Category : အင်းဆက်

ဂန္ဓဝင်အချစ် မောင်နဲ့ကျမကဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့ ငြင်းဆန်နေလို့လဲ ဘာမှထူးတော့မှာမဟုတ်ပါဘူး ရှင်…. ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာ လည်း ရမက်သွေးတွေနဲ့ ပေါက်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်နေရတာကတကြောင်း သူကလည်း စလာပြီမို့ ကျမလည်း တွန့်ဆုတ်မနေ တော့ဘဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။...

တန်ပြန် ဂျူးဂျူး မောင်နှမလေးယောက်မှာအငယ်ဆုံး။မိန်းက လေးကတစ်ယောက်တည်း။အထွေးဆုံးမို့အားလုံးကအလိုလိုက်ချစ်ကြ တယ်။။အကိုသုံး  ယောက်ကလည်းရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်ဗလတောင့်  တောင့်။အကြီးဆုံးကမင်းမဟာ၊အကိုလတ်ကမင်းခ၊ကိုငယ်က မင်းမြတ်တဲ့။အားလုံးက အလိုလိုက်ပေမယ့်မဆိုးရှာဘူး။ဂျူးဂျူးလေးဆယ်တန်းအောင်လို့သင်တန်းတွေတောင်  တက်တဲ့ အရွယ်ရောက်တော့ဖူးပွင့်စပန်း  လေးလိုအလှတွေပြည့်စုံလာတယ်။အသား   လေးဖြူဖြူ၊နှုတ်ခမ်းလေးနီတာရဲလေး။ဆေးမချယ်ပဲ လှနေတဲ့နှုတ်ခမ်း၊ရွှေရင်အစုံမို့မောက်အအရှိုက်တွေနဲ့တင်သားကားကားနဲ့အရမ်းလှတဲ့ဂျူးဂျူးအရွယ်ကလည်းဆယ်ကျော်သစ်အ ရွယ်ကလေးလေ။အသိကမကြွယ်ဘူး။လေ   တိုက်လို့သစ်ရွက်လှုပ်ရင်တောင်ရယ်တတ်တဲ့အရွယ်။ ရင်ခုန်တတ်စအရွယ်ကလေး။ ရင်ခုန်တတ်စအရွယ်ကိုရင်ခုန်တတ်အောင်သင်ပေးတာကအာကာမင်းမင်း၊အသားဖြူဖြူအရပ်   ရှည်ရှည်ရုပ်ကတော့ကိုးရီးယား မင်းသားလေးလိုပါပဲ။မိဘကနယ်မှာဆိုပေမယ့်သားတော်မောင်သင်တန်းတက်စေဖို့ရန်ကုန်မှာတိုက်ခန်းဝယ်ပေးပြီးလွတ်လပ်စွာနေ...

ပန်းနှင့်လိပ်ပြာ “ဟူးးးး.. မောလိုက်တာ.. လမ်းတွေ ပိတ်လိုက်ပုံများ.. ကားမောင်းရတာ နှဖူးကချွေး ဒက်ရ်ှဘုတ်ပေါ် ငေါက်တောက် ပန်းတယ်  အဟုတ်..”  “အွန်း.. ကျေးဇူးရှင်.. ရောက်လာတာနဲ့ ကြားရပြီ.. နေ့စဉ်ဆိုနေကျ တေး.. ရေခဲဘီဒိုထဲမှာ လီမွန်တီး အသင့်ဖျော်ထား...

လန်ဒန်မြို့ရောက် မိန်းကလေးတယောက် အပြင်ဘက်မှာ လျှောက်သွားနေတဲ့သူတွေကို ကြည့်ရင်း ကော်ဖီကို တကျိုက်သောက်လိုက်တယ်။ ဒီနေ့ဟာ လန်ဒန်မှာ အုံ့ဆိုင်းမှိုင်း တဲ့နေ့တနေ့ပါ။ ဆောင်းအကုန်ရက်ကို ရောက်နေပေမဲ့ လမ်းသွားလမ်းလာတွေကတော့ အနွေးထည်အထူတွေ မာဖလာတွေနဲ့  လေအေးအေးကို အန်တုနေကြပါတယ်။ နေရောင်ပြောက်ပြောက်လေးက တချက်တချက်တော့...

မမကို ဖွင့်တဲ့သူ…. ရှမ်းပြည်နယ် တောင်ကြီးမြို့ရဲ့ ဆောင်းတွင်း .။ ခြံထဲမှာ မင်းလတ် ကင်းတာဝန်ကျနေသည် ။   ညဥ့်နက်လာလေ အေးလာလေမို့       မင်းလတ်ဂျာကင်ကို လည်ပင်းအထိ ဇစ်ဆွဲတင်လိုက်သည် ။ သေနတ်ကို ဘယ်လက်နဲ့...

ချည်မထားတဲ့ ကြိုး (အစ/အဆုံး) နိုင်ထူး တက်ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသား က ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး...

ဖာခန်း မှ အလွှဲများ လူတိုင်း လူတိုင်းမှာ ကလေးဘဝအမှတ်တရ ကျောင်းသားဘဝအမှတ်တရ အမှတ်ရသတိရစရာ အတိတ်နေ့ရက်လေးတွေများစွာရှိတတ်ကြသလို ကျနော် စာရေးဆရာ အလင်းစက် မှာလည်း အမှတ်တရ သတိတရနေ့ရက်များစွာထဲမှ ဘယ်လိုမှမေ့ထားလို့မရတဲ့ကျောင်းသားဘဝနေ့ရက်များစွာထဲမှ ၅တန်း ကျောင်းသားအရွယ် အချိန်ကာလတစ်ခုက နေ့ရက်လေးတစ်ရက်ကို...

ကံကြမ္မာငင်ရာ လောကမာယာ သထုံမြို့ရဲ့ဝါဆိုမိုးက အငြိုးနဲ့များရွာသွန်းနေသလား ထင်မှတ်လောက်တဲ့အထိ မရပ်မနားအဆက်မပြတ်သွန်းဖြိုးလို့နေပါတော့ တယ်ဗျာ   ညကဘော်ဒါတွေနဲ့အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်တာများသွား လို့ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး လူကအိပ်ယာနှိုးကတည်းက မလန်းပဲဖြစ် နေပါတော့တယ်  ဆိုင်ကယ်ကိုစက်နှိုးလိုက်တော့ အမေ့ရဲ့ စကားလုံးများနားထဲပျံလွင့်လာပါတော့တယ်   မိုးလင်းတာနဲ့ ဒါကဘယ် လည်း အိမ်အလုပ်ကူလုပ်မယ် မစဉ်းစားဘူး ...

ကျွန်တော်အတွက်လား သူအတွက်လား “ပန်းအသစ်တွေများစွာရှိနေပါသော်လည်း ပန်းဟောင်းကိုသာ တမ်းတမ်းတတနဲ့ တပ်မက္လိုချင်မိပါလေတော့ ထိုအရာဟာ ကျွန် တော့်အတွက် ဝဋ်ကြွေးလေဘဲလား”  တည်းခိုခန်းကပေးတဲ့ တဘက်ကို ခါးမှာပတ်၍ သူမရေချိုးခန်းထဲမှာ ထွက်လာပါသည်။ သူမ ရဲ့အလှကို ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း ကျွန်တော် ခံစားနေမိပါတယ်။...

အရာရှိမ နေမိုးသည် အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် စာရေးအဖြစ် အလုပ်လုပ်နေသည် ။ သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့ ရာဂ ကြွယ် ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ...