ဝန်ခံရလျှင်

ဝန်ခံရလျှင်

ကျမသည်ရန်ကုန်မြို့ရှိ ပုဂလိကဘဏ်တစ်ခုတွင် လုပ်ကိုင်နေသော မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။မိဘများမှာနယ်မှဖြစ်ပြီး ကျမမှာ ရန်ကုန်ရှှိရုံးချုပ်တွင် ခေတ္တတာဝန်ကျနေခြင်းဖြစ်သည်။ကျူမ၏အမည်မှာ မွန်မွန်ဟုခေါ်ပြီးအသက်မှာ၃၆နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ကျမမှာအသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှလှ မိန်းမချောတစ်ယောက်ဖြစ်သော် လည်းတရားဝင်လိုးပေးမည့် ယောက်ျားမရသေးသောအပျိုကြီးဖြစ်သည်။ရည်းစားများထားခဲ့ဖူးပြီး အချို့ရီးစားများနှင့်အနမ်းခံ၊နို့အကိုင်ခံလောက်သာနခဲ့ဘူးပေမင့်ကျမ၏ပြတ်သွားသောရည်းစားများထဲမှနောက်ဆုံးထားခဲ့ဖူးသောမောင်နှင့်တော့ အချစ်နယ်ကျော်ကုန်တော့သည်။

မောင့်ရဲ့အချစ်ကိုယုံစားမိခဲ့သော ကျမကို မောင်ကသာ ူ့စိတ်ကြိုက်လိုးပြီး ကျမထက်ငွေကြေးတောင့်တင်းသော မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်လက်ထပ်ကာ အခြားမြို့သို့ပြောင်း ရွှေ့သွားသည် ။ မောင်နှင့်ပြတ်သွားပြီးနောက် ယောင်္ကျားလီးနှင့်အလိုးမခံရသည်မှာ ယခုရန်ကုန်သို့ ခေတ္တရောက်ရှိ အလုပ် လုပ်နေချိန်တွင် ၃ နှစ်နီးပါးခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ကျမတို့မြို့လေးမှာသေးပြီး မောင်နှင့်ပြတ်ပြီးကတည်းက ကျမတို့အကြောင်းကို သိသောကြောင့် ကျမကို ချစ်ခွင့်ပန်မည့်သူမရှိပဲ ကျမမှာအပျိုကြီးလှလှဖြစ်နေတော့သည်။ကျမမှာမောင်နှင့်မတိုင်မီက အလိုးမခံဖူးပဲ မောင်နှင့်ကျမှသာ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏အလိုးကို ကျကျနနခံခဲ့ရသည်။မောင့်ရဲ့အပွတ်အသပ်အကိုင်အတွယ်၊အနမ်းအစုတ်၊ကျမ၏စောက်ဖုတ်ကိုပက်ပက်စက်စက်ယက်ပေးပုံ မောင့်လီးကြီးစသည်ဖြင့်ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏ အလိုးခံရပုံစသည်များကို တမ်းတမိသည်။စောင့်စည်းရမည်များကို မစောင့်စည်းပဲမရှက်တမ်းဝန်ခံရလျှင် ကျမအလိုးခံချင်သည်။

ကျမတွင်အဖိုဓာတ်လိုနေပါပြီ။ကျတို့မိန်းကလေးသဘာဝတစ်ခုမှာ စိတ်တွင်မည်မျှဖောက်ပြန်နေသော်လည်း ကိုယ့်အသိုင်းအဝိုင်းမိတ်ဆွေများ၏အလည်တွင် အိဒြေဆောင်နေရပြီး ဆိတ်ကွယ်ရာ ကိုယ့်သူမသိ သူ့ကိုယ်မသိလွတ်လပ်သောနေရာတွင် ဆန္ဒရှိသမျှကဲလိုက်ချင်ပေသည်။မွန်မွန်သည်လှပပြီး သဘာဝအရ ရည်းစား၂ယောက်၃ယောက်ထားဖူးကာအလိုးခံဖူးသော်လည်းပွေရှုပ်သူမဟုတ်ပေ။အသက်၃၆နှစ်ခန့်ရှိပြီး တင်ရင် ပုံမှန်အချိုးအစား စသည်ဖြင့်ခန္ဒာကိုယ်ရော မျက်နှာအနေအထားပါ ယဉ်ယဉ်ကလေးဖြင့်လှပသောမိန်းကလေးဖြစ်သည်။သွေးသားဆန္ဒအရ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုတောင့်တခြင်း လီးဖြင့်ကောင်းကောင်းအလိုးခံရသည့်အရသာကို ကြိုက်နှစ်သက်ခြင်း လီးပြတ်လပ်နေသဖြင့် အလိုးခံလိုနေခြင်းတို့မှအပ အိနြေ္ဒရှိသောယဉ်ကျေးသောအပျိုကြီးမမပင်ဖြစ်တော့သည်။

ယနေ့တနင်္ဂနွေနေ့သည်သူမ၏ဘဝတွင် အပြောင်းအလဲများစွာဖြစ်ရမည်ကို မွန်မွန်အနေဖြင့် မသိရှာပေ။ယနေ့ရုံး ပိတ်ရက်ဖြစ်သဖြင့်နေ့ခင်းကတည်းက ဈေးဝယ်ထွက်၊အလှပြင်ပစ္စည်းအချို့ဝယ်ပြီး သူမတို့ဘဏ်မှပေးထားသောတိုက်ခန်းသို့ပြန်လာခဲ့သည်။ဘတ်(စ်)ကားမှတ်တိုင်မှဆင်းပြီး အခန်းသို့ရောက်ရှိရန် လမ်းအနည်းငယ်လျှောက်ရသည်။ထိုစဉ် မိုးကလေးများ တစ်ဖွဲဖွဲကျလာပြီး သူမ၏ခေါက်ထီးလေးကို ထုတ်ဆောင်းလေသည်။ ကားတစ်စီးစနှစ်စီးဖြတ်သွားသည်မှအပ လမ်းမှာလူသွားလူလာပြတ်လှသည်။ ထိုအခိုက် ပေါင်မုန့်ကားတစ်စီး သူမ၏ဘေးသို့ ရုတ်တရက်ထိုးရပ်လိုက်ပြီး ဗလကောင်းကောင်းလူတစ်ယောက် ဆင်းလာကာ သူမ၏မျက်နှာကို လက်ကိုင်ပုဝါဖြင့်အုပ်လိုက်လေတော့သည်။

ဖိုးကော်.. သူသည် လူကုန်ကူးဂိုဏ်းမှ အမဲရှာဖွေရန်တာဝန်ယူရသောကိုယ်စားလှယ်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့ဂိုဏ်းသည် မိန်းကလေးများကို နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ရှာဖွေဖမ်းဆီးပြီး ထိုင်းနယ်စပ်မှတစ်ဆင့် ဥရောပ၊အမေရိက၊ အာဖရိကစသည်ဖြင့် ကမ္ဘာအရပ်ရပ်သို့ လေ့ကျင့်ပြီးလိင်ကျွန်များကို ရောင်းစားသည်။သူတို့ရှာဖွေရရှိသောမိန်းမများကို ထိုင်းနယ်စပ်တွင် ကျိုးနွံလာအောင် လေ့ကျင့်သည်။ ယခုလည်း ဖိုးကော်တို့ မွန်မွန်ကိုချောင်းနေသည်မှာ တစ်ပတ်ခန့်ရှိနေပြီး ပိုင်သည်နှင့်ဆွဲခြင်းဖြစ်သည်။ကျမ ရုတ်တရက်သတိရလာသောအခါ ကျမမှာအခန်းတစ်ခုထဲတွင် ရောက်နေသည်။ ကျမ၏လက်နှစ်ဘက်ကို လက်ထိတ်ဖြင့် သံတိုင်တစ်ခုတွင် တွဲချည်နှောင်ထားပြီး မှောက်ရက်ဖြစ်နေသည်။ ကျမဝတ်ဆင်ထားသောဂျင်း ဘောင်းဘီမှာ မရှိတော့ဘဲ အောက်ခံဘောင်းဘီအညိုရောင်လေးသာရှိတော့သည်။

