်းချက် အိမ်ကိစ္စ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးဖို့ အမေဆီလာပြီး ထည့်ပေးဘို့ လစာ...