အပေါ်ပိုင်းတွင်တော့ ဘလောက်အကျႌလေးရှိသေးသည်။ ကျမမှာမည်သို့မည်ပုံဖြစ်သွားသည်ကိုတွေးတောနေစဉ် အခန်းထဲသို့ ခပ်ဝဝ၊ ရုပ်ဆိုးဆိုးလူကြီးတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး… “စောက်ကောင်မ..သတိရပြီလား၊ ထစမ်း”ဟု ဆိုကာ ကျမဆံပင်ကိုဆွဲဆောင့်ပါသည်။ ထို့နောက် ကျမ၏အကျႌ၊ ဘရာစီယာတို့ကို ဆွဲဆုတ်ကာ နို့နှစ်လုံးကိုတစ်လုံးစီနယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများကိုချေပေးသည်။ ကျမလည်း ရမ္မက်ဆန္ဒများနိုးကြားလာသည်။ ကျမ၏နှုတ်ခမ်းများ၊ လျှာများကို စုပ်နမ်းခြင်း၊ ဖင်သားခြမ်းကြီးများကို ဆွဲဖြဲခြင်း၊ ဂျုံနယ်သလို နယ်ခြင်း၊ ဖင်သားခြမ်းကြီးများကို ပိတ်ရိုက်ခြင်း၊ နို့တစ်လုံးခြင်းကို ဖောင်းဖောင်းနှင့်မြည်အောင်ရိုက်ခြင်းစသည်ဖြင့် နုချီတစ်ခါ၊ ကြမ်းချီတစ်လှည့်ဖြင့် ဆွပေးနေရာ ကျမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းမို့လာပြီး အရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ရွလာပါတော့သည်။

ထို့နောက် ထိုလူကြီးသည် တံခါးပေါက်နားသို့သွားကာ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်ပြီး နာမည်တစ်ခုကို ခေါ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အသားမည်းမည်း၊ ဂင်တိုတို၊ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ထားသောလူတစ်ယောက် လီးတန်းလန်းနှင့် ဝင်လာသည်။ ပထမလူက နောက်ဝင်လာသူအား… ” ဟေ့ကောင်မဲကြီး.. ဒီကောင်မကို အခု မင်းလက်ထဲခဏထည့်ခဲ့မယ်။ ငါ မနက်ဖြန်ရောင်းမယ့်စော်တွေကို သွားစစ်လိုက်ဦးမယ်။ ဒီစော်ကြည့်ရတာ တ့ိုမပင်ပန်းလောက်ဘူး..။ အသက်တော့နည်းနည်းကြီးတယ်။ သေချာလိုးကြည့်စမ်းကွာ..။ စောက်ဖုတ်မိုက်ရင် ဈေးနည်းနည်းအော်ပြီး ဆိုမာလီကောင်တွေဆီ ပို့မယ်ကွာ။ ညကျ ငါလည်း လိုးကြည့်ဦးမယ် “ဟု ဆိုကာ ထွက်သွားတော့သည်။ ကျမမှာလည်း သွေးသားများအလွန်ဖောက်ပြန်နေပြီး ရှက်စိတ်ကြောက်စိတ်ကတစ်ဖက် လွန်ဆွဲနေပေသည်။

မဲကြီးသည် ကျမဆံပင်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုညွှတ်စေကာပါးစပ်ဝတွင် သူ့လီးကိုတေ့ကာလီးစုတ်ခိုင်းသည်။ လီးကြီးမှာအတော်တုတ်တုတ်ပြီး ဘုတိုကြီးဖြစ်ကာ ဒစ်ကြီးမှာ မှိုပွင့်ကြီးကဲ့သို့ပြဲကားနေပေသည်။ထ့ိုနောက် ကျမ၏နောက်တွင် နေရာယူကာ ကျမကိုမတ်တပ်ကုန်းခိုင်းလျှက် စလိုးပါတော့သည်။ လီးကြီးမှာစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ တစ်ရစ်ချင်းဝင်ကာ စောက်ခေါင်းသားများ ၊စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းများပါ လိပ်ဝင်ကာလိုးဝင်နေပါသည်။ ကျမမှာသူစိမ်း တစ်ယောက် ကိုယ့်ချစ်သူလည်းမဟုတ်ပဲ အလိုးခံနေရသည်ကိုပင် မေ့ကာတဏှာရာဂများထကာတစ်အင်းအင်း ၊စုတ်တစ်သပ်သပ်ဖြင့် ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏အလိုးကို မိန်းမူးနေတော့သည်။

ကျမ၏စောက်ဖုတ်မှာလည်း လူတစ်ယောက်သာလိုးဖူးသေးသဖြင့် စီးပိုင်နေပြီး အဖုတ်ကြီးမှာဖောင်းကားနေပေသည်။ မဲကြီးမှာလည်းလိုးနေ ရင်းအရသာတွေ့လာကာ စောက်မွှေး မည်းမည်းထူထူစောက်ဖုတ်ကြီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ သည်။ ကျမမှာလည်းကောင်းသထက်ကောင်းလာကာ အော်ညီးသံများ တစ်ဖြည်းဖြည်းစိတ်လာသည်။ကျမအော်လေ ပိုဆောင့်လေဖြင့် ဆံပင်ဆွဲကာ တစ်ဖန်းဖန်းလိုးသည် ။စောက်ခေါင်းထဲကို ကော်ထိုးသည် ။ စိုက်ချသည် ။ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးက မွန်မွန်၏ဖင်ကို လာရိုက်သည်။မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ မဲကြီး၏လအုံကြီးအောက်တွင် ပိပြားစွာအလိုးခံနေ ရသည်။မွန်မွန်သည် လီးပဲသိတော့သည် ။ လိုးပါလိုးပါဟုအော်သည် ။ မဲကြီးသည် မွန်မွန်၏ ဒကောက်ကွေးကို ဆွဲမကာလိုးပြန်သည် ။

မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ လီးတုတ်ကြီးဝင်ထွက်နေပုံကို အရသာခံ ံကြည့်ကာလိုးသည် ။ မွန်မွန်လည်း အကြိမ်ကြိမ်ပြီးသည် ။ ထို့နောက်မဲကြီးသည် အကြမ်းတမ်းဆုံးလိုးဆောင့်ကာ လရည်များကိုစောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲ တစ်ဆပ်ဆပ်ပန်းထည့်ကာ လီးဖြုတ်ပြီးထွက်သွားတော့သည် ။ မွန်မွန်လည်း မှောက်ခုံလေးလဲကျကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လရည်အရွှဲသားဖြင့် မိမိစိတ်ကိုလွှတ်ပေးမိခဲ့ပြီး တစ်အီးအီးတစ်အားအား ဖြင့် ကာမဂုဏ်ခံစားခဲ့ပုံများအတွက် ယူကြုံးမရဖြစ်ကာ ငိုမိသည် ။ ထို့နောက် ဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့် ပင်ပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ မွန်မွန်နိုးလာသောအခါ ဗိုက်မှာအတော်ဆာနေသည်။သူမ၏ချီတိုင်ဘေးတွင် ထမင်းနှင့်ဟင်းအနည်းငယ်ကို ခွေးစာထည့်သည့်ခွက်မျိုးဖြင့် ထည့်ထားသည်။

ရေခွက်ရော ပါသည်။ မွန်မွန်အနေဖြင့် ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသော်လည်း လက်နှစ်ဘက်မှာလက်ထိတ်ခပ်ထားသဖြင့် မယူနိုင်ဘဲ ခွေးများကဲ့သို့ပါးစပ်ဖြင့် ကုန်းစားမှသာစားနိုင်မည်။ ထို့ကြောင့် သူမကြိတ်မှိတ်နေသည်။ နောက်ဆုံး ဘယ်လိုမှနေမရတော့သောအခါ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ ခွေးများစားသကဲ့သို့ ပါးစပ်ဖြင့်ကုန်းစားရတော့သည်။ ရေကိုလည်း ခွေးများကဲ့သို့ လျက်သောက်ရသည်။ ထိုနေ့အဖို့အခန်းထဲသို့ မည်သူမျှမလာတော့ဘဲ တစ်ညတာကုန်ဆုံးရသည်။ မနက်အစောတွင်ကုလားဒိန်တစ်ယောက်ဝင်လာပြီး မွန်မွန်ကိုနှိုးကာ ခွေးလည်ပတ်တစ်ခုချီပေးပြီး.. “ငါ့အမိန့်မရမချင်း ထမရပ်ရ။ လေးဘက်ထောက်သွားရမည်”ဟု ဆိုကာ မွန်မွန်ကိုခွေးဆွဲသကဲ့သို့ဆွဲပြီး အိမ်သာသို့ခေါ်သွားသည်။အိမ်သာခွက်ပေါ်သို့ မွန်မွန်ကိုတက်ခိုင်းပြီး အီးပါ၊ သေးပေါက်ကိစ္စရှင်းစေသည်။

ထို့နောက် ရေပန်းအောက်တွင် ရေချုးိစေသည်။ရေချိုးပြီးသော် မွန်မွန်မှာကိုယ်လုံးတီး၊ အဖုတ်ပေါ်၊ ဖင်တပြောင်ပြောင်ဖြင့် ခွေးမလေးကဲ့သို့ မြေတိုက်ခန်းရှိလှောင်အိမ်ထဲတွင်နေရန် လေးဘက်ထောက်လိုက်ရသည်။ မြေတိုက်ခန်းတွင် လှောင်အိမ်၁၀ခုခန့်ရှိပြီး အထဲတွင် ခပ်ချောချောမိန်းကလေးများမှာ ပါးစပ်တွင်အလုံးကြီးများတတ်ထားသောကြိုးများနှင့် ပိတ်ထားသည်။မွန်မွန်ကိုလည်း ထိုကဲ့သို့ပါးစပ်တွင်အလုံးကြီးဖြင့်ပိတ်ထားပြီး လှောင်အိမ်ထဲတွင် နှောင်ကြိုးဖြင့် တုတ်နှောင်ထားခဲ့တော့သည်။ တစ်နာရီခန့်ကြာသော်မနေ့အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူနှင့် ကုလားဒိန်တို့ဝင်လာပြီး မွန်မွန်ကို လှောင်အိမ်အပြင်ထုတ်ကာ ဝက်တုတ်သလိုကြိုးဖြင့်မလှုပ်နိုင်အောင်တုတ်ပြီး ထုတ်တန်းမှကျလာသောကြိုးတွင် ချိတ်များဖြင့်ပက်လက်ချိတ်တော့သည်။ နို့သီးခေါင်းများ၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ညှပ်ဖြင့်ညှပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးတုကြီးကိုထည့်ထားလိုက်သည်။

န့ိုနှစ်လုံးမှာလည်း ကြိုးဖြင့် တင်းကျပ်စွာတုတ်ထားသဖြင့်မို့ထွက်နေသည်။အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူကကုလားဒိန်အား ခါးပတ်ယူခိုင်းပြီး မွန်မွန်၏နို့နှစ်လုံး၊ ရင်ဘတ်၊ ဝမ်းပျဉ်းသား၊စောက်ဖုတ်၊ ပေါင်စသည်တို့ကို ရိုက်စေသည်။ သူကမူ ဖယောင်းတိုင်အကြီးစားကို မီးညှိပြီး မွန်မွန်၏နို့နှစ်လုံး၊ ရင်ဘတ်၊ ဝမ်းပျဉ်းသား၊ စောက်ဖုတ်ပေါ်တို့ကို ဖယောင်းစက်ချနှိပ်စက်သည်။ ပြီးသော် မှောက်လျက်လှန်ပြီး နောက်ကျော၊ ဖင်သားပေါ်စသည်တို့ကို ခါးပတ်ဖြင့်ရိုက်၊ ဖယောင်းစက်ချပြန်သည်။ အားရသော် အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူနှင့် ကုလားဒိန်တို့က မွန်မွန်အား တစ်လှည့်စီလိုးကြသည်။ လိုးပြီးသော် မွန်မွန်အား လှောင်အိမ်ထဲပြန်ထည့်ပြီး အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူမှ မိန်းကလေးများနှင့်မွန်မွန်ကို သြဝါဒပေးသည်။ တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆိုလျှင် နင်တို့ကိုဝယ်မည့်သူများ လာမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုအခါ မျက်နှာအနေအထားမှအစ အစစအရာရာပြေပြေပြစ်ပြစ်ရှိရမည်။

အဝယ်တော်များ ကိုင်တွယ်ကြည့်ရှုလျှင်သော်လည်းကောင်း၊ ခိုင်းစေလျှင်သော်လည်းကောင်း တိရိစ္ဆာန်ကဲ့သို့ကျိုးနွံနေရမည်။ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ ဝယ်သူမကြိုက်လို့ကျန်ခဲ့လျှင် မွန်မွန်ကိုနှိပ်စက်သကဲ့သို့ တောက်လျှောက်အနှိပ်စက်ခံရပြီး ခွေးများနှင့်လိုးခိုင်းပြီး ရုံသွင်းစားမည်ဖြစ်ကြောင်း ကျိန်းမောင်းဆဲဆိုသည်။ မွန်မွန်တို့မှာ မျက်နှာငယ်လေးတွေနှင့် သူတို့ပြုသမျှနုရမည့်ဘဝတွေပင်။ ထို့နောက် ယခုရောက်နေသောနေရာသည် နင်တို့တိုင်းပြည်မဟုတ်ဘဲ နိုင်ငံခြားတစ်နေရာဖြစ်ကြောင်း၊ ငါတို့လက်ခုပ်ထဲမှရေဖြစ်ကြောင်း၊ နင်တို့အားလုံးစောက်ဖုတ်တွေကို ငါအကုန်လိုးကြည့်ပြီး အကုန်ကြိုက်ကြောင်းစသည်ဖြင့်လည်း ချော့ပြောသည်။ ထိုသို့ဖြင့် မွန်မွန်တို့ကိုရောင်းချမည့် နေ့သို့ ရောက်လာသည်။ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိဖာခေါင်းများမှ လာရောက်ဝယ်ယူကြသည်။

ထိုင်းမ၊ဖိလစ်ပိုင်မ၊ရွှေခေါ်မြန်မာမစသည်ဖြင့် မျိုးစုံသည်။ ဗန်ကောက်ရှိဖာခန်းများကိုလည်း ပို့ရသည်။ ထိုလူကုန်ကူးဂိုဏ်းကြီးသည် ထိုင်းနယ်စပ်တွင်အခြေစိုက်ပြီး အမျိုးကောင်းသမီးလေးများကို ဖာသည်အဖြစ်ဘဝပြောင်းပေးကာ ဒေါ်လာမျိုးမျိုးမြက်မြက်ရကာ စီးပွားလမ်းဖြောင့်နေတော့သည်။ ထိုနေ့မနက်တွင် မွန်မွန်တို့ကို ၅ယောက်တစ်တွဲစီ ခွေးလည်ပတ်ကြိုးများကို မဲကြီးကစုကိုင်ပြီး ဟောခန်းကြီးထဲသို့ခေါ်လာသည်။ ထို့နောက် မိန်းကလေးများကို တစ်သုတ်ပြီးတစ်သုတ်ခေါ်လာပြီး အခန်းအလည်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်စေသည်။ မွန်မွန်တို့၅ယောက်တွဲတွင် ဖိလစ်ပိုင်မ၂ယောက်၊ ကမ္ဘောဒီးယား၂ယောက်နှင့် မြန်မာမမွန်မွန်၁ယောက်သာဖြစ်သည်။ သူတို့၏ရင်သားပေါ်တွင် ဘာလူမျိုးဖြစ်သည်ကို စတစ်ကာဖြင့်ကပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။

မကြာမီ ဝယ်ယူမည့်လူများဝင်လာကြသည်။ ဥရောပသားများ၊ နီဂရိုးများ၊ တရုတ်လိုလူများစသည်ဖြင့် လူပေါင်းစုံသည်။ နွားရောင်းပွဲများတွင်နွားများကိုကြည့်ရှုသကဲ့သို့ အသံပေါင်းစုံ၊ လူပေါင်းစုံဖြင့် ဆူညံသွားသည်။မွန်မွန်ကို တရုတ်ဖာခေါင်းနှစ်ယောက်က သေချာစစ်ဆေးသည်။ တင်းရင်းနေသေးသောဖင်သားကြီးများကို ဆုတ်နယ်ကြည့်သည်။ လက်မောင်းများ၊ နို့များကိုကိုင်စမ်းသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသေချာဖြဲကြည့်ကာ လက်ဖြင့်နှိုက်စမ်းသည်။ မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်များရွှဲလာကာ ရင်ထဲမှာလည်း လှိုက်တက်လာသည်။ ထို့နောက် မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းပြီး ရှေ့နောက်ဝဲယာမှလှည့်ပတ်ကြည့်ရှုသည်။ မွန်မွန်မှာ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရပ်ပေးနေရသည်။ တရုတ်တစ်ယောက်က မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ကစားရင်း မဲကြီးအား ဈေးမေးသည်။ တရုတ်က ဒီကောင်မကိုတော့ကြိုက်သည်။ သို့သော် ဒီဈေးနှင့်ဆိုလျှင် ငွေအနည်းငယ်ပိုပေးပြီး အသက်ငယ်သည့်ကောင်မကို ယူမယ်။

ဒီကောင်မခိုင်းစားရရင် လေးငါးနှစ်ပဲဟုဆိုကာ အခြားမိန်းမများဘက်ထွက်သွားသည်။ ထို့နောက် လူမည်း၂ယောက်ရောက်လာပြီး မွန်မွန်တို့၅ယောက်လုံးကို ကိုင်တွယ်စစ်ဆေးပြန်သည်။ ဈေးစကားပြောဆိုပြီး နောက်အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ကာ ငွေချေကြသည်။ ထိုလူမည်းများမှာ ဆိုမာလီမှပင်လယ်ဓားပြများဖြစ်ကြောင်း မွန်မွန်တ့ို နောက်မှသိရသည်။ ှမွန်မွန်တို့အား ချက်ချင်းပင် အဝတ်အစားဝတ်စေပြီး ကုန်ကားကြီးဖြင့် ဆိပ်ကမ်းသို့ခေါ်ဆောင်သွားကာ စက်လှေအကြီးစားကြီးပေါ်တွင်တင်ပြီး ကုန်သင်္ဘောပုံစံဟန်ဆောင်ရုပ်ဖျက်ထားသော ယင်းတို့၏မိန်းရှစ်ဆီသို့ ခေါ်ဆောင်သွားတော့သည်။

စက်လှေထွက်ကတည်းက မွန်မွန်တို့မှာအလိုးခံရသည်။ လီးတွေကလည်း တုတ်လိုက်သည်မှာ လီးထုတ်လိုက်တိုင်းစောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးပြဲအာကျန်ခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် မွန်မွန့်ကိုအလိုးများသည်။ နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးသည်။ ဖင်ဖွင့်ခံရသည်။ သဘောၤကြီးပေါ်ရောက်သောအခါတွင်လည်း သဘောၤပေါ်မှဓားပြများက လိုးကြပြန်သည်။ သ့ိုဖြင့် မွန်မွန်မှာနေ့စဉ်အလိုးခံနေရသည်။ လိုးပုံများကလည်း ကြမ်းတမ်းစုတ်ပဲ့လှသည်။ လူပေါင်းစုံဖြင့် နည်းမျိုးစုံအလုပ်ခံရသည်။ လှပချောမောပြီး ကိုယ့်ဂုဏ်အဆင့်အတန်းနှင့် သိမ်မွေ့သောရွှေမလေးမွန်မွန်ခမျာ အောက်တန်းကျယုတ်မာလှသောဆိုမာလီဓားပြများထံ ရောင်းစားခံရပြီး ဆိုမာလီတွင် ဖာသည်မလေးဘဝဖြင့် ရှင်သန်အသက်မွေးရတော့သည်။

 

Zawgyi

 

ဝန္ခံရလွ်င္

က်မသည္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ပုဂလိကဘဏ္တစ္ခုတြင္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ဦးျဖစ္သည္။မိဘမ်ားမွာနယ္မွျဖစ္ၿပီး က်မမွာ ရန္ကုန္ရွွိ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ ေခတၱတာဝန္က်ေနျခင္းျဖစ္သည္။က်ဴမ၏အမည္မွာ မြန္မြန္ဟုေခၚၿပီးအသက္မွာ၃၆ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီျဖစ္သည္။က်မမွာအသားျဖဴျဖဴ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္လွလွ မိန္းမေခ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္ လည္းတရားဝင္လိုးေပးမည့္ ေယာက္်ားမရေသးေသာအပ်ိဳႀကီးျဖစ္သည္။ရည္းစားမ်ားထားခဲ့ဖူးၿပီး အခ်ိဳ႕ရီးစားမ်ားႏွင့္အနမ္းခံ၊ႏို႔အကိုင္ခံေလာက္သာနခဲ့ဘူးေပမင့္က်မ၏ျပတ္သြားေသာရည္းစားမ်ားထဲမွေနာက္ဆုံးထားခဲ့ဖူးေသာေမာင္ႏွင့္ေတာ့ အခ်စ္နယ္ေက်ာ္ကုန္ေတာ့သည္။

ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ကိုယုံစားမိခဲ့ေသာ က်မကို ေမာင္ကသာ ူ႔စိတ္ႀကိဳက္လိုးၿပီး က်မထက္ေငြေၾကးေတာင့္တင္းေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ႏွင့္လက္ထပ္ကာ အျခားၿမိဳ႕သို႔ေျပာင္း ေ႐ႊ႕သြားသည္ ။ ေမာင္ႏွင့္ျပတ္သြားၿပီးေနာက္ ေယာက်ၤားလီးႏွင့္အလိုးမခံရသည္မွာ ယခုရန္ကုန္သို႔ ေခတၱေရာက္ရွိ အလုပ္ လုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ၃ ႏွစ္နီးပါးခန႔္ရွိၿပီျဖစ္သည္။က်မတို႔ၿမိဳ႕ေလးမွာေသးၿပီး ေမာင္ႏွင့္ျပတ္ၿပီးကတည္းက က်မတို႔အေၾကာင္းကို သိေသာေၾကာင့္ က်မကို ခ်စ္ခြင့္ပန္မည့္သူမရွိပဲ က်မမွာအပ်ိဳႀကီးလွလွျဖစ္ေနေတာ့သည္။က်မမွာေမာင္ႏွင့္မတိုင္မီက အလိုးမခံဖူးပဲ ေမာင္ႏွင့္က်မွသာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္၏အလိုးကို က်က်နနခံခဲ့ရသည္။ေမာင့္ရဲ႕အပြတ္အသပ္အကိုင္အတြယ္၊အနမ္းအစုတ္၊က်မ၏ေစာက္ဖုတ္ကိုပက္ပက္စက္စက္ယက္ေပးပုံ ေမာင့္လီးႀကီးစသည္ျဖင့္ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္၏ အလိုးခံရပုံစသည္မ်ားကို တမ္းတမိသည္။ေစာင့္စည္းရမည္မ်ားကို မေစာင့္စည္းပဲမရွက္တမ္းဝန္ခံရလွ်င္ က်မအလိုးခံခ်င္သည္။

က်မတြင္အဖိုဓာတ္လိုေနပါၿပီ။က်တို႔မိန္းကေလးသဘာဝတစ္ခုမွာ စိတ္တြင္မည္မွ်ေဖာက္ျပန္ေနေသာ္လည္း ကိုယ့္အသိုင္းအဝိုင္းမိတ္ေဆြမ်ား၏အလည္တြင္ အိေျဒေဆာင္ေနရၿပီး ဆိတ္ကြယ္ရာ ကိုယ့္သူမသိ သူ႔ကိုယ္မသိလြတ္လပ္ေသာေနရာတြင္ ဆႏၵရွိသမွ်ကဲလိုက္ခ်င္ေပသည္။မြန္မြန္သည္လွပၿပီး သဘာဝအရ ရည္းစား၂ေယာက္၃ေယာက္ထားဖူးကာအလိုးခံဖူးေသာ္လည္းေပြရႈပ္သူမဟုတ္ေပ။အသက္၃၆ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီး တင္ရင္ ပုံမွန္အခ်ိဳးအစား စသည္ျဖင့္ခႏၵာကိုယ္ေရာ မ်က္ႏွာအေနအထားပါ ယဥ္ယဥ္ကေလးျဖင့္လွပေသာမိန္းကေလးျဖစ္သည္။ေသြးသားဆႏၵအရ ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္ကိုေတာင့္တျခင္း လီးျဖင့္ေကာင္းေကာင္းအလိုးခံရသည့္အရသာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း လီးျပတ္လပ္ေနသျဖင့္ အလိုးခံလိုေနျခင္းတို႔မွအပ အိေျႏၵရွိေသာယဥ္ေက်းေသာအပ်ိဳႀကီးမမပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ယေန႔တနဂၤေႏြေန႔သည္သူမ၏ဘဝတြင္ အေျပာင္းအလဲမ်ားစြာျဖစ္ရမည္ကို မြန္မြန္အေနျဖင့္ မသိရွာေပ။ယေန႔႐ုံး ပိတ္ရက္ျဖစ္သျဖင့္ေန႔ခင္းကတည္းက ေဈးဝယ္ထြက္၊အလွျပင္ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ဝယ္ၿပီး သူမတို႔ဘဏ္မွေပးထားေသာတိုက္ခန္းသို႔ျပန္လာခဲ့သည္။ဘတ္(စ္)ကားမွတ္တိုင္မွဆင္းၿပီး အခန္းသို႔ေရာက္ရွိရန္ လမ္းအနည္းငယ္ေလွ်ာက္ရသည္။ထိုစဥ္ မိုးကေလးမ်ား တစ္ဖြဲဖြဲက်လာၿပီး သူမ၏ေခါက္ထီးေလးကို ထုတ္ေဆာင္းေလသည္။ ကားတစ္စီးစႏွစ္စီးျဖတ္သြားသည္မွအပ လမ္းမွာလူသြားလူလာျပတ္လွသည္။ ထိုအခိုက္ ေပါင္မုန႔္ကားတစ္စီး သူမ၏ေဘးသို႔ ႐ုတ္တရက္ထိုးရပ္လိုက္ၿပီး ဗလေကာင္းေကာင္းလူတစ္ေယာက္ ဆင္းလာကာ သူမ၏မ်က္ႏွာကို လက္ကိုင္ပုဝါျဖင့္အုပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

ဖိုးေကာ္.. သူသည္ လူကုန္ကူးဂိုဏ္းမွ အမဲရွာေဖြရန္တာဝန္ယူရေသာကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ဂိုဏ္းသည္ မိန္းကေလးမ်ားကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ရွာေဖြဖမ္းဆီးၿပီး ထိုင္းနယ္စပ္မွတစ္ဆင့္ ဥေရာပ၊အေမရိက၊ အာဖရိကစသည္ျဖင့္ ကမာၻအရပ္ရပ္သို႔ ေလ့က်င့္ၿပီးလိင္ကြၽန္မ်ားကို ေရာင္းစားသည္။သူတို႔ရွာေဖြရရွိေသာမိန္းမမ်ားကို ထိုင္းနယ္စပ္တြင္ က်ိဳးႏြံလာေအာင္ ေလ့က်င့္သည္။ ယခုလည္း ဖိုးေကာ္တို႔ မြန္မြန္ကိုေခ်ာင္းေနသည္မွာ တစ္ပတ္ခန႔္ရွိေနၿပီး ပိုင္သည္ႏွင့္ဆြဲျခင္းျဖစ္သည္။က်မ ႐ုတ္တရက္သတိရလာေသာအခါ က်မမွာအခန္းတစ္ခုထဲတြင္ ေရာက္ေနသည္။ က်မ၏လက္ႏွစ္ဘက္ကို လက္ထိတ္ျဖင့္ သံတိုင္တစ္ခုတြင္ တြဲခ်ည္ေႏွာင္ထားၿပီး ေမွာက္ရက္ျဖစ္ေနသည္။ က်မဝတ္ဆင္ထားေသာဂ်င္း ေဘာင္းဘီမွာ မရွိေတာ့ဘဲ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီအညိဳေရာင္ေလးသာရွိေတာ့သည္။

အေပၚပိုင္းတြင္ေတာ့ ဘေလာက္အက်ႌေလးရွိေသးသည္။ က်မမွာမည္သို႔မည္ပုံျဖစ္သြားသည္ကိုေတြးေတာေနစဥ္ အခန္းထဲသို႔ ခပ္ဝဝ၊ ႐ုပ္ဆိုးဆိုးလူႀကီးတစ္ေယာက္ဝင္လာၿပီး… “ေစာက္ေကာင္မ..သတိရၿပီလား၊ ထစမ္း”ဟု ဆိုကာ က်မဆံပင္ကိုဆြဲေဆာင့္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ က်မ၏အက်ႌ၊ ဘရာစီယာတို႔ကို ဆြဲဆုတ္ကာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုတစ္လုံးစီနယ္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုေခ်ေပးသည္။ က်မလည္း ရမၼက္ဆႏၵမ်ားႏိုးၾကားလာသည္။ က်မ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ား၊ လွ်ာမ်ားကို စုပ္နမ္းျခင္း၊ ဖင္သားျခမ္းႀကီးမ်ားကို ဆြဲၿဖဲျခင္း၊ ဂ်ဳံနယ္သလို နယ္ျခင္း၊ ဖင္သားျခမ္းႀကီးမ်ားကို ပိတ္႐ိုက္ျခင္း၊ ႏို႔တစ္လုံးျခင္းကို ေဖာင္းေဖာင္းႏွင့္ျမည္ေအာင္႐ိုက္ျခင္းစသည္ျဖင့္ ႏုခ်ီတစ္ခါ၊ ၾကမ္းခ်ီတစ္လွည့္ျဖင့္ ဆြေပးေနရာ က်မ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေဖာင္းမို႔လာၿပီး အရည္တ႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ ႐ြလာပါေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ထိုလူႀကီးသည္ တံခါးေပါက္နားသို႔သြားကာ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး နာမည္တစ္ခုကို ေခၚလိုက္သည္။ ထိုအခါ အသားမည္းမည္း၊ ဂင္တိုတို၊ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ထားေသာလူတစ္ေယာက္ လီးတန္းလန္းႏွင့္ ဝင္လာသည္။ ပထမလူက ေနာက္ဝင္လာသူအား… ” ေဟ့ေကာင္မဲႀကီး.. ဒီေကာင္မကို အခု မင္းလက္ထဲခဏထည့္ခဲ့မယ္။ ငါ မနက္ျဖန္ေရာင္းမယ့္ေစာ္ေတြကို သြားစစ္လိုက္ဦးမယ္။ ဒီေစာ္ၾကည့္ရတာ တ့ိုမပင္ပန္းေလာက္ဘူး..။ အသက္ေတာ့နည္းနည္းႀကီးတယ္။ ေသခ်ာလိုးၾကည့္စမ္းကြာ..။ ေစာက္ဖုတ္မိုက္ရင္ ေဈးနည္းနည္းေအာ္ၿပီး ဆိုမာလီေကာင္ေတြဆီ ပို႔မယ္ကြာ။ ညက် ငါလည္း လိုးၾကည့္ဦးမယ္ “ဟု ဆိုကာ ထြက္သြားေတာ့သည္။ က်မမွာလည္း ေသြးသားမ်ားအလြန္ေဖာက္ျပန္ေနၿပီး ရွက္စိတ္ေၾကာက္စိတ္ကတစ္ဖက္ လြန္ဆြဲေနေပသည္။

မဲႀကီးသည္ က်မဆံပင္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကိုၫႊတ္ေစကာပါးစပ္ဝတြင္ သူ႔လီးကိုေတ့ကာလီးစုတ္ခိုင္းသည္။ လီးႀကီးမွာအေတာ္တုတ္တုတ္ၿပီး ဘုတိုႀကီးျဖစ္ကာ ဒစ္ႀကီးမွာ မႈိပြင့္ႀကီးကဲ့သို႔ၿပဲကားေနေပသည္။ထ့ိုေနာက္ က်မ၏ေနာက္တြင္ ေနရာယူကာ က်မကိုမတ္တပ္ကုန္းခိုင္းလွ်က္ စလိုးပါေတာ့သည္။ လီးႀကီးမွာေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ တစ္ရစ္ခ်င္းဝင္ကာ ေစာက္ေခါင္းသားမ်ား ၊ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားပါ လိပ္ဝင္ကာလိုးဝင္ေနပါသည္။ က်မမွာသူစိမ္း တစ္ေယာက္ ကိုယ့္ခ်စ္သူလည္းမဟုတ္ပဲ အလိုးခံေနရသည္ကိုပင္ ေမ့ကာတဏွာရာဂမ်ားထကာတစ္အင္းအင္း ၊စုတ္တစ္သပ္သပ္ျဖင့္ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္၏အလိုးကို မိန္းမူးေနေတာ့သည္။

က်မ၏ေစာက္ဖုတ္မွာလည္း လူတစ္ေယာက္သာလိုးဖူးေသးသျဖင့္ စီးပိုင္ေနၿပီး အဖုတ္ႀကီးမွာေဖာင္းကားေနေပသည္။ မဲႀကီးမွာလည္းလိုးေန ရင္းအရသာေတြ႕လာကာ ေစာက္ေမႊး မည္းမည္းထူထူေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေတာ့ သည္။ က်မမွာလည္းေကာင္းသထက္ေကာင္းလာကာ ေအာ္ညီးသံမ်ား တစ္ျဖည္းျဖည္းစိတ္လာသည္။က်မေအာ္ေလ ပိုေဆာင့္ေလျဖင့္ ဆံပင္ဆြဲကာ တစ္ဖန္းဖန္းလိုးသည္ ။ေစာက္ေခါင္းထဲကို ေကာ္ထိုးသည္ ။ စိုက္ခ်သည္ ။ေဂြးဥႀကီးႏွစ္လုံးက မြန္မြန္၏ဖင္ကို လာ႐ိုက္သည္။မြန္မြန္၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးမွာ မဲႀကီး၏လအုံႀကီးေအာက္တြင္ ပိျပားစြာအလိုးခံေန ရသည္။မြန္မြန္သည္ လီးပဲသိေတာ့သည္ ။ လိုးပါလိုးပါဟုေအာ္သည္ ။ မဲႀကီးသည္ မြန္မြန္၏ ဒေကာက္ေကြးကို ဆြဲမကာလိုးျပန္သည္ ။

မြန္မြန္၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ လီးတုတ္ႀကီးဝင္ထြက္ေနပုံကို အရသာခံ ံၾကည့္ကာလိုးသည္ ။ မြန္မြန္လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ၿပီးသည္ ။ ထို႔ေနာက္မဲႀကီးသည္ အၾကမ္းတမ္းဆုံးလိုးေဆာင့္ကာ လရည္မ်ားကိုေစာက္ဖုတ္ေခါင္းထဲ တစ္ဆပ္ဆပ္ပန္းထည့္ကာ လီးျဖဳတ္ၿပီးထြက္သြားေတာ့သည္ ။ မြန္မြန္လည္း ေမွာက္ခုံေလးလဲက်ကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လရည္အ႐ႊဲသားျဖင့္ မိမိစိတ္ကိုလႊတ္ေပးမိခဲ့ၿပီး တစ္အီးအီးတစ္အားအား ျဖင့္ ကာမဂုဏ္ခံစားခဲ့ပုံမ်ားအတြက္ ယူႀကဳံးမရျဖစ္ကာ ငိုမိသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ဟိုေတြးဒီေတြးျဖင့္ ပင္ပန္းကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ မြန္မြန္ႏိုးလာေသာအခါ ဗိုက္မွာအေတာ္ဆာေနသည္။သူမ၏ခ်ီတိုင္ေဘးတြင္ ထမင္းႏွင့္ဟင္းအနည္းငယ္ကို ေခြးစာထည့္သည့္ခြက္မ်ိဳးျဖင့္ ထည့္ထားသည္။

ေရခြက္ေရာ ပါသည္။ မြန္မြန္အေနျဖင့္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနေသာ္လည္း လက္ႏွစ္ဘက္မွာလက္ထိတ္ခပ္ထားသျဖင့္ မယူႏိုင္ဘဲ ေခြးမ်ားကဲ့သို႔ပါးစပ္ျဖင့္ ကုန္းစားမွသာစားႏိုင္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမႀကိတ္မွိတ္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံး ဘယ္လိုမွေနမရေတာ့ေသာအခါ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေခြးမ်ားစားသကဲ့သို႔ ပါးစပ္ျဖင့္ကုန္းစားရေတာ့သည္။ ေရကိုလည္း ေခြးမ်ားကဲ့သို႔ လ်က္ေသာက္ရသည္။ ထိုေန႔အဖို႔အခန္းထဲသို႔ မည္သူမွ်မလာေတာ့ဘဲ တစ္ညတာကုန္ဆုံးရသည္။ မနက္အေစာတြင္ကုလားဒိန္တစ္ေယာက္ဝင္လာၿပီး မြန္မြန္ကိုႏႈိးကာ ေခြးလည္ပတ္တစ္ခုခ်ီေပးၿပီး.. “ငါ့အမိန႔္မရမခ်င္း ထမရပ္ရ။ ေလးဘက္ေထာက္သြားရမည္”ဟု ဆိုကာ မြန္မြန္ကိုေခြးဆြဲသကဲ့သို႔ဆြဲၿပီး အိမ္သာသို႔ေခၚသြားသည္။အိမ္သာခြက္ေပၚသို႔ မြန္မြန္ကိုတက္ခိုင္းၿပီး အီးပါ၊ ေသးေပါက္ကိစၥရွင္းေစသည္။

ထို႔ေနာက္ ေရပန္းေအာက္တြင္ ေရခ်ဳးိေစသည္။ေရခ်ိဳးၿပီးေသာ္ မြန္မြန္မွာကိုယ္လုံးတီး၊ အဖုတ္ေပၚ၊ ဖင္တေျပာင္ေျပာင္ျဖင့္ ေခြးမေလးကဲ့သို႔ ေျမတိုက္ခန္းရွိေလွာင္အိမ္ထဲတြင္ေနရန္ ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ရသည္။ ေျမတိုက္ခန္းတြင္ ေလွာင္အိမ္၁၀ခုခန႔္ရွိၿပီး အထဲတြင္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာမိန္းကေလးမ်ားမွာ ပါးစပ္တြင္အလုံးႀကီးမ်ားတတ္ထားေသာႀကိဳးမ်ားႏွင့္ ပိတ္ထားသည္။မြန္မြန္ကိုလည္း ထိုကဲ့သို႔ပါးစပ္တြင္အလုံးႀကီးျဖင့္ပိတ္ထားၿပီး ေလွာင္အိမ္ထဲတြင္ ေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ တုတ္ေႏွာင္ထားခဲ့ေတာ့သည္။ တစ္နာရီခန႔္ၾကာေသာ္မေန႔အ႐ုပ္ဆိုးဆိုးဝဝလူႏွင့္ ကုလားဒိန္တို႔ဝင္လာၿပီး မြန္မြန္ကို ေလွာင္အိမ္အျပင္ထုတ္ကာ ဝက္တုတ္သလိုႀကိဳးျဖင့္မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္တုတ္ၿပီး ထုတ္တန္းမွက်လာေသာႀကိဳးတြင္ ခ်ိတ္မ်ားျဖင့္ပက္လက္ခ်ိတ္ေတာ့သည္။ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ား၊ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို ညႇပ္ျဖင့္ညႇပ္လိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးတုႀကီးကိုထည့္ထားလိုက္သည္။

န႔ိုႏွစ္လုံးမွာလည္း ႀကိဳးျဖင့္ တင္းက်ပ္စြာတုတ္ထားသျဖင့္မို႔ထြက္ေနသည္။အ႐ုပ္ဆိုးဆိုးဝဝလူကကုလားဒိန္အား ခါးပတ္ယူခိုင္းၿပီး မြန္မြန္၏ႏို႔ႏွစ္လုံး၊ ရင္ဘတ္၊ ဝမ္းပ်ဥ္းသား၊ေစာက္ဖုတ္၊ ေပါင္စသည္တို႔ကို ႐ိုက္ေစသည္။ သူကမူ ဖေယာင္းတိုင္အႀကီးစားကို မီးညႇိၿပီး မြန္မြန္၏ႏို႔ႏွစ္လုံး၊ ရင္ဘတ္၊ ဝမ္းပ်ဥ္းသား၊ ေစာက္ဖုတ္ေပၚတို႔ကို ဖေယာင္းစက္ခ်ႏွိပ္စက္သည္။ ၿပီးေသာ္ ေမွာက္လ်က္လွန္ၿပီး ေနာက္ေက်ာ၊ ဖင္သားေပၚစသည္တို႔ကို ခါးပတ္ျဖင့္႐ိုက္၊ ဖေယာင္းစက္ခ်ျပန္သည္။ အားရေသာ္ အ႐ုပ္ဆိုးဆိုးဝဝလူႏွင့္ ကုလားဒိန္တို႔က မြန္မြန္အား တစ္လွည့္စီလိုးၾကသည္။ လိုးၿပီးေသာ္ မြန္မြန္အား ေလွာင္အိမ္ထဲျပန္ထည့္ၿပီး အ႐ုပ္ဆိုးဆိုးဝဝလူမွ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္မြန္မြန္ကို ၾသဝါဒေပးသည္။ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ဆိုလွ်င္ နင္တို႔ကိုဝယ္မည့္သူမ်ား လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုအခါ မ်က္ႏွာအေနအထားမွအစ အစစအရာရာေျပေျပျပစ္ျပစ္ရွိရမည္။

အဝယ္ေတာ္မ်ား ကိုင္တြယ္ၾကည့္ရႈလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခိုင္းေစလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း တိရိစာၦန္ကဲ့သို႔က်ိဳးႏြံေနရမည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ဝယ္သူမႀကိဳက္လို႔က်န္ခဲ့လွ်င္ မြန္မြန္ကိုႏွိပ္စက္သကဲ့သို႔ ေတာက္ေလွ်ာက္အႏွိပ္စက္ခံရၿပီး ေခြးမ်ားႏွင့္လိုးခိုင္းၿပီး ႐ုံသြင္းစားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း က်ိန္းေမာင္းဆဲဆိုသည္။ မြန္မြန္တို႔မွာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြႏွင့္ သူတို႔ျပဳသမွ်ႏုရမည့္ဘဝေတြပင္။ ထို႔ေနာက္ ယခုေရာက္ေနေသာေနရာသည္ နင္တို႔တိုင္းျပည္မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံျခားတစ္ေနရာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ငါတို႔လက္ခုပ္ထဲမွေရျဖစ္ေၾကာင္း၊ နင္တို႔အားလုံးေစာက္ဖုတ္ေတြကို ငါအကုန္လိုးၾကည့္ၿပီး အကုန္ႀကိဳက္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္လည္း ေခ်ာ့ေျပာသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ မြန္မြန္တို႔ကိုေရာင္းခ်မည့္ ေန႔သို႔ ေရာက္လာသည္။ ကမာၻတစ္ဝွမ္းရွိဖာေခါင္းမ်ားမွ လာေရာက္ဝယ္ယူၾကသည္။

ထိုင္းမ၊ဖိလစ္ပိုင္မ၊ေ႐ႊေခၚျမန္မာမစသည္ျဖင့္ မ်ိဳးစုံသည္။ ဗန္ေကာက္ရွိဖာခန္းမ်ားကိုလည္း ပို႔ရသည္။ ထိုလူကုန္ကူးဂိုဏ္းႀကီးသည္ ထိုင္းနယ္စပ္တြင္အေျခစိုက္ၿပီး အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးမ်ားကို ဖာသည္အျဖစ္ဘဝေျပာင္းေပးကာ ေဒၚလာမ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ရကာ စီးပြားလမ္းေျဖာင့္ေနေတာ့သည္။ ထိုေန႔မနက္တြင္ မြန္မြန္တို႔ကို ၅ေယာက္တစ္တြဲစီ ေခြးလည္ပတ္ႀကိဳးမ်ားကို မဲႀကီးကစုကိုင္ၿပီး ေဟာခန္းႀကီးထဲသို႔ေခၚလာသည္။ ထို႔ေနာက္ မိန္းကေလးမ်ားကို တစ္သုတ္ၿပီးတစ္သုတ္ေခၚလာၿပီး အခန္းအလည္တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ေစသည္။ မြန္မြန္တို႔၅ေယာက္တြဲတြင္ ဖိလစ္ပိုင္မ၂ေယာက္၊ ကေမာၻဒီးယား၂ေယာက္ႏွင့္ ျမန္မာမမြန္မြန္၁ေယာက္သာျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ရင္သားေပၚတြင္ ဘာလူမ်ိဳးျဖစ္သည္ကို စတစ္ကာျဖင့္ကပ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။

မၾကာမီ ဝယ္ယူမည့္လူမ်ားဝင္လာၾကသည္။ ဥေရာပသားမ်ား၊ နီဂ႐ိုးမ်ား၊ တ႐ုတ္လိုလူမ်ားစသည္ျဖင့္ လူေပါင္းစုံသည္။ ႏြားေရာင္းပြဲမ်ားတြင္ႏြားမ်ားကိုၾကည့္ရႈသကဲ့သို႔ အသံေပါင္းစုံ၊ လူေပါင္းစုံျဖင့္ ဆူညံသြားသည္။မြန္မြန္ကို တ႐ုတ္ဖာေခါင္းႏွစ္ေယာက္က ေသခ်ာစစ္ေဆးသည္။ တင္းရင္းေနေသးေသာဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုတ္နယ္ၾကည့္သည္။ လက္ေမာင္းမ်ား၊ ႏို႔မ်ားကိုကိုင္စမ္းသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုေသခ်ာၿဖဲၾကည့္ကာ လက္ျဖင့္ႏႈိက္စမ္းသည္။ မြန္မြန္၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာက္ရည္မ်ား႐ႊဲလာကာ ရင္ထဲမွာလည္း လႈိက္တက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းၿပီး ေရွ႕ေနာက္ဝဲယာမွလွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈသည္။ မြန္မြန္မွာ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ရပ္ေပးေနရသည္။ တ႐ုတ္တစ္ေယာက္က မြန္မြန္၏ေစာက္ဖုတ္ကို ႏႈိက္ကစားရင္း မဲႀကီးအား ေဈးေမးသည္။ တ႐ုတ္က ဒီေကာင္မကိုေတာ့ႀကိဳက္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီေဈးႏွင့္ဆိုလွ်င္ ေငြအနည္းငယ္ပိုေပးၿပီး အသက္ငယ္သည့္ေကာင္မကို ယူမယ္။

ဒီေကာင္မခိုင္းစားရရင္ ေလးငါးႏွစ္ပဲဟုဆိုကာ အျခားမိန္းမမ်ားဘက္ထြက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ လူမည္း၂ေယာက္ေရာက္လာၿပီး မြန္မြန္တို႔၅ေယာက္လုံးကို ကိုင္တြယ္စစ္ေဆးျပန္သည္။ ေဈးစကားေျပာဆိုၿပီး ေနာက္အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္ကာ ေငြေခ်ၾကသည္။ ထိုလူမည္းမ်ားမွာ ဆိုမာလီမွပင္လယ္ဓားျပမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း မြန္မြန္တ့ို ေနာက္မွသိရသည္။ ွမြန္မြန္တို႔အား ခ်က္ခ်င္းပင္ အဝတ္အစားဝတ္ေစၿပီး ကုန္ကားႀကီးျဖင့္ ဆိပ္ကမ္းသို႔ေခၚေဆာင္သြားကာ စက္ေလွအႀကီးစားႀကီးေပၚတြင္တင္ၿပီး ကုန္သေဘၤာပုံစံဟန္ေဆာင္႐ုပ္ဖ်က္ထားေသာ ယင္းတို႔၏မိန္းရွစ္ဆီသို႔ ေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္။

စက္ေလွထြက္ကတည္းက မြန္မြန္တို႔မွာအလိုးခံရသည္။ လီးေတြကလည္း တုတ္လိုက္သည္မွာ လီးထုတ္လိုက္တိုင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးၿပဲအာက်န္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ မြန္မြန႔္ကိုအလိုးမ်ားသည္။ ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္လိုးသည္။ ဖင္ဖြင့္ခံရသည္။ သေဘာႀကႌးေပၚေရာက္ေသာအခါတြင္လည္း သေဘာေပၤၚမွဓားျပမ်ားက လိုးၾကျပန္သည္။ သ့ိုျဖင့္ မြန္မြန္မွာေန႔စဥ္အလိုးခံေနရသည္။ လိုးပုံမ်ားကလည္း ၾကမ္းတမ္းစုတ္ပဲ့လွသည္။ လူေပါင္းစုံျဖင့္ နည္းမ်ိဳးစုံအလုပ္ခံရသည္။ လွပေခ်ာေမာၿပီး ကိုယ့္ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ သိမ္ေမြ႕ေသာေ႐ႊမေလးမြန္မြန္ခမ်ာ ေအာက္တန္းက်ယုတ္မာလွေသာဆိုမာလီဓားျပမ်ားထံ ေရာင္းစားခံရၿပီး ဆိုမာလီတြင္ ဖာသည္မေလးဘဝျဖင့္ ရွင္သန္အသက္ေမြးရေတာ့သည္